سیزی لحظه های تحویل سالمان را از آنان داریم.
روحمان را با یاد ارواح بلندشان، می تکانیم تا غبار زمان از آن بزداییم.
سال 1392 در حالی تحویل می شود که بسیاری از مردان این سرزمین در کنار سفره های سبزینه پوش خانواده های خود نیستند. گرچه سالیان بسیاری از هجرت آن مردانِ مرد گذشته است اما جای خالی آنان بر سر سفره های هفت سین این ملت خالی است.
به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، سال 1392 در حالی تحویل می شود که بسیاری از مردان این سرزمین در کنار سفره های سبزینه پوش خانواده های خود نیستند. گرچه سالیان بسیاری از هجرت آن مردانِ مرد گذشته است و امروز آنان بر بساط «عند ربهم یرزقون» شرفِ حضور دارند اما جای خالی آنان بر سر سفره های هفت سین این ملت خالی است. فرزندانشان قد برافراشته اند و هر روزه نواده گانشان، چشم به دنیا می گشایند. پرچمشان هنوز در اهتزاز است و مزارشان، زیارتگاه آزاده گان.
سیزی لحظه های تحویل سالمان را از آنان داریم.
روحمان را با یاد ارواح بلندشان، می تکانیم تا غبار زمان از آن بزداییم.
سیزی لحظه های تحویل سالمان را از آنان داریم.
روحمان را با یاد ارواح بلندشان، می تکانیم تا غبار زمان از آن بزداییم.
