سرویس سیاست مشرق- ماجرای عدم انتخاب شهردار زن از سوی اصلاح‌طلبان شورای شهر، جریان سیاسی چپ را در مقابل یک تناقض بزرگ قرار داده است.
آنها یک عمر از این می‌گفتند که چرا یک زن نمی‌تواند رئیس‌جمهور ایران باشد، چرا شورای نگهبان، کلمه مصداق کلمه «رجال» را فقط مردان می‌داند، چرا شورای نگهبان زنان کاندیدای ریاست‌جمهوری را تأیید صلاحیت نمی‌کند و غیره...
اما همین چهره‌ها اکنون که در یک بزنگاه مهم مثل شهرداری تهران قرار گرفته‌اند و پای هیچ نهاد نظارتی مثل شورای نگهبان هم در میان نیست ولی از انتصاب شهردار زن امتناع می‌کنند و لام تا کام در این باره حرفی نمی‌زنند.
تناقض این قضیه برای اصلاح‌طلبان به حدی زیاد است که صدای برخی جوان‌ترهای اصلاح‌طلب و فعالان رسانه‌ای این جریان را نیز درآورده است.
در این میان، بلاتکلیفی یکساله تهران بزرگ و استعفای شهردارنجفی هم بر عمق کانونی انتقادات علیه ستاد جریان اصلاحات و نمایندگانش در شورای شهر تهران افزوده است.
در این باره حتی مشاهیری مثل «غلامحسین کرباسچی»، شهردار سابق تهران و «احمد حکیمی‌پور»، عضو سابق شورای شهر تهران نیز کنایه‌های تندی را علیه شورایی‌ها مطرح کرده‌اند.
کرباسچی از این گفته است که شما طی یکسال گذشته کار مثبتی برای تهران نکردید و حکیمی‌پور هم از این گفته است که آقایان و خانم‌ها ناشکری کرده‌اند و فعالیت‌شان برای گروه‌های تلگرامی بیش از کار برای تهران است![1]
در این گیرودار اما برخی ستادی‌های اصلاح‌طلب با اینکه هیچ خبری از کاندیداتوری یک زن در میان گزینه‌های شهرداری چپ‌ها وجود ندارد اما بر حضور یک شهردار زن تأکید کرده‌اند.
بر اساس اعلام منابع آگاه، یکی از بزرگان اصلاحات به تازگی با اشاره به آشفته‌بازار شهرداری و شورای شهر تهران اینطور گفته است که: از اول سپردن شهرداری به نجفی اشتباه بود و او مرد این کار نبود. کاش به جای نجفی ، الهه کولایی (دیگر نامزد شورای شهر جهت تصدی شهرداری تهران) را شهردار می‌کردیم.
این فعال اصلاح‌طلب تصریح می‌کند: کولایی خیلی محکم‌تر از نجفی است و اگر شهردار شده بود 4 سال با قدرت در این پست باقی می‌ماند! همینطور که با قدرت در مدیریت گروه منطقه‌ای دانشگاه تهران مانده و حتی پس از رأی نیاوردن در انتخابات گروه، با قدرت ایستاد و مدیریت گروه را به جناح رقیب واگذار نکرد.
*نگاه ابزاری به زنان در ستاد اصلاحات/ کمدی یک تراژدی؛ زنان اصلاح‌طلب، مرد و مردانه سکوت کرده‌اند!
با این وجود اما محافل تحلیلی معتقدند خانم الهه کولایی، حتی اگر بیش از این هم زحمت کشیده بود و حتی اگر یک کارنامه مدیریتی کلان هم در زندگی خود داشت اما باز نمی‌توانست شهردار تهران بشود.
زیرا ستاد اصلاحات خود بهتر از همه می‌داند که 20 سالی هست که در مسئله مدیریت کلان بانوان در حال اجرای یک نمایش تلخ است و اعتقادی هم به این مسئله ندارد.
جالب آنکه حتی رئیس دولت اصلاحات نیز با اینکه می‌توانست اما وزیر زن در کابینه خود منصوب نکرد و رئیس‌جمهور روحانی هم بعنوان نامزد اصلاح‌طلبان، از انتصاب وزیر زن سر باز زده است.
این روش و منش البته اگر هم با سؤالات و تردیدهایی همراه بود اما با ماجرای عدم انتصاب شهردار زن توسط اصلاح‌طلبان در شورای پنجم تهران، به یک امر یقینی تبدیل شده است و حالا همه می‌دانند که اصلاح‌طلبان از زنان صرفا بعنوان یک ابزار و فقط در مقاطعی خاص استفاده می‌کنند.
این تراژدی اما یک پرده کمدی هم دارد و آن سکوت فعالان زن اصلاح‌طلب در این زمینه است...
این روزهای صدایی از کولایی، آذر منصوری، معصومه ابتکار و جلودارزاده و مولاوردی، اشراقی و حتی از سلبریتی‌های زن شنیده نمی‌شود و گویی که این بانوان هیچ اعتراضی به نبود ولو یک کاندیدای زن در بین گزینه‌های شهرداری اصلاح‌طلبان ندارند که ندارند.
البته این اعتراض نداشتن و باطن همسوی آنها با مردان ستاد اصلاحات، یک حق است اما حقی که در بزنگاه‌های دیگر سیاست، ملاک قضاوت افکار عمومی و سنجه‌ای برای برخی مواضع خاص اصلاح‌طلبان خواهد بود...
***