به گزارش مشرق، راه آنها برای وصل شدن به پرسپولیس همیشه همین بود، اینکه از رسانه‌ها بهره‌برداری ابزاری کنند و با آگراندیسمان کارهای خود (اغلب کارهای نکرده!)، خود را فرشته نجات پرسپولیس جلوه دهند یا با شارژ کردن لیدرها روی سکوها برای خود اعتباری جعلی بسازند. راه دیگر هم بهره بردن از سفارش‌های سیاسی در دولت پیشین بود.

حالا اما همه درها بسته شده‌اند. وزیر ورزش و جوانان که خود تلاش کرده تا در ورزش، حضور سیاسیون در چنین نقش‌هایی کمرنگ شود و سیاسیون به حامیان ورزش تبدیل شوند، بدیهی است که سفارش‌های سیاسی نمی‌پذیرد یا سفارش‌های سیاسی به سمتش نمی‌روند.

مدعیان پرسپولیس اما کار خود را رها نمی‌کنند، باز هم به روش خود جو می‌سازند و به شلوغ‌کاری‌ها ادامه می‌دهند اما حالا که اعتبار از کف داده‌اند و در رسانه‌های معتبر هم فضایی به آنها نمی‌رسد، رفته‌اند به سوی اینکه از شبکه‌های مجازی برای ایجاد جو متشنج بهره ببرند. حالا توقع از وزارت ورزش این است که مقابل حمله‌های مجازی مدعیان پرسپولیس هم کوتاه نیاید. این شلوغ‌کاری‌ها و این بازی‌های کودکانه اگرچه جو نامطلوبی ایجاد کرده اما روشن است که کار کیست و روشن‌تر است که ماجرا و هدف چیست.

آنها که اهلیت‌شان در داستان خصوصی‌سازی مورد تایید نبود، حالا بدیهی است که با شلوغ‌کاری برای خود اهلیت بسازند، اهلیتی پوشالی که هیچ‌کس را به مالکیت پرسپولیس نخواهد رساند.