کد خبر 895428
تاریخ انتشار: ۱ مهر ۱۳۹۷ - ۰۶:۰۰

بعد از ناکامی با توشاک بهتر است باشگاه در انتخاب سرمربی جدید دقت بیشتری داشته باشد؛ این همه تصمیم اشتباه و احساسی می‌تواند هر تیمی را زمین بزند؛ حتی تیمی با ظرفیت تراکتورسازی.

مشرق- تشبیه تراکتورسازی و استیل‌آذین در شروع فصل بیشتر به یک ترفند ژورنالیستی می‌مانست، ولی اتفاقاتی که در هفته‌های گذشته برای تیم پرطرفدار تبریزی رخ داد، این نگرانی را برای هواداران به‌وجود آورده که ممکن است سرنوشت این دو تیم به هم شبیه باشد.


تراکتورسازی که به نظر می‌رسید روی ریل افتاده و آرام آرام به صدر جدول نزدیک می‌شود، بعد از شکست در جام حذفی گرفتار حاشیه شد و باشگاه بلافاصله جان توشاک را برکنار کرد تا تنها شش هفته بعد از شروع لیگ جست‌وجو برای سرمربی جدید را شروع کند.


استیل‌آذین در فصلی که ستاره‌های فوتبال ایران را یکی بعد از دیگری استخدام می‌کرد، قرار بود به رقیب ترسناکی برای مدعیان سنتی تبدیل شود. مدیرعامل باشگاه در مراسم معارفه تومباکوویچ مدعی شد که قهرمانی لیگ برتر هدفی در دسترس است و آنها برای قهرمانی آسیا دورخیز کرده‌اند، ولی با نخستین شکست همه چیز فرو ریخت و اختلافات کار را به جایی رساند که تیم در پایان فصل به لیگ یک سقوط کرد.


تراکتورسازی هم تابستان امسال ولخرجی‌های زیادی داشت و ستارگان نامداری را به تبریز برده، ولی همان ناهماهنگی‌هایی که استیل‌آذین را به فروپاشی رساند، در این تیم هم دیده می‌شود. مهم‌ترین عامل شکاف در تراکتورسازی فاصله بین کادر فنی و تیم بود، چرا که بازیکنان بدون نظر سرمربی و با دستور مستقیم مدیریت باشگاه جذب شدند و همکاری این دو گروه خیلی زود به بن‌بست رسید.


تجربه باشگاه‌هایی با تغییر مالکیت‌ مشابه نشان می‌دهد ورود ناگهانی سرمایه تضمینی برای موفقیت نیست و خیلی مهم است که این پول چگونه استفاده شود. خطر بزرگ زمانی است که وجه تبلیغاتی پروژه به وجه مدیریتی و ورزشی بچربد. در این حالت ستاره‌ها در اولویت قرار می‌گیرند و باشگاه مجبور است اصول فنی و حرفه‌ای را زیر پا بگذارد. تصمیماتی که از اول فصل در باشگاه تراکتورسازی گرفته شده این ذهنیت را به‌وجود می‌آورد که وجه تبلیغاتی بیشتر از وجه ورزشی اهمیت دارد.


انتخاب توشاک که مربی مشهوری است، ولی در سال‌های اخیر تیم مهمی نداشته نخستین تصمیم عجیب باشگاه بود. در ادامه چند ملی‌پوش به تیم اضافه شدند که بازیکنان موثری هستند، ولی باشگاه توجهی به تقویت نیمه دفاعی تیم نداشت. مجبور کردن کادر فنی به استفاده از ملی‌پوشان ناآماده و خسته جرقه اختلافات تیم بود و همین عامل اصلی جدایی توشاک شد. حالا شنیده می‌شود باشگاه با رقمی سرسام‌آور به دنبال عقد قرارداد با روبرتو کارلوس مشهور است که سابقه چندانی در مربیگری ندارد و این نگرانی وجود دارد سرنوشت توشاک برای او هم تکرار شود.
بعد از ناکامی با توشاک بهتر است باشگاه در انتخاب سرمربی جدید دقت بیشتری داشته باشد. این همه تصمیم اشتباه و احساسی می‌تواند هر تیمی را زمین بزند، حتی تیمی با ظرفیت تراکتورسازی.

* آرمن ساروخانیان (تحلیلگر روزنامه ایران ورزشی)