گروه سیاسی مشرق؛ با نزدیک شدن به زمان انتخابات مجلس نهم، گروه های مختلف سیاسی اقدام به مرزبندی با یکدیگر کرده و آماده رقابت می شوند. در این میان دو گروه مطرح در تحولات سیاسی کشور یعنی اصولگرایان و اصلاح طلبان، بیشترین اخبار را در رسانه ها به خود اختصاص داده اند.

اما در این میان گروهی جدید نیز خود را برای حضور در انتخابات آماده می کند. گروهی که خود را حامی دولت دانسته و در میان افکار عمومی و رسانه ها به جریان انحرافی معروف شده است.

روند وحدت اصولگرایان و همبستگی آنان برای شرکت در انتخابات مجلس و در واقع برخی اختلاف سلیقه ها باعث می شود تا در این میان جریان انحرافی و حتی اصلاح طلبان همراه فتنه نیز اوضاع را برای حضور انتخابات و جذب رای مردم مناسب ببینند. اما به وضوح می توان تلاش جریان انحرافی برای تصاحب مجلس آینده را دید.

اما این دو جریان (انحرافی و اصلاح طلبان همراه فتنه) چگونه و با چه ترفند هایی می خواهند خود را به گردونه انتخابات رسانده و کرسی های مجلس را حتی به تعداد انگشت شمار، به چنگ بیاورند. در ادامه این گزارش به بیان چند ترفند این دو جریان می پردازیم.

اصلاح طلبان؛ اصولگرایان متفرقند، به ما رای دهید!

اصلاح طلبان پس از جریان فتنه 88 با مشکلات جدی برای بازگشت به قدرت و حتی عرصه سیاسی کشور مواجه شدند. این گروه به دلیل همراهی با سران فتنه، با عدم مقبولیت سیاسیون و متن جامعه مواجه، و حتی در مواقعی نیز سعی کردند به حالت قهر از نظام فاصله بگیرند.

در این میان این جریان سیاسی دریافته است که بهترین راه برای حضور و اقبال حداقلی مردم در انتخابات مجلس نهم نسبت به اصلاح طلبان، تضعیف جبهه اصولگرایی خواهد بود. از همین رو با تمام توان سعی دارند اردوگاه اصولگرایی را متفرق و دوگانه نشان دهند و این ذهنیت را جا بیاندازند که؛ " اصولگرایی هم آش دهن سوزی نبود و همگی آنان دعوای نام و قدرت دارند".

بنابر این گزارش، از ابتدای امسال و به دلیل عدم پتانسیل سخنرانی های عمومی برای چهره های مطرح اصلاح طلب شاخص، نظیر خاتمی، این ماموریت به عهده رسانه ها و روزنامه های زنجیره ای این جریان قرار گرفت و آنان در مواقع مختلف نظیر انتشار منشور اصولگرایی، تشکیل جبهه پایداری (که با عنوان افتراق میان اصولگرایان مطرح شد) و همچنین تشکیل کمیته 7+8، حمله های گوناگونی را به روند وحدت اصولگرایان آغاز کنند.

این حمله با شکل گیری وحدت نسبی میان جریان اصولگرا که با میدان داری آیت الله مهدوی کنی و یزدی به وجود آمده، شیب تندتری پیدا کرده تا جایی که به عنوان نمونه، روزنامه اعتماد در شماره مورخ 28 آبان خود، برای پوشش همایش جبهه متحد اصولگرایان تیتر تفرقه افکنانه " از غیبت های معنادار تا قسم به خدا و امام" را برگزید، تا به هر نحو ممکن نشان دهد که اصولگرایان هیچگاه به وحدت حداکثری نمی رسند و لیست های مشترک از دل آنها بیرون نخواهد آمد.

اما در چند روز گذشته اخبار خوشایندی از پیوستن اعضای جبهه پایداری( گروهی که در رسانه ای اصلاح طلب نماد تفرقه میان اصولگرایان معرفی می شدند) به گوش می رسد و اخبار رسیده حاکی از آن است که در چند روز آینده خبرهای خوشی از کامل شدن وحدت در رسانه ها منعکس خواهد شد.

همچنین محمد حسین صفار هرندی نیز در چند روز گذشته به این نکته اشاره کرد که؛ دوستان جبهه پایداری اعلام کرده اند مطمئنا با دادن لیست جداگانه وحدت شکن نمی شوند.

در این میان اصلاح طلبان که پنبه تفرقه افکنی را زده شده می بینند، مجددا به پرده قبلی نمایش خود، یعنی شرط گذاری برای نظام باز می گردند، که اعلام خبر نامه نگاری های جدید سید محمد خاتمی تا حدودی موید این مساله است.

جریان انحرافی؛ بازی دادن رای مردم با "چپ" و "راست"

در این شرایط گروه دوم، یعنی جریان انحرافی نیز، سعی دارد سهمی برای خود مهیا کند. اما بدون شک این جریان نمی تواند مانند اصلاح طلبان، به شکل کاملا مستقیم عدم وحدت میان اصولگرایان را مورد هدف قرار دهد، ولی در چند روز گذشته لیدر این جریان خط مشی جدیدی را برای همفکران خود، به ویژه آنان که تریبون های نزدیک به دولت را به عهده دارند، توصیه کرده است که سعی کنید جلوی پیشرفت جبهه متحد اصولگرایی را بگیرید و آنان را همان "جناح راستی ها" معرفی کرده و اینگونه جلوه دهید که آنها نماینده اصولگرایان نیستند.

این تحرک و خطی مشی جدید در واقع موج سواری بر روی افکار عمومی مردمی است که همیشه از چپ و راست بیزار بوده و دلیل اقبال آنان در اوائل دهه 80 به جریان نوظهور اصولگرایی نیز همین بیزاری از بازی های سیاسی این دو جناح بود.

این نکته نیز قابل توجه است که این جریان حتی طیف حامیان منتقد دولت را نیز اصولگرا ندانسته و آنان را نیز به دلیل موضع گیری در برابر جریان انحرافی، مورد حمله رسانه ای قرار می دهند. در پاسخ به این شبهه باید به چند نکته تاریخی اشاره کرد.

اول آنکه شکل گیری جریان اصولگرایی با حضور برخی ارکان، جریان راست سنتی شکل گرفت که می خواستند گفتمانی جدید را پس از شکل گیری گفتمان دوم خرداد و فراموشی آرمان های امام و رهبری به جامعه معرفی کنند، ولی معنی این حرف این نیست که جریان اصولگرا همان "راستی ها" هستند.

چون با رویش برخی چهره های جدید و نو ظهور مانند احمدی نژاد در میان اصولگرایان، این مساله روشن شد که اصولگرایی بر خلاف جریان راست که به تقسیم سهم ها میان جریان مخالف خود راضی می شد، اولا می تواند رویش های جدید داشته باشد و در مرحله بعدی نیز هیچگاه آرمان های امام و ولایت را با جریانی مخالف و معاند این آرمان ها، معامله نمی کند.

این نکته را نیز باید یادآور شد که برخی منسوبان به جناح "راست" سنتی، ماننده ناطق نوری و هاشمی رفسنجانی، پس از تشکبل جریان اصولگرایی کم کم خود را از گردونه خارج کرده و دیگر تمایلی به حضور فعال در جبهه اصولگرایی از خود نشان نداده و در برخی موارد کاری جز دمیدن در هیمه اصلاحات نداشتند.

البته در این میان حضور حداکثری چهره های اصولگرا در همایش جبهه متحد اصولگرایان نیز نشان می دهد که تئوری آخر جریان انحرافی عدم نمایندگی این جبهه از سوی اصولگرایان نیز مردود خواهد شد.

نکته آخر آنکه با نگاهی به تیتر روزنامه رسمی دولت و برخی روزنامه های اصلاح طلب به خوبی می توان نظر مشترک آنها درباره وحدت اصولگرایی را دریافت. این دو جریان در استراتژی و تئوری به این رسیده اند که تنها را پیروزی آنان، اختلاف میان اصولگرایان است.

رسیدن اصولگرایان به وحدت حداکثری مطمئنا می تواند پاسخی محکم به فتنه گری و انحرافی های این دوجریان در عرصه سیاسی و اجتماعی کشور باشد.