کد خبر 848024
تاریخ انتشار: ۲۹ فروردین ۱۳۹۷ - ۱۵:۰۱

سرداران شهید اسحق دارا و اسدالله رئیسی، ۲۹ فرودین سال ۱۳۶۷ همزمان با نخستین روز ماه مبارک رمضان، پس از چند ساعت نبرد مستقیم با آمریکایی‌ها در خلیج فارس، به شهادت رسیدند.

گروه جهاد و مقاومت مشرق - ۲۹ فروردین ماه ۶۷ مصادف با سالروز عملیاتی از مجموعه عملیات جان بر کفان نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در مصاف مستقیم با شیطان بزرگ آمریکا است.

به دنبال حمله آمریکا به سکوهای نفتی سلمان و نصر و چند واحد شناور نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، فرماندهی نیروی دریایی سپاه طی دستورالعملی، نیروی دریایی سپاه را به منظور پاسخ‌گویی به شرارت آمریکا و دفاع از تمامیت ارضی کشور در آماده باش کامل قرار داد. متعاقب آن چند تیم عملیاتی برای مقابله با دشمن و دفاع از مرزهای آبی کشورمان به منطقه درگیری اعزام و در یک اقدام تحریک‌آمیز از سوی مزدوران آمریکایی، با آن‌ها درگیر شدند. در این درگیری نابرابر، پاسداران حافظ دریا، موفق به انجام اقدامات خارق‌العاده و پاسخ کوبنده به دشمن آمریکایی شدند.

هواپیماهای پیشرفته و ناوگان‌های دریایی آمریکا به صورت وحشیانه‌ای منطقه عملیاتی را هدف بمب‌های خوشه‌ای، چتری و لیزری قرار دادند. در ادامه این درگیری، یک فروند قایق تندرو منطقه یکم نیروی دریایی سپاه هدف قرار گرفت و ۲ تن از سرنشینان وی به نام‌های اسدالله رئیسی و اسحق دارا به شهادت رسیدند و یک تن نیز مجروح شد.

در ادامه به مروری بر زندگی شهیدان «اسدالله رئیسی» و «اسحاق دارا» پرداختیم که در ادامه می‌خوانید.

اسدالله رئیسی: این دنیا خانه بی‌خانمان‌ها است

اسدالله رئیسی در سال ۱۳۲۴ در خانواده‌ای مذهبی و در روستای آقاسین بندرعباس دیده به جهان گشود. در محیط پاک روستا رشد کرد و سپس درس را در مکتب‌خانه پدر آغاز کرد. پس از آن تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش گذراند. وی در سن کم پدرش را از دست داد، از این رو مسوولیت اداره خانواده را برعهده گرفت. با افزایش فشار به ساکنین روستا و رشد مهاجرت، شهید رئیسی هم به خاطر فقر ناشی از شرایط سیاسی زمان طاغوت به بندرعباس رفت و در اداره بنادر و کشتیرانی مشغول به کار شد. در سال ۱۳۵۷ به همراه دوستانش در خیل عظیم مردم مسلمان حضور یافت و به خیابان ریخت و در جهت روشنگری مردم شهر و روستایش کوشید.

وی پس از پیروزی انقلاب در مسجد زادگاهش به تلاش بی‌وقفه خود ادامه داد و هم‌زمان در بسیج کارخانه نیز به صورت فعال کار می‌کرد و مقابل توطئه‌های منافقین می‌ایستاد. اسدالله جزء اولین نیروهایی بود که به جبهه رفت. چندی بعد به عضویت افتخاری سپاه درآمد و برای حفاظت از آب‌های نیلگون خلیج‌فارس راهی جزیره ابوموسی شد. چهار بار عملیات مقابله به‌مثل و انهدام کشتی‌های آمریکایی شرکت داشت. سرانجام وی در ادامه راهش در روز ۲۹ فروردین سال ۶۷ در مصاف با آمریکایی‌ها به خیل شهدا پیوست. وی در بخشی از وصیت‌نامه‌اش می‌گوید: «این دنیا بی‌ارزش است، این دنیا خانه بی‌خانمان‌هاست، دل به آن نبندید، خانه آخرت را آباد کنید. به وسیله مجاهدت در راه خدا با از جان و دل گذشتن.»

شهیدان دارا و رییسی

شهید اسحاق دارا: هر کجا که باشیم، مرگ به سراغ ما می‌آید

اسحق دارا دومین شهید عملیات دریایی سپاه در روز ۲۹ فروردین سال ۶۷ است. وی در سال ۱۳۴۶ در یکی از آبادی‌های کوهستانی روستای گیشان شرقی بندرعباس به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در روستاهای اطراف گذراند و سپس به همراه خانواده‌اش به بندرعباس مهاجرت و سپس ادامه تحصیل و شرکت در کلاس‌های قرآن را در بندرعباس دنبال کرد.

اسحق با آغاز انقلاب همراه برادر شهیدش گنجعلی دارا در تظاهرات شرکت می‌کرد. در سال‌های ۵۹ و ۶۰ به همراه برادرش عازم جبهه‌های نبرد و در اولین حضورش به طور سطحی زخمی شد. پس از آن به عضویت رسمی سپاه درآمد و در واحد تخریب لشکر ثارالله، رشادت‌های فراوانی از خود نشان داد. در عملیات والفجر ۳ به همراه تعدادی از دوستانش هدف گلوله توپ بعثی‌ها قرار گرفت و در شرایط بحرانی با تحمل سختی‌های فراوان توانست پس از یک سال و نیم بستری، بهبود یافته و به جهاد خویش ادامه دهد. در ادامه پایگاه ابوموسی را که یکی از مناطق عملیات دریایی سپاه است، برای تداوم نبرد با دشمنان اسلام انتخاب کرد. به خاطر علاقه شدید به حضور در خط اول نبرد، علی‌رغم این که در مخابرات به کار گمارده شده بود، به تیم شناسایی عملیات پیوست و مسوولیت این تیم را به عهده گرفت.

وی شخصاً در انهدام بیش از ۱۰ فروند کشتی حضور فعال داشت. شهید دارا مدتی نیز معاونت پایگاه ابوموسی را به عهده داشت و فعالیت یگان‌های دریایی عمل کننده را هماهنگ می‌کرد. بالاخره این دلاور خطه بندرعباس در روز ۲۹ فروردین ماه ۶۷ در مصاف با شیطان بزرگ شربت شهادت را نوشید. وی در قسمتی از وصیت‌نامه‌اش می‌گوید: «به ملت شهیدپرور ایران می‌گویم که این حرف را آویزه گوش خود قرار دهند. هر کجا که باشیم، مرگ به سراغ ما می‌آید. چه در صحرا، چه در زیرزمین‌های محکم و چه بر روی تشک نرم خوابیده باشیم، نمی‌توانیم از مرگ فرار کنیم، پس چه نبرد که مرگ، ما را در حال بیداری و نبرد در آغوش بکشد».

منبع: دفاع پرس