مشرق--- رويارويي 33 ساله ملت ايران با نظام سلطه غير قابل انكار و امري مشهود است. برآيند اين رويارويي را از منظر تحليل راهبردي مي توان در دو نكته خلاصه كرد.
الف- قدرت يابي روزافزون نظام اسلامي و ملت ايران و فتح بسياري از سنگرهايي كه تا ديروز حوزه نفوذ و حيات خلوت غرب به شمار مي آمد.
ب- افول قدرت نظام سلطه و ناكارآمدي آن در پيگيري اهداف زياده خواهانه طي دهه اخير و تبديل شدن خاورميانه به طور خاص و جهان اسلام به طور عام به نمايشگاهي از شكست هاي آمريكا و متحدانش. در اين صحنه دغدغه اصلي دشمنان بسيار متفاوت از دغدغه هاي آنان در دهه اول و دهه دوم انقلاب مي باشد. دشمنان انقلاب اسلامي و ملت ايران در سال هاي اول پس از پيروزي انقلاب اسلامي، از اين بابت نگران شدند كه پايگاهي چون ايران را از دست دادند.
آنها نگران اين بودند كه انقلاب اسلامي ممكن است سياست هاي آنان را در خاورميانه و به ويژه در منطقه راهبردي خليج فارس به چالش بكشاند. در آن سال ها، غربي ها از اين بابت نگران بودند كه جهت گيري ها و سياست هاي انقلابي جمهوري اسلامي بر فرايند مذاكرات صلح خاورميانه اثر سوء گذاشته و روند به اصطلاح صلح خاورميانه را كه تثبيت كننده موقعيت رژيم صهيونيستي بود با چالش مواجه سازد. اما اكنون دغدغه اصلي آنها از جنس ديگري است.
دغدغه اصلي آنان اكنون فروپاشي نظام سلطه، رژيم صهيونيستي و جابه جايي قدرت در قرن بيست ويكم مي باشد. صهيونيست ها اكنون نگران اين نيستند كه با انقلاب اسلامي، يك سري موانعي بر سر راه نفوذشان در ساختارهاي سياسي، اقتصادي، فرهنگي و اقتصادي جهان اسلام ايجاد شده، بلكه آنان نگران از دست دادن موجوديت خود هستند. آمريكايي ها اكنون نگران محدود شدن دامنه نفوذشان در برخي از نقاط جهان با پيدايي انقلاب اسلامي نيستند، بلكه آنان نگران فرو ريختن نظام سرمايه داري و امپراتوري آمريكا هستند.
نگراني اصلي آنان اين است كه اكنون واقعيت هاي قابل مطالعه از پي ريزي و تحقق تمدن اسلامي خبر مي دهد. در چنين شرايطي كه نظام سلطه با محوريت مثلث شوم و شرير آمريكا، رژيم صهيونيستي و انگليس خود را بازنده اصلي صحنه رويارويي با انقلاب اسلامي، ملت ايران، مسلمانان بيدار شده و تمامي آزاديخواهان جهان ارزيابي مي كنند، تنها به يك نقطه اميد دارند. اميد دشمنان اكنون در اين امر خلاصه شده كه يك جابه جايي قدرت در درون ايران مي تواند گشايشي را براي آنان در پي داشته باشد.
ايران كشور انتخابات است. مردم نقش اصلي را در انتخابات ايفا كرده و از ميان نامزدهاي انتخاباتي براي مسئوليت هاي مهم، افرادي را برمي گزينند. نمايندگان خبرگان رهبري، نمايندگان مجلس شوراي اسلامي، نمايندگان شوراي اسلامي شهر و روستا و رئيس جمهور، همگي با رأي مردم انتخاب مي شوند. در واقع مي توان گفت در جمهوري اسلامي به استناد اصل ششم قانون اساسي، تمامي مسئولان اداره كننده كشور به صورت مستقيم يا غيرمستقيم با رأي مردم انتخاب مي شوند.
دشمن تصور مي كند مي تواند با توأم كردن جنگ نرم و تأثيرگذاري بر اعتقادات، باورها و ارزش هاي مردم و با تحريم هاي اقتصادي ايران به صورت هوشمندانه، مي تواند نگاه هاي مردم از جريان هاي اصولگرا، ارزشي و معتقد به آرمان ها، اصول و اهداف انقلاب اسلامي را به سمت جريان هايي سوق دهد كه حاضرند براي رفع تحريم ها، كاهش فشارها و دفاع تهديدات خارجي از اين اصول، آرمان ها و اهداف انقلابي عدول كنند. دشمنان به چنين جابه جايي قدرت در ايران در بهار 1392 چشم دوخته اند.
مسايل انتخابات مجلس نهم را بايد در اين سناريوي دشمن تحليل كرد. دشمنان به اين اميد زندگي مي كنند كه مجلس نهم، مجلسي شبيه مجلس ششم از جهت چالشگري براي نظام اسلامي و كندكننده حركت ها و پيشرفت هاي انقلابي در ايران باشد. آنها تلاش مي كنند تا مجلس نهم مسير پياده سازي سناريوي آنان براي بهار 1392 يعني مقطع انتخابات رياست جمهوري يازدهم را هموار سازد. به طور قطع مردم هوشيار، بصير و انقلابي ايران، در امتداد حماسه شورانگيز خود در بيست و دوم بهمن نود، انتخابات مجلس نهم را به گونه اي برگزار خواهند كرد كه اين اميد دشمنان به نااميدي بدل خواهد شد. (ان شاء الله)
