گروه اقتصادی مشرق -بسته خروج از رکود، دقیقاً در حوزه‌هایی ورود پیدا کرده که وظایف ذاتی و اقتضایی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و خلف فعلی آن معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی است؛ حوزه‌هایی همچون سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی در بخش‌های مالی، پولی، بودجه‌ای و توسعه بنگاه‌ها.
تیم تصمیم گیر در بسته خروج از رکود به مشاوران روحانی همچون مسعود نیلی و محمدعلی نجفی محدود می‌شود که در محفل جدیدالتأسیسی به نام ستاد هماهنگی اقتصادی دولت، به برنامه‌ریزی برای دولت مشغول‌اند به طوری که حتی برخی وزرا و کارشناسان اقتصادی دستگاه‌های دولتی نیز راهی به این محفل ندارند و همین مسئله سبب انتقادات آنان نسبت به بسته خروج از رکود شده است.
در واقع، بدعت جدیدی که دولت یازدهم برای برنامه‌ریزی اقتصادی ایجاد کرده، خلاف وعده‌هایی است که روحانی پیش و پس از انتخابات درباره لزوم احیاء سازمان مدیریت و استفاده از آن به عنوان مغز برنامه‌ریزی اقتصادی کشور می‌داد.
* سازمان مدیریت چه شد؟
در حالی احیای سازمان مدیریت قبل و بعد از انتخابات به‌عنوان یکی از وعده‌های اصلی دولت روحانی محسوب می‌شد که باوجود وعده احیای این سازمان طی ۱۰۰ روز اول دولت یازدهم، هنوز خبری از تصمیمات دولت در این خصوص نیست .
این در حالی است که در روزهای نخست آغاز به کار فعالیت دولت یازدهم مردان کابینه روحانی از دستور وی برای احیای این سازمان خبر می‌دادند حتی در یک برنامه زنده تلویزیونی محمدباقر نوبخت که هم‌اکنون عنوان معاون برنامه‌ریزی رئیس‌جمهور و سخنگوی دولت را دارد اعلام کرد که دولت ظرف 100 روز سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی را احیا خواهد کرد.
سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی از ادغام دو سازمان به عناوین، سازمان امور اداری و استخدامی کشور و سازمان برنامه و بودجه مطابق مصوبه 16 اسفند 1378 شورای عالی اداری تأسیس و در 17 تیر 1379 نمودار تشکیلاتی آن تصویب و به اجرا در آمد. پس از انحلال این سازمان در سال 1386 به دستور احمدی‌نژاد، معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی تأسیس و بخشی از وظایف آن را به عهده گرفت.
از آنجایی انحلال سازمان مدیریت انتقادات بسیاری به همراه داشت و در روزهای داغ انتخابات 92 یکی از شعارهای اصلی نامزدهای ریاست جمهوری نیز حول همین موضوع بود حسن روحانی در برنامه‌های انتخاباتی خود تأکید داشت که «احیای سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی جزو برنامه‌های من و از تصمیمات هفته اول دولت تدبیر و امید است که باید عمل شود حتی معتقدم رئیس این سازمان باید معاون اول رئیس‌جمهور باشد تا با قدرت عقب‌ماندگی‌ها را جبران کند و کار را به پیش ببرد».
با انتخاب حسن روحانی به عنوان رئیس‌جمهور ایران، وی در نخستین نشست خبری خود نیز اعلام کرد که سازمان را احیا می‌کند و در روز 28 خرداد 92(سه روز پس از انتخاب روحانی به عنوان ریاست جمهوری)، مجلس شورای اسلامی ایران یک فوریت برای تشکیل سازمان مدیریت تصویب نمود.
محمدباقر نوبخت شامگاه شنبه، 26 مردادماه 92، با حضور در برنامه تلویزیونی «نگاه یک» از احیای مجدد سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی سخن به میان آورد و گفت که با این اقدام، «کابینه دولت یازدهم بر اساس نظرات و دیدگاه‌های کارشناسان اقتصادی و صنعتی اهتمام خود را برای اجرای برنامه‌های اقتصادی و توسعه صنعتی کشور به کار می‌بندد».
محمدباقر نوبخت معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی حسن روحانی در مورد احیای سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی نیز گفته بود: «تشکیل این سازمان از اولویت‌های در نظر گرفته شده است و در 100 روز پس از تشکیل دولت تدبیر و امید اجرایی می‌شود.
با احیای مجدد سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی دیگر برنامه‌ها و طرح‌های عمرانی و اقتصادی کشور بر اساس ارادهٔ شخصی تهیه و تنظیم نخواهد شد، بلکه کابینه دولت یازدهم بر اساس نظرات و دیدگاه‌های کارشناسان اقتصادی و صنعتی اهتمام خود را برای اجرای برنامه‌های اقتصادی و توسعهٔ صنعتی کشور به کار می‌بندد که به ایجاد انضباط اقتصادی خواهد انجامید».
بعد از آنکه مجلس نیز به صورت رسمی برای احیای سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی گام برداشت طرحی در بهارستان به امضای نمایندگان در تاریخ چهارشنبه 20 آذر رسید تا تشکیل مجدد این سازمان به فاصله شش ماه پس از تبدیل این طرح به قانون انجام شود، البته بهارستانی‌ها نام سازمان جدید را هم به «سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و بهره‌وری» تغییر دادند.
هرچند مجلس هم وارد ماجرای احیای سازمان مدیریت شد و مصوباتی را هم در این زمینه داشت اما از تاریخی که نوبخت رسماً اعلام کرد دولت بنا دارد ظرف 100 روز نخست فعالیت خود سازمان مدیریت را احیا کند تاکنون نزدیک به یک سال می‌گذرد ولی هنوز خبری از تصمیم دولت برای احیای این سازمان نیست.
از سوی دیگر، رسانه‌های اصلاح‌طلب که در طول چند سال گذشته همواره در نبود سازمان مدیریت، مرثیه‌خوانی می‌کردند و نبود این سازمان را عامل همه مشکلات اقتصادی کشور می‌دانستند؛ اینک یک سالی است سکوت پیشه کرده‌اند.