چرا فردی که حامیانش ادعای این را دارند که برای نجات ایران و حل بحران آب از انگلیس آمده بود؛ ظرف کمتر از دوسال به همراه خانواده‌اش از کشور فرار می‌کند؟

سرویس سیاست مشرق - از روز گذشته اخباری مبنی بر خروج کاوه مدنی یکی از معاونان سازمان محیط‌زیست در رسانه‌های منتشرشده است، خبری که کاملاً عجیب و با روال اداری و سیاسی ایران، نامأنوس بود.

یک مقام دولتی بدون هیچ اطلاع و زمینه قبلی، از کشور خارج و در خارج از کشور، استعفایش را اعلام کرد.

ماجرای استعفای کاوه مدنی تا امروز صبح در هاله‌ای از ابهام بود که بعد از توییت مدنی، مشخص شد که معاون رئیس سازمان محیط‌زیست به‌واقع به همراه خانواده‌اش از کشور فرار کرده - یا فراری داده شده است - و دیگر به کشور بازنمی‌گردد.

کاوه مدنی در توییتی که روز سه‌شنبه منتشر کرد، ایران را سرزمینی دانسته است که «جاهلان مجازی» در آن علم و دانش و تخصص را پس می‌زنند و با «توهم توطئه» در جستجوی محکومی هستند تا همه مشکلات را به گردن بگیرد.

با کمی تأمل مدنی و توییتری که وی منتشر شد، می‌توانیم موارد زیر بیان کنیم.

1. مدنی به فرار خود از کشور اذعان کرده است و همین مسئله باعث می‌شود که به دیگر اظهارات مدنی مشکوک شویم و این سؤال به ذهن متبادر شود که مگر مدنی چه کرده است که از ترس برملاشدنش، از کشور گریخته است؟

2. مدنی اگر مدعی است که هیچ مشکل امنیتی و سیاسی ندارد، چرا فرار خود و خانواده‌اش را بر قرار ترجیح داد؟

3. مدنی می‌گوید، در ایران پیدا کردن مقصر، جاسوس و دشمن از مشارکت و مسئولیت‌پذیری آسان‌تر است، حال باید از مدنی بپرسیم که وی کدام نقش را در ایران ایفا می‌کرده است؟ دشمن، جاسوس و یا مقصر؟

4. کاوه مدنی که پس از پیروزی حسن روحانی در انتخابات سال گذشته از انگلیس به کشور بازگشت، از سوی رسانه‌های اصلاح طلب با عناوینی چون "بزرگترین تئوریسین در حوزه آب" در کشور معرفی شده است (روزنامه کارگزاران - شماره 37 به تاریخ 28 فروردین 97 - صفحه 32). باید از حامیان کاوه مدنی پرسید که او در زمان مسئولیتش کدام اقدام مؤثر را در حوزه آب، بویژه در بخش انتقال بین حوضه‌ای انجام داد و چرا مسؤول شبکه‌سازی و تشکیل کمپین‌ و چالش‌هایی نظیر چالش "بی زباله" شد؟ کدام عقل سلیمی باور می‌کند جایگاه کسی که از او با عناوینی چون "نخبه محیط زیست" و "بزرگترین تئوریسین حوزه آب" یاد می‌کنند، در حد یک مسوول روابط عمومی تقلیل پیدا کرد و ناگهان این "نخبه" بی بدیل، فرار را بر قرار ترجیح داد؟

5. مدنی همواره از دغدغه‌اش نسبت به محیط‌زیست ایران سخن می‌گفت؛ چگونه ممکن است که یک نخبه ایرانی و وطن‌دوست که به ادعای خود و حامیانش برای نجات محیط زیست و بحران آب از انگلیس به ایران آمده است، ظرف کمتر از دوسال و پس از کشف شبکه نفوذ در این سازمان، از کشور فرار کند؟

6. اصلاح‌طلبان و برخی جریانات ضدانقلاب حامی کاوه مدنی، نظام و جریان انقلابی را مقصر فرار کاوه مدنی و در مقایسی وسیع‌تر؛ "نخبگان" می‌دانند؛ ولی هیچ اشاره‌ای به این مسئله نمی‌کنند که نخبگان داخلی همانند کاوه مدنی توسط رسانه‌های زنجیره‌ای حلوا حلوا نمی‌شوند و همانند نظرکرده‌های انگلیسی، شانس ورود به مناصب ارشد دولتی را پیدا نمی‌کنند و حتی گاه برای ثبت و تجاری سازی یک اختراع یا اجرای یک طرح، سال‌ها پشت در می‌مانند - نمونه‌های بسیاری در همین سازمان محیط زیست وجود دارد -  آنگاه بخشی از آنان بدلیل بی توجهی مسوولان مجبور به ترک وطن می‌شوند.

7. اصلاح‌طلبان و حامیان مدنی هیچ‌کدام به این موضوع مهم اشاره که چه مسئله‌ای باعث شده است که کاوه مدنی تصور کند که در آینده به وی می‌گویند جاسوس و دشمن! وی در کدام پروژه‌ها فعال بوده که بیم آن داشته روزی به اتهام جاسوسی مورد بازخواست قرار گیرد؟

مسئله دیگری که حائز اهمیت است پاسخ به این سؤال است که آیا نخبگان وطن‌دوست از ایران فرار می‌کنند یا برای پیشرفت و اعتلای کشور، با همه سختی‌ها مبارزه می‌کنند؟