سرویس سیاست مشرق - میرزا عسگر خان افشار ارومی نایب السلطنه عباس میرزا در تبریز بود. او از سرکردگان نیروی مسلح عباس میرزا نیز بود. در سال 1222 ه.ق (هفت سال پس از ورود سر هارفورد جونز و جیمز موریه و جیمز فریزر سه جاسوس انگلیسی که از طرف امپراطوری بریتانیا به منظور زمینه سازی برای وابسته کردن ایران و نفوذ در شئون فرهنگی و سیاسی و اقتصادی کشور و ایجاد نخستین هسته های منورالفکری به ایران آمده بودند) به عنوان نماینده ایران به دربار ناپلئون رهسپار شد.
عسگر خان در پاریس به عضویت لژ ماسونی "فیلوسوفیک فرانسه" در آمد. این لژ پیرو لژ بزرگ اسکاتلند بود. سرکردگان ماسونی به علت اهمیتی که برای جذب میرزا عسگر خان افشار ارومی قائل بودند بر خلاف روال معمول لژ های ماسونی ظرف مدت سه هفته پس از عضویت به او مقام استادی اعطا کردند. در آن زمان روابط دربار فتحعلیشاه و دولت انگلستان (به علت برخورد ریاکارنه انگلیس) تیره بود و فتحعلیشاه عسگر خان افشار ارومی را به منظوری جلب حمایت فرانسه به دربار ناپلئون فرستاده بود.
استعمار بریتانیا از طریق لژ ماسونی اسکاتلند با جذب افشار ارومی او را به عاملی به منظور پیشبرد سیاست خود بدل کرد. ماسون ها از عسگر خان خواستند که مانع نزدیکی فرانسه و ایران شود و به جای آن به زمینه سازی برای تحکیم روابط ایران و انگلستان اقدام نماید. عسگر خان هر دوی این وظایف را به خوبی انجام داد. او بر خلاف نظر فتحعلیشاه در خصوص تحکیم روابط ایران و فرانسه هیچ حرکتی نکرد. افشار ارومی همچنین ماموریت یافت که پس از بازگشت به ایران به تاسیس لژ فراماسونری مخفی در اصفهان بپردازد. او در سال 1226 ه.ق (پس از بازگشت به ایران) به حکومت ارومیه گماشته شد. او را می توان در زمره روشنفکران تجدد خواه در ایران دانست. عسگر خان افشار ارومی مدتی پس از بازگشت به ایران مورد غضب و بی مهری فتحعلیشاه قرار گرفت.