دیدن جای خالی کلبه احزان ننه علی که می توانست نگینی درخشان در قلب بهشت زهرای تهران برای طول تاریخ باشد ، داغ دلمان را تازه کرد. اثر هنری یک مدیر خلاق!، هوشمند و دلسوز! مانند حفره ای در قطعه 24 بهشت زهرای تهران خودنمایی می کرد.

به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق ، امروز به بهشت زهرای تهران رفتیم تا یادی کنیم از ننه علی و تصاویری ثبت کنیم از شاهکار قابل ستایش!! رییس محترم سازمان بهشت زهرا ، جناب اکبر توکلی. دیدن جای خالی کلبه احزان ننه علی که می توانست نگینی درخشان در قلب بهشت زهرای تهران برای طول تاریخ باشد ، داغ دلمان را تازه کرد. «عملیاتِ انهدام» با مهارت و زیبایی قابل تحسینی انجام شده بود. انگار نه انگار که بیش از 20 سال در این جا یک چهاردیواری قرار داشته که همه ی زائران قطعه 24 ، وقتی به مقابل آن می رسیدند ، با احترام تاملی می کردند و دلی صفا می دادند. خصوصا آن روزهایی که خود ننه علی هم در داخل کلبه و یا اطراف آن دیده می شد.  اثر هنری یک مدیر خلاق!، هوشمند و دلسوز! مانند زخمی در قطعه 24 بهشت زهرای تهران خودنمایی می کرد و چه می شد کرد جز آهی سرد و دعایی به جان این همه درخشش در نگاه فرهنگی به آثار ملی و اسناد غیرت و شرف این مردم. جالب تر از همه اینکه ، حضرت مدیر کل با افتخار اعلام کرده اند این اقدام نبوغ آمیز را با رضایت خانواده ننه علی انجام داده اند و یک رضایت نامه کتبی هم از نشان خلق الله داده اند که یعنی ما هیچ جرمی مرتکب نشده ایم. بنازم به این همه درکِ فرهنگی و قانون مداری. دریغ...  


درست همین جایی که این چند نفر ایستاده اند ، تا صبح دیروز(3 اسفند 1390) آلو نکی قرار
داشت که بیش از دو دهه از عمر آن می گذشت و 17 سال محل زندگی یک مادر شهید بود
و نمادی معنوی در بهشت زهرای تهران به شمار می رفت و ... اما با خلاقیت سازمان بهشت
زهرای تهران ، دیگر وجود خارجی ندارد. با تشکر از همه مسئولین امر.



مدفن ننه علی در کنار فرزند شهیدش و جای خالی کلبه احزانِ قطعه 24


مزار ننه علی ، نماد صبر و استقامت مادران شهدا


این تصویر در میدان شهدای نیروی هوایی در بهشت زهرای تهران گرفته شده است.
به همت مدیریت سازمان بهشت زهرا ، از کلبه احزان ننه علی در قطعه 24 تنها عکس هایی

 باقی مانده است که روی چند بنر در سطح بهشت زهرا نصب شده اند. با خبر شدیم
که تازه تعدادی از این بنر هاکه عکس کلبه ی احزانِ منهدم شده در آن ها بوده ،
 به سرعت عوض شده اند. دست گلشان درد نکند!