گروه بين‌الملل مشرق - هادي مجيدي، تحليلگر مسائل منطقه‌اي با اشاره به انتخابات رياست جمهوري تک‌نامزده در يمن، اين انتخابات را فرمايشي ذکر کرد و گفت که هدف غرب از برگزاري اين انتخابات و حمايت همه‌جانبه از آن، به معناي دقيق، مديريت سقف مطالبات مردم انقلابي اين کشور بنحوي است که ساختارهاي رژيم ژنرال علي عبدالله صالح، به عنوان عنصر وابسته به آل‌سعود که در مسير سياست‌هاي آمريکا قرار دارد، تغيير نکند.
وي که با خبرنگار گروه بين‌الملل مشرق گفت‌وگو مي‌کرد، افزود: «غرب در واقع مي‌خواهد نظام کنوني را حفظ کند و در اصل، چيزي به نام دموکراسي و اراده مردمي در اين انتخابات وجود ندارد چرا که جوانان انقلابي يمن در صنعا، جنبش حوثي‌ها در شمال و حراک جنوبي در يمن با آن مخالفند.»
وي با اشاره به نقش‌آفريني واشنگتن در تحولات سياسي جاري در اين کشور، گفت: «"جرالد فايرستاين" سفير کنوني آمريکا در يمن نقشي بيش از سمت خود در اين کشور ايفا مي‌کند و مانند "ديويد پترائوس" در عراق مي‌توان وي را فرمانده نظامي دانست که حتي دستورات وي به ارتش يمن، در جرايد اين کشور نيز منتشر مي‌شود و اين نشان مي‌دهد که قدرت‌هاي غربي ميخواهند انقلاب يمن را دور بزنند.»
مجيدي درباره طرح‌هاي آمريکا در يمن توضيح داد که اين طرح‌ها، فراتر از انتخاب "عبد ربه منصور هادي" به عنوان رئيس‌جمور يمن است و واشنگتن سعي دارد تا نظام آينده در يمن را بسوي نوعي فدراليسم پيش ببرد و به همين دليل است که سفير آمريکا نيز در تلاش است که اين فدراليسم را ايجاد کند چرا که اکنون حوثي‌ها در شمال مستقر هستند و حراک در جنوب؛ بخش مرکزي نيز مي تواند بر اساس اين طرح در اختيار مديريتي آمريکايي باشد، البته به شرطي که آمريکا مهندسي تحرکات در بخش‌هاي شمال و جنوب يمن را نيز در اختيار خود داشته باشد و بتواند رفتارهاي اين بخش‌ها را کنترل کند که انتخابات، گام اول اين برنامه گسترده است.
وي درباره ابعاد رويکردهاي آمريکايي و غربي منصور هادي تأکيد کرد: «وي در رژيم حاکم در يمن، معاون علي عبدالله صالح بوده است و جالب است بدانيد که چينش قدرت در خاندان حاکم بر يمن، به گونه اي بوده است که افرادي که خارج از دايره عقيدتي و تفکرات خاندان حاکم بوده باشند، نمي‌توانستند وارد عرصه فعاليت‌هاي عالي سياسي شوند اما عبدربه منصور، از اين ظرفيت برخوردار بوده و بر همين اساس، به مناصب بالاي سياسي رسيد.»
اين کارشناس مسائل خاورميانه ادامه داد: «ارتباط عبدربه منصور با دستگاه‌هاي امنيتي و جاسوسي آمريکايي، امري ثابت شده است اگرچه پيش از اين، کاريزما و تسلط صالح بر عرصه سياسي يمن، اجازه برجسته‌شدن چهره‌هاي ديگر در دوره پيش از انقلاب را نمي‌داد اما هنگامي که شرايط در عرصه سياسي يمن تغيير کرد و امکان ادامه حضور علي عبدالله صالح در روند سياسي از ميان رفت، شوراي همکاري از طريق طرح خود به جاي اينکه قدرت را از يک ديکتاتور به مردم انقلابي منتقل کند، قدرت را به دستيار ديکتاتور منتقل کرد که اين دور زدن اراده مردم و يک فريب بزرگ عليه انقلاب مردمي يمن است.»
اين تحليلگر مسائل استراتژيک ادامه داد: «در نشست‌هاي سه جانبه اي که ميان "حزب حاکم"، جريان اخواني "التجمع" و حزب "لقاء مشترک" برگزار شد سه طرف توافق کردند که عبدربه منصور، به عنوان کانديداي توافقي اين جبهه ها مطرح شود. بنابراين، اين يک انتخابات نيست، بلکه تنها يک توافق پشت پرده ميان جريان‌هايي است که ماهيت آمريکايي دارند تا بتوانند اين شخص را به قدرت برسانند.»
وي در پاسخ به اين پرسش که چرا عبدربه منصور مي‌خواهد با اين انتخابات، قدرت را ادامه دهد، گفت: «نظام حاکم يمن و حاميان آنها ميخواهند عبدربه منصور را ولو به صورت فرمايشي در رأس قدرت حفظ کند تا کنترل اوضاع يمن از دست آنها خارج نشود، اما جريان‌هاي انتقالي، آنقدر قدرت دارند که از اين مانع هم عبور کنند.»
مجيدي ادامه داد: «عبدربه منصور به عنوان تنها نامزد حاضر در اين انتخابات پيروز اعلام خواهد شد، اما جريان‌هاي حوثي، حراک جنوبي و جوانان انقلابي، با اين فرآيند موافق نيستند و بدين‌ترتيب است که تحولات بعد از انتخابات در يمن، تحولاتي پرتنش خواهد بود.»
مجيدي با بيان اينکه آمريکا براي اين دوره هم پيش‌بيني‌هايي کرده است؛ گفت: «يمني‌ها در حال حاضر، به اندازه چند برابر تعداد ساکنان خود، سلاح در اختيار دارند و آمريکا حتي خود را آماده کرده تا اگر بر اثر اين تحولات به صورت سياسي به اهداف خود نرسيد، با مداخله نظامي به بهانه ايجاد ثبات در اين کشور، وارد عمل شود و سناريوي ليبي را در آن پياده کند که البته اين، چشم‌انداز دوردست يمن است و چشم‌انداز نزديک اين کشور، حوادث پرتنش و پرالتهابي است که ممکن است برخي درگيري‌هاي قبيله‌اي را نيز به دنبال داشته باشد.»
وي البته با اين شرايط، بروز جنگ داخلي در يمن را بعيد دانست و تأکيد کرد که گروه‌هاي معارض، بشدت از رسيدن اوضاع به اين حالت پرهيز مي‌کنند. صالح نيز در دوره گذشته، تحريکاتي را در اين زمينه انجام داد، اما گروه‌هاي مخالف يمن به دنبال اين تحريکات نمي‌روند و انقلابيون اين کشور نيز با حضور خود در صحنه، به دور از درگيري‌هاي نظامي و تسليحاتي، فضاي اين کشور را به سوي دوگانگي اراده مردم و حاکميت ساختگي و جعلي مي‌برند تا بتوانند به اهداف خود در انقلاب برسند.
در ادامه اين گفت‌وگو، خبرنگار مشرق با اشاره به توافق پادشاهان سعودي و بحرين در نشست الجناريه درباره الحاق بحرين به عربستان به عنوان يکي از استان‌هاي اين کشور، از احتمال تکرار اين سناريو در قبال يمن پرسيد که مجيدي پاسخ داد: «توافق احتمالي بر سر الحاق يمن به عربستان، مي‌تواند شعله اختلافات و ناآرامي‌ها در داخل عربستان سعودي را بصورت جدي‌تري فعال کند؛ درست است که موضوع الحاق بحرين به عربستان بصورت جدي در رسانه‌ها مطرح است امااين توافق، اگر بخواهد در قبال يمن روي دهد، ظرفيت بيشتري براي شعله‌ور کردن اختلافات داخلي در عربستان سعودي دارد چرا که مردم بخش‌هاي جنوبي عربستان، قرابت‌هاي ايدئولوژيک با حوثي‌هاي مستقر در شمال يمن دارند و به اين صورت، عملاً قدرتي قوي در جنوب عربستان ايجاد مي‌شود که مي‌تواند براي اين کشور دردسرساز باشد.»
وي ادامه داد: «اين در حالي است که سه استان جنوبي عربستان سعودي، پيش‌تر متعلق به يمن بوده‌اند، اما عربستان در توافقي بصورت اجاره 99ساله، اين استان‌ها را در اختيار گرفته و آنها را از دولت مرکزي خود جدا کرده است و به همين علت است که سعودي‌ها، به هر کدام از طرح‌هاي "الحاق يمن به عربستان سعودي" و "همچنين تجزيه اين کشور"، به ديده ترديد مي‌نگرند.»
