به گزارش مشرق، روزنامه «صبح نو» در سرمقاله خود نوشت:
در همان روزی که حاکم سعودی به روسیه رفته بود و در آنجا گفتارهایی ضد ایرانی بر زبان آورد، رجب طیب اردوغان در تهران بود و بر خلاف آنچه در دیدار دو سال قبل او گذشت، در یک موضع حساس(مقوله کردستان وتجزیه عراق) در کنار ایران قرار گرفت و درباره مساله سوریه هم هیچ نکته حساسیت برانگیز و متفاوتی بر زبان نیاورد.
رقابت طولانی و رقابت مداوم ایران و ترکیه، ریشه در همسایگی طبیعی و ژئوتکنیک های خاص دو کشور دارد و اکنون نزدیک به دو دهه است که پس از روی کار آمدن اسلام گرایان در آنکارا، فضایی متفاوت و معمولاً گرم‌تر از گذشته یافته است.
با این همه، مناقشه سوریه این روابط را تا مرحله قطع شدن نیز پیش برد و اگر خویشتن داری و تدبیر ایرانی نبود، چه بسا توطئه سعودی- صهیونیستی در این مورد کارساز می‌شد.
حالا، سال‌ها و ماه‌ها از آن روزهای سخت گذشته و از سه هدف مخالف ایران در قضیه سوریه(ترکیه، قطر و عربستان) دو کشور کاملاً به مواضع ما در این ماجرا نزدیک شده یا لااقل از رو در رویی مستقیم دور شده‌اند. آیا نمی‌توان این را یک پیروزی راهبردی برای جبهه مقاومت دانست؟ آیا این‌ها نشاندهنده درستی راهی که پیموده شده، نیستند؟
آیا نمی‌توان این الگو را به دیگر عرصه‌های سیاست ورزی خارجی تعمیم داد و تداوم موقعیت‌های دیگر را طلب کرد؟ آن هم در زمانه‌ای که رییس جمهور آمریکا در سودای پاره کردن برگه برجام است.
