گروه سیاسی مشرق - محمد جواد ظریف در کتاب آقای سفیر، با اشاره به روی کار آمدن احمدی‌نژاد و اولین سفرش به نیویورک برای حضور در سازمان‌ملل می‌گوید: آن‌طور که از شنیده‌ایم در اولین سفر آقای احمدی نژاد به نیویورک می‌دانم، ایشان تمایل داشتند در همان سفر، بنده را قبل از دیگر سفرا برکنار کنند، اما ظاهراً مورد توافق رهبری قرار نگرفت.

نهایتاً در طول دو سال اول ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد، یعنی تا مرداد 1386 بنده کماکان سفیر ایران در سازمان ملل متحد بودم، اما نقشی در پرونده هسته‌ای و در پرونده‌های دیگر نداشتم.

پس از من معلوم شد که این روش با افراد دیگر نیز به صورت مشابه انجام گرفته است، زیرا انتخاب سفیر ایران در سازمان ملل متحد، مانند انتخاب بعضی از وزرا نیاز به تأیید رهبری داشت. علی‌رغم تأکید رهبری بر ادامه مسئولیت بنده، اینجانب فقط در آنجا حضور داشتم و کاری به من محول نمی‌شد. [1]