به گزارش مشرق، حضور استقلال در صدر جدول پوشش منصفانه‌ای است بر اشکال‌هایی که در باشگاه استقلال به وجود آمده است. در واقع تا روزی که استقلال در صدر جدول است، انتقادها از این تیم در کمترین و کمرنگ ترین شرایط ممکن صورت می گیرد که البته صحیح هم هست.
در واقع فرقی نمی‌کند که با کدام شیوه، مهم این است که استقلال در صدر جدول قرار دارد، با این وجود اما در لایه‌های پنهان باشگاه استقلال اشکالاتی به وجود آمده و اختلاف‌هایی به چشم می‌خورد که تصمیم‌های پیش از این صحیح‌تر را با چالش مواجه کرده است.
از دفاعیه غلط عضو هیات مدیره باشگاه که روز ۲۶ همین ماه اعلام می‌کند ۳۱ درصد پول بازیکنان را داده‌اند در حالی که باید تاکنون حداقل ۶۰ درصد را پرداخت می‌کردند بگیرید تا برسید به نظری جویباری و بهرام امیری که رسما دچار زاویه با مسئولان باشگاه استقلال شده و آن را اعلام کرده‌اند و البته بازیکنان و سرمربی که تهدید به استعفا کرده‌اند.
مستقل‌ها در استقلال!
در واقع استقلال این روزها در چند بخش مختلف اداره می‌شود و هر بخش هم برای خودش تصمیم گیری می‌کند. چیزی مثل مجمع الجزایر شده است. یک بخش اسپانسرها و آن‌هایی هستند که پول می‌آورند و چون پول می‌آورند می‌خواهند تصمیم بگیرند، بخش دیگر آنها هستند که حلقه نزدیک‌تری به مدیرعامل هستند و بخش دیگر با تجربه‌هایی که به نظر می‌رسد همه آنها در حال کنار گذاشته شدن از استقلال هستند و در نهایت اعضای هیات مدیره استقلال که آنها هم حکومتی خود مختار دارند.
غایب‌ها
در راس همه این دسته‌ها و رسته‌ها باید مدیر عامل و رئیس هیات مدیره قرار داشته باشند تا هم احتلاف ها را به حداقل برسانند و هم گروه‌ها و دسته‌ها را از بین ببرند و این جزیره‌ها را متحد کنند اما به طرز عجیبی این‌ها وجود خارجی ندارند.
۱-نجف نژاد در ۹۰ درصد جلسات هیات مدیره نیست و درگیر انتخابات مجلس است و تنها زمانی سروکله‌اش پیدا می‌شود که کارد به استخوان استقلال رسیده است. نجف‌نژاد همین هفته آمد و اصرار کرد که نظری جویباری به نقل و انتقالات استقلال برگردد که البته با مخالفت مواجه شد. ظاهرا چنان نظری در این زمینه تخریب شده که مخالفانش بیشتر از موافقان او بودند.
۲- استقلال در واقع برای افشارزاده یک کار کوچک و کنار همه مسئولیت‌های سنگین‌تر وی است. افشارزاده که سرپرست است و نه مدیر عامل، علاوه بر حضور در برخی جلسات کمیته ملی المپیک، بعلاوه اینکه مدیر کل حوزه وزارت ورزش است و ایضا مسافرت هایی که به آمریکا دارد، استقلال را هم مدیریت می‌کند.
این همه مسئولیت برای مردی پرتوان اما پر سن و سال موجب شده که در استقلال عملا کسان دیگری مدیریت کنند، آن هم به صورت موازی. در واقع رقابتی وجود دارد برای تصمیم سازی در استقلال و نزدیک شدن به افشارزاده برای تایید گرفتن جهت آن تصمیم‌ها. این نوع مدیریت با کنترل از راه دور به هر حال سختی هایی برای استقلال ایجاد کرده که یک نمونه اش شکست تا این لحظه در نقل و انتقالات زمستانی بوده است. عدم انتخاب یک سرپرست قدرتمند و عدم پرداخت دستمزدها به قدر کافی و کنار رفتن نظری و امیری کمترین تبعات این نوع مدیریت بوده‌اند.
نتیجه:
نتایج این اتفاقا این است: استقلال به گفته عضو پرسابقه هیات مدیره اش تنها ۳۱ درصد از قرارداد‌های بازیکنان را پرداخت کرده که این درصد از مبلغ در واقع باید به هنگام عقد قرارداد پرداخت می‌شده است، پاداش‌ها همگی تقریبا باقی مانده اند، تیم در آستانه استعفا قرار دارد، مظلومی تهدید به استعفا کرده است، نظری به بخش نامعلومی در باشگاه درگیر شده و این درگیری به رسانه ها کشیده شده است.
استقلال اما صدرنشین است، این تیم مسیر خود را می رود که شاید باید این اتفاق را به پای عملکرد غیرقابل پیش بینی مظلومی، پورحیدری و بازیکنان این تیم گذاشت. با این وجود این بخش خوب و قدرتمند باشگاه استقلال هم این روزها تحت تاثیر قرار گرفته است و اگر به زودی سرو سامان نگیرد باشگاه استقلال از صدر جدول سقوط می‌کند.
در واقع فرقی نمی‌کند که با کدام شیوه، مهم این است که استقلال در صدر جدول قرار دارد، با این وجود اما در لایه‌های پنهان باشگاه استقلال اشکالاتی به وجود آمده و اختلاف‌هایی به چشم می‌خورد که تصمیم‌های پیش از این صحیح‌تر را با چالش مواجه کرده است.
از دفاعیه غلط عضو هیات مدیره باشگاه که روز ۲۶ همین ماه اعلام می‌کند ۳۱ درصد پول بازیکنان را داده‌اند در حالی که باید تاکنون حداقل ۶۰ درصد را پرداخت می‌کردند بگیرید تا برسید به نظری جویباری و بهرام امیری که رسما دچار زاویه با مسئولان باشگاه استقلال شده و آن را اعلام کرده‌اند و البته بازیکنان و سرمربی که تهدید به استعفا کرده‌اند.
مستقل‌ها در استقلال!
در واقع استقلال این روزها در چند بخش مختلف اداره می‌شود و هر بخش هم برای خودش تصمیم گیری می‌کند. چیزی مثل مجمع الجزایر شده است. یک بخش اسپانسرها و آن‌هایی هستند که پول می‌آورند و چون پول می‌آورند می‌خواهند تصمیم بگیرند، بخش دیگر آنها هستند که حلقه نزدیک‌تری به مدیرعامل هستند و بخش دیگر با تجربه‌هایی که به نظر می‌رسد همه آنها در حال کنار گذاشته شدن از استقلال هستند و در نهایت اعضای هیات مدیره استقلال که آنها هم حکومتی خود مختار دارند.
غایب‌ها
در راس همه این دسته‌ها و رسته‌ها باید مدیر عامل و رئیس هیات مدیره قرار داشته باشند تا هم احتلاف ها را به حداقل برسانند و هم گروه‌ها و دسته‌ها را از بین ببرند و این جزیره‌ها را متحد کنند اما به طرز عجیبی این‌ها وجود خارجی ندارند.
۱-نجف نژاد در ۹۰ درصد جلسات هیات مدیره نیست و درگیر انتخابات مجلس است و تنها زمانی سروکله‌اش پیدا می‌شود که کارد به استخوان استقلال رسیده است. نجف‌نژاد همین هفته آمد و اصرار کرد که نظری جویباری به نقل و انتقالات استقلال برگردد که البته با مخالفت مواجه شد. ظاهرا چنان نظری در این زمینه تخریب شده که مخالفانش بیشتر از موافقان او بودند.
۲- استقلال در واقع برای افشارزاده یک کار کوچک و کنار همه مسئولیت‌های سنگین‌تر وی است. افشارزاده که سرپرست است و نه مدیر عامل، علاوه بر حضور در برخی جلسات کمیته ملی المپیک، بعلاوه اینکه مدیر کل حوزه وزارت ورزش است و ایضا مسافرت هایی که به آمریکا دارد، استقلال را هم مدیریت می‌کند.
این همه مسئولیت برای مردی پرتوان اما پر سن و سال موجب شده که در استقلال عملا کسان دیگری مدیریت کنند، آن هم به صورت موازی. در واقع رقابتی وجود دارد برای تصمیم سازی در استقلال و نزدیک شدن به افشارزاده برای تایید گرفتن جهت آن تصمیم‌ها. این نوع مدیریت با کنترل از راه دور به هر حال سختی هایی برای استقلال ایجاد کرده که یک نمونه اش شکست تا این لحظه در نقل و انتقالات زمستانی بوده است. عدم انتخاب یک سرپرست قدرتمند و عدم پرداخت دستمزدها به قدر کافی و کنار رفتن نظری و امیری کمترین تبعات این نوع مدیریت بوده‌اند.
نتیجه:
نتایج این اتفاقا این است: استقلال به گفته عضو پرسابقه هیات مدیره اش تنها ۳۱ درصد از قرارداد‌های بازیکنان را پرداخت کرده که این درصد از مبلغ در واقع باید به هنگام عقد قرارداد پرداخت می‌شده است، پاداش‌ها همگی تقریبا باقی مانده اند، تیم در آستانه استعفا قرار دارد، مظلومی تهدید به استعفا کرده است، نظری به بخش نامعلومی در باشگاه درگیر شده و این درگیری به رسانه ها کشیده شده است.
استقلال اما صدرنشین است، این تیم مسیر خود را می رود که شاید باید این اتفاق را به پای عملکرد غیرقابل پیش بینی مظلومی، پورحیدری و بازیکنان این تیم گذاشت. با این وجود این بخش خوب و قدرتمند باشگاه استقلال هم این روزها تحت تاثیر قرار گرفته است و اگر به زودی سرو سامان نگیرد باشگاه استقلال از صدر جدول سقوط می‌کند.