وي در سال 1356 ديپلم طبيعي را گرفت و در کنکور سراسري، در دانشکده انرژي اتمي پذيرفته شد. غلامعلي در کنار تحصيلات کلاسيک به يادگيري درسهاي حوزوي نيز همت گماشت. با اوجگيري انقلاب همه تلاش او مبارزه عليه رژيم شاه شد.
غلامعلي در کميته استقبال از امام مأمور جمعآوري مينهاي کار گذاشته شده توسط دولت بختيار در بهشت زهرا بود.
وي ارادت خاصي به امام خميني (ره) داشت و نام ايشان را بدون وضو نميبرد. علاقه غلامعلي به اندازهاي بود که با تلاش بسيار، توانست فرصتي را فراهم آورد تا امام (ره) خطبه عقد وي را جاري سازد. عکس بوسيدن دست امام توسط او نيز يکي از تصاوير مشهور در بين رزمندگان دفاع مقدس است.
با شروع جنگ تحميلي عراق عليه ايران، غلامعلي به سرپلذهاب رفت و به دليل شايستگيهايي که از خود نشان داد، در جنگهاي کردستان به سمت فرماندهي منطقه منصوب شد.
اين فرمانده دلير سپاه اسلام، در سال 1360 عمليات بازيدراز را طراحي و اجرا کرد و سرانجام پس از رشادتهاي فراوان، در عمليات مطلعالفجر ساعت 12:30 ظهر به جمع شهدا پيوست.
به دليل آتش فراوان دشمن، پيکر مطهر شهيد غلامعلي يک هفته پس از عمليات به عقب منتقل شد. در اين مدت بر اساس محاسبات طبيعي هر جسدي فاسد خواهد شد، اما جنازه اين شهيد بزرگوار هنگام خاکسپاري تازه بود و خون از گلويش تراوش ميکرد و عطر و بوي خوشي از اين پيکر پاک به مشام ميرسيد.
در بخشي از وصيتنامه اين شهيد بزرگوار آمده است: جنازه مرا بر روي مينها بيندازيد تا منافقين فکر نکنند ما در راه خدا از جنازهمان دريغ داريم. به دامادي دوماهه من نگريد، دامادي بزرگي در پيش داريم.
شهيد «غلامعلي پيچک» در منطقه 13 تهران و در خيابان پيروزي سکونت داشت و پس از شهادت، خياباني در اين منظقه به نام اين شهيد بزرگوار نامگذاري شد. مادر اين شهيد بزرگوار همچنان در اين خيابان زندگي ميکند و به همين مناسبت، و به مناسبت سالروز ولادت اين شهيد دلاور، مراسم بزرگداشتي پس از نماز مغرب و عشاء امشب در مسجد فخريه، واقع در خيابان شهيد پيچک برگزار ميشود.
