به گزارش مشرق به نقل از مهر، مجموعه ورزشی آزادی که سال 1353 و به منظور برگزاری بازیهای آسیایی 1974 تهران ساخته شد، با مساحت تقریبی 460 هکتار بزرگترین مجموعه ورزشی ایران به حساب میآید.
این مجموعه با داشتن امکاناتی مانند سالن تیراندازی، پیست موتورسواری، پیست اتومبیلرانی، پیست کارتینگ، دریاچه (برای ورزشهای آبی)، جاده تندرستی (مسیر دور دریاچه)، زمین تنیس، کمپ فوتبال، مجموعه سوارکاری، استخر، سالن 12 هزار نفری، استادیوم یکصد هزارنفری، استادیوم دوچرخه سواری، زمین بیسبال و کریکت، پنج سالن چند منظوره (والیبال، بسکتبال، وزنهبرداری، کشتی، بدنسازی)، چند زمین فوتبال و در کنار آنها امکانات رفاهی مجهزترین مجموعه ورزشی ایران محسوب میشود این در حالی است که طی یک سال اخیر تغییرات مدیریتی زیادی را به خود دیده است که این میتواند به حفظ و نگهداری و حتی بازسازی این مجموعه باقدمت آسیب وارد کند.
حسن ضیاآذری یکی از با سابقهترین مدیران در راس مجموعه ورزشی آزادی بود که نزدیک به هشت سال این مجموعه را مدیریت کرد اما وی که یکی از گزینههای اصلی سازمان تربیت بدنی وقت برای ریاست اداره کل تربیت بدنی استان تهران هم بود، آذرماه سال گذشته بنا به دلایلی که گفته نشد ازسمت خود کناره گیری کرد.
پس از موافقت با استعفای آذری چهارم دی ماه از سوی مدیرعامل شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی محمد خاککار، عضو هیئت مدیره این شرکت به عنوان سرپرست و جایگزین آذری معرفی شد. البته عمر مدیریت خاککار خیلی دوام نداشت چون 10 بهمنماه سال گذشته اردشیر درویشی با حکم محمد ترکاشوند به عنوان سرپرست مجموعه ورزشی آزادی منصوب شد و پس از آن هم حکم مدیریت دریافت کرد.
درویشی یک سال مدیریت مجموعه ورزشی آزادی را بر عهده داشته تا اینکه روز گذشته (شنبه) با حکم مدیرعامل شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی فردی به عنوان توفیق کابلی به عنوان سرپرست جایگزین وی شد تا مجموعه ورزشی آزادی از نظر تغییرات مدیریتی رکوددار شود چون طی یک سال اخیر چهار مدیر و سه جابه جایی به خود دیده است!
درویشی در حالی از مدیریت آزادی کنار گذاشته شد که پس از برنامههای تعمیر و تجهیز سالن دوازده هزار نفری آزادی، برنامههای ویژهای هم برای بازسازی کامل زمین شماره یک آزادی در سال 91 مانند تجهیز سکوها، امکانات جانبی زمین چمن و تغییرسالن کنفرانس داشت اما فرصت اجرایی شدن آنها از وی گرفته شد.
البته شاید مدیر جدید هم برنامههایی برای تعمیر، تجهیز و بازسازی بخشهای مختلف مجموعه ورزشی آزادی داشته باشد اما در کل تغییرات مدیریتی که در راس این مجموعه ایجاد میشود به حفظ و نگهداری از این مجموعه خلل وارد میکند چرا که با هر جابهجایی برنامههای تعمیر و بازسازی هم به خودی خود به وقفه میافتند. ضمن اینکه این جابهجاییها و تاخیرها میتواند بر هزینه لازم برای نگهداری از بزرگترین مجموعه ورزشی ایران هم بیفزاید.
مجموعه ورزشی آزادی به عنوان یک مجموعه تاریخی و کارآمد در ورزش ایران نیازمند مدیریتی باثبات است تا با صرف زمان و هزینه مناسب بتواند پایدار بماند.
این مجموعه با داشتن امکاناتی مانند سالن تیراندازی، پیست موتورسواری، پیست اتومبیلرانی، پیست کارتینگ، دریاچه (برای ورزشهای آبی)، جاده تندرستی (مسیر دور دریاچه)، زمین تنیس، کمپ فوتبال، مجموعه سوارکاری، استخر، سالن 12 هزار نفری، استادیوم یکصد هزارنفری، استادیوم دوچرخه سواری، زمین بیسبال و کریکت، پنج سالن چند منظوره (والیبال، بسکتبال، وزنهبرداری، کشتی، بدنسازی)، چند زمین فوتبال و در کنار آنها امکانات رفاهی مجهزترین مجموعه ورزشی ایران محسوب میشود این در حالی است که طی یک سال اخیر تغییرات مدیریتی زیادی را به خود دیده است که این میتواند به حفظ و نگهداری و حتی بازسازی این مجموعه باقدمت آسیب وارد کند.
حسن ضیاآذری یکی از با سابقهترین مدیران در راس مجموعه ورزشی آزادی بود که نزدیک به هشت سال این مجموعه را مدیریت کرد اما وی که یکی از گزینههای اصلی سازمان تربیت بدنی وقت برای ریاست اداره کل تربیت بدنی استان تهران هم بود، آذرماه سال گذشته بنا به دلایلی که گفته نشد ازسمت خود کناره گیری کرد.
پس از موافقت با استعفای آذری چهارم دی ماه از سوی مدیرعامل شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی محمد خاککار، عضو هیئت مدیره این شرکت به عنوان سرپرست و جایگزین آذری معرفی شد. البته عمر مدیریت خاککار خیلی دوام نداشت چون 10 بهمنماه سال گذشته اردشیر درویشی با حکم محمد ترکاشوند به عنوان سرپرست مجموعه ورزشی آزادی منصوب شد و پس از آن هم حکم مدیریت دریافت کرد.
درویشی یک سال مدیریت مجموعه ورزشی آزادی را بر عهده داشته تا اینکه روز گذشته (شنبه) با حکم مدیرعامل شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی فردی به عنوان توفیق کابلی به عنوان سرپرست جایگزین وی شد تا مجموعه ورزشی آزادی از نظر تغییرات مدیریتی رکوددار شود چون طی یک سال اخیر چهار مدیر و سه جابه جایی به خود دیده است!
درویشی در حالی از مدیریت آزادی کنار گذاشته شد که پس از برنامههای تعمیر و تجهیز سالن دوازده هزار نفری آزادی، برنامههای ویژهای هم برای بازسازی کامل زمین شماره یک آزادی در سال 91 مانند تجهیز سکوها، امکانات جانبی زمین چمن و تغییرسالن کنفرانس داشت اما فرصت اجرایی شدن آنها از وی گرفته شد.
البته شاید مدیر جدید هم برنامههایی برای تعمیر، تجهیز و بازسازی بخشهای مختلف مجموعه ورزشی آزادی داشته باشد اما در کل تغییرات مدیریتی که در راس این مجموعه ایجاد میشود به حفظ و نگهداری از این مجموعه خلل وارد میکند چرا که با هر جابهجایی برنامههای تعمیر و بازسازی هم به خودی خود به وقفه میافتند. ضمن اینکه این جابهجاییها و تاخیرها میتواند بر هزینه لازم برای نگهداری از بزرگترین مجموعه ورزشی ایران هم بیفزاید.
مجموعه ورزشی آزادی به عنوان یک مجموعه تاریخی و کارآمد در ورزش ایران نیازمند مدیریتی باثبات است تا با صرف زمان و هزینه مناسب بتواند پایدار بماند.