به گزارش مشرق، بعد از لغو اعزام تیم‌های ملی وزنه‌برداری نوجوانان و جوانان به مسابقات قهرمانی آسیا در کره‌شمالی، تعدادی از اعضای این تیم‌ها با رفتاری خارج از عرف و انتشار مطالبی مهندسی شده در صفحات شخصی خود و از سوی دیگر بازنشر آن در برخی رسانه‌ها، باعث بوجود آمدن فضایی نامطلوب در این رشته‌ی محبوب و پرمخاطب به عنوان ورزشی المپیکی شدند.

در اینکه این وزنه‌برداران روزها و ماه‌های متمادی در اردوهای سخت و طاقت فرسا برای چنین روزی آماده می‌شدند و سختی‌ها زیادی را برای بالا بردن پرچم ایران به جان خریده‌اند شکی نیست، اما بهتر است این نوجوانان تازه از راه رسیده یاد بگیرند که اعتراض راه و روش و اصول خاص خود را دارد؛ تازه آن هم اگر وارد باشد.

با توجه به شرایط اقتصادی که کشور با آن دست و پنجه نرم می‌کند و تمام ارکان کشورمان، از جمله ورزش را درگیر خود کرده، مسئولان وزارت ورزش و فدراسیون‌ها بارها در محافل خصوصی و عمومی بر لزوم مدیریت اعزام‌های برون‌مرزی بدلیل هزینه بالا تأکید داشته‌اند؛ موضوعی که محل اختلاف زیادی هم بوده و در نهایت، جمع‌بندی بر لغو اعزام‌های غیرضروری صورت گرفت.

بیشتر بخوانید:

ادعای کودکانه و مضحک کیانوش رستمی/ قهرمانِ ناکامی که جای عذرخواهی طلبکار است!

در ماه‌های اخیر فدراسیون‌های زیادی این موضوع را در دستور کار قرار داده و با اعزام بهینه تیم‌ها و لغو اعزام‌های غیرضروری، هزینه و بودجه خود را مدیریت کردند. اخیرا فدراسیون کشتی هم که بودجه قابل توجهی دارد، اعلام کرده که اعزام تیم نونهالان به چین تایپه را در همین راستا، به دلیل هزینه‌ بالا و در جهت لغو اعزام‌های غیرضروری، از تقویم خود خارج کرده؛ اتفاقی که در فدراسیون‌های دیگر بخصوص رشته‌های المپیکی در راستای مدیریت منابع مالی، رخ داده است. در واقع، اینک اعزام رده های پایه از دستور فدراسیون ها در حال خارج شدن است که نمود آن را می توان در ورزش کشور دید.

اینکه این بچه‌ها بازیچه برخی اشخاص شناخته شده قرار گرفته‌اند، دور از ذهن نیست و اطلاعات کاملی نیز در این باره وجود دارد که اکنون قصد ورود به آن را نداریم، اما بروز چنین رفتاری از ورزشکاری که قرار است روزی به عنوان نماینده ایران در میادین بین‌المللی پرچم ایران را به اهتزاز درآورد، به هیچ عنوان پذیرفته نیست.

حالا که نتیجه و ثمره ورزشکار سالاری را با نتایج درخشان! کیانوش رستمی در مسابقات ۳ سال اخیر دیده‌ایم، آیا مماشات با چنین رفتاری آنهم با بچه‌هایی که غوره نشده به دنبال مویز شدن هستند، جایز است؟ وزنه‌برداری مانند کیانوش رستمی با آن همه افتخارات بین‌المللی بعد از کسب مدال طلای المپیک بود که سر به عصیانگری گذاشت، اما این کودکان کجای کار هستند که گام در این مسیری که هنوز شروع نکرده‌اند گذاشته‌اند؛ مسیری که عاقبت آن مشخص است و با نگاهی گذرا به سرگذشت رستمی و اعتبار از دست رفته‌اش به خوبی عیان است. 

مردم ایران به هیچ عنوان چنین رفتار زننده‌ای را از ورزشکاران خود برنمی‌تابند و هرگز از آن حمایت نخواهند کرد. ورزشکارسالاری موضوعی نکوهیده در جامعه و بخصوص جامعه ورزش ایران است. ورزشکار باید تابع تصمیمات مسئولان ورزش کشور باشد و بداند اگر تصمیمی در این سطح گرفته می‌شود، حتما عواقب و تمام جوانب آن دیده شده است.

با توجه به اتفاقاتی که ورزش کشور و به خصوص وزنه‌برداری به عنوان ورزشی پرمخاطب و افتخارآفرین اخیرا با آن درگیر بوده و از جانب ورزشکارسالاری لطمه خورده؛ شیوع ورزشکارسالاری نوین که حالا به نظر می‌رسد در حال تبدیل شدن به ویروسی واگیردار است، قابل قبول نیست. برای جلوگیری از ظهور نسل جدیدی از ورزشکارسالاران (بخوانید بچه‌سالاری) لزوم ورود فدراسیون ها به عنوان متولی کار، ضروری به نظر می‌رسد چرا که اگر قرار باشد این بنا از این رده سنی در این خامی و ناپختگی، کج گذاشته شود، مشخص نیست در آینده سَر به کجا خواهد سائید.