وی ابتدا پس از سلام و علیک با حاضران، در پاسخ به سوال جوان با بغض گفت: خوب هستم و امیدوارم بهتر شوم؛ چون مردم می‌دانند من مشکلات زیادی در زندگی‌ام دارم.
خیابانی در ادامه از کودکی و علاقه شدیدش به ورزش تعریف کرد و اظهار داشت: این علاقه و پیش‌روی‌ام در ورزش منجر شد تا آرام آرام اسم و شکل من با ورزش عجین شود. قرار بود جور دیگری در عرصه ورزش نوکری مردم را بکنم اما الان به شکل دیگری در حال خدمتم.
{$sepehr_media_1701750_400_300}
پس از این، صحبت از بازی معروف ایران و استرالیا شد. خیابانی در این بخش، صحنه گل ماندگار خداداد عزیزی را مجددا اجرا کرد.
خیابانی در بخش دیگر، حضورش در پنج هزار برنامه تلویزیونی را یادآور شد و گفت: به نفس‌های دخترم قسم که «خندوانه» یکی از منظم‌ترین برنامه‌هایی بوده که در این سال‌ها در آن شرکت داشته‌ام.
وی گفت: فيش حقوقي ام خجالت آور نه ولی اگر منتشر کنم همه میگویند پس با اینهمه مدارک علمی آخرش چی؟! اما برايم مهم نيست. احترامي كه مردم ميگذارند به اندازه هزار كاخ ارزش دارد.
در ادامه «جناب‌خان» هم به جمع اضافه شد و شعرهایی را برای خیابانی خواند. جناب خان به بهانه آفتاب‌گیر مقوایی که به خیابانی تقدیم کرد، وی را به دوران فعالیتش در استادیوم‌ها برد.
خیابانی هم عنوان کرد: حدودا از دهه 60 به بعد بود که من تخمه، ساندویچ و خیلی از این موارد را در ورزشگاه می فروختم اما هیچ وقت آدم نفروختم!
خیابانی راجع به طول عمر کاری‌اش در قسمتی دیگر از این گفتگو اظهار داشت: تا وقتی صدا هست، گزارش های من هم وجود دارد که این هم بستگی به خواست مردم دارد.
بعد از تعریف همکاری با عادل فردوسی‌پور و اعلام برگزاری یک سال آموزش رایگان گزارشگری برای کودکان داوطلب، خیابانی استودیو را ترک کرد.
لازم به ذکر است که ما بین این گپ و گفت، رضا شفیعی جم لنگ لنگان آمد و از آمپول سه شاخه‌ای که زده بود، تعریف کرد.
در آخر سوت پایان برنامه پس از حضور بایرام به شکل «سیاه سوخته» به صدا درآمد. این گریم خاص به علت آتش زدن عمدی مغازه‌اش برای دریافت پول از بیمه بود!
{$sepehr_media_1701755_400_300}
اشکهای جواد خیابانی در خندوانه