
اولین شماره مجله جریان درتاریخ ۲۱ خرداد ۱۳۹۰، بر روی کیوسکها حاضر شد. در این شماره، زیر لوگوی مجله مشخصات مجله چنین عنوان شده بود «هفته نامه سیاسی، فرهنگی، اجتماعی جریان». جلد مجله به عکسی از محمد رضا رحیمی- معاون اول رئیس جمهور- اختصاص یافته بود و تیتر آن «مرد متن و اشتباه حاشیه سازان» انتخاب شده بود.
ساسان والی زاده- که هنوز یک ماهی از خشک شدن امضاء مدیر مسئولی او در ایسنا نمیگذشت- در یادداشتی ۶ صفحه به تفاوت رحیمی و دیگر معاونین روسای جمهور در دورههای قبلی پرداخته بود و به جای رحیمی در مقام پاسخ گویی به شبهات منتقدین بر آمده بود.
والیزاده نویسنده سفرنامه احمدی نژاد به نیویورک تحت عنوان «رسانه ای به نام احمدی نژاد»، پیش از این مدیر کل دفتر امور رسانههای ریاست جمهوری، معاونت ارتباطات و اطلاع رسانی دفتر معاون اول رییس جمهوری، عضویت در شورای سیاست گذاری ایسنا و حوزه مشاوره معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در امور تشکلهای مطبوعاتی و نشریات استای را بر عهده داشت. همچنین در کارنامه والیزاده سردبیری چند نشریه از جمله «گفتار سبز» و چاپ چهار عنوان کتاب و چند پژوهش برتر نیز دیده میشود.
مدیر مسئول ایسنا در خصوص مدرک تحصیلی رحیمی و جنجال هایی که بر سر آن به وجود آمد در جمله ای منتقدان را این طور مورد خطاب قرار می دهد« سه نماینده معروف در مقام سه تفنگدار در حالی به گمان خود به جنگ رحیمی رفتند که خشاب آنها برای تیر افکنی خالی بود». استفاده والی زاده از واژه تفنگدار برای سه نماینده مجلس- زاکانی، توکلی و ناردان- در جای خود جای بسی تامل دارد که مجله ای که از جریان اندیشه سخن بیان می آورد در انتقاد از منتقدین خود از چنین واژه هایی استفاده می کند.
پس از پایان پاسخگویی والیزاده به شبهات در بخش انتهایی یادداشت خود به «چرا رحیمی به ادعاها پاسخ نمیدهد؟» پرداخته است. والیزاده دلیل اصلی سکوت رحیمی در برابر انتقادات را رسیدگی به کارهای دولت و غافل نشدن امور اصلی دولت عنوان میکند.
شماره دوم؛ ترور شخصیت مخالفین آقای رئیس
قریب به یک ماه از آغاز این مجله گذشت تا شماره دوم آن بر روی کیوسکها آمد. در دومین شماره عنوان «هفته نامه» به «ماه نامه» تغییر یافت. در این شماره بر خلاف شماره قبلی به جای تمجید و تشکر از یک مقام دولتی، به انتقاد و تخریب احمد توکلی- نماینده مجلس و یکی از منتقدین سرسخت رحیمی- پرداخته شده است.
در این شبه پرونده، گردانندگان مجله با رجوع به خاطرات منتشر شده احمد توکلی تلاش کردهاند چهره دیگری از او به نمایش در آورند. آنها با انتخاب قسمتهایی خاص از این کتاب خاطرات که از سوی انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است و زدن تیترهای استنباطی چون: آزاد شدن بوسیله پسرخاله شاه...، نشست و برخاست با دوستان مارکسیست، در مراسم مذهبی گریهام نمیگرفت، باغهایمان را داوطلبانه به مالکیت رضا خان در آوردیم، منافقین به من اعتماد داشتند، میلرزیدم و میگفتم دروغ گفتم و.... تلاش مضاعفی برای نشان دادن تصویری دیگر از احمد توکلی به خرج دادهاند.
همچنین درشماره دوم این مجله، گزارشی نیمه تصویری به سفر محمد رضا رحیمی- معاون اول رئیس جمهور- به عراق پرداخته شده است و به کلیه حاشیههای سفر او پرداخته شده است.
توهین به شعور مخاطبین با انتشار اخبار کپی/ پیست
علاوه بر این، این مجله در دو شماره اخیر خود در پایین جلد خودآدرس اینترنتی JARYANONLINE. COM را درج کرده است که با تایپ آن در تولبار سرچ مرورگرها، هیچ صفحه یا سایتی باز نمیشود. این اقدام به نوعی توهین به شعور مخاطب میباشد.
از سوی دیگر بسیاری از مطالب این مجله کپی -پیست هستند و حتی گردانندگان این مجله زحمت گزارش نویسی و تهیه اخبار را نیز به خود ندادهاند. برای مثال در شماره دوم صفحه ۵۹، در بخش ورزشی تحریریه این مجله گزارش کاملی از روزنامه ۹۰ با عابدینی را منعکس کرده است به گونهای که در یکی از سوالات نام روزنامه ۹۰ همچنان دیده میشود. یا حاشیههای سفر رحیمی در بغداد یکسره از ایسنا و ایلنا کپی شده است.
انتشار مجلاتی با این رویه دست کمی از اخوانیات ندارد. در گذشته شاعران رفیق و دوست برای اثبات رفاقت خود به دیگر دوستان شاعر، شعری، قطعهای یا بیتی در وصف آن دوست میگفتند. مجله جریان نیز از قرار معلوم اخوانیاتی برای آقای رحیمی شده است و دوستان ایشان تلاش میکنند تا با نوشتن مطالبی در خصوص ایشان دوستی و رفاقت خود را به ایشان ثابت کنند. این شیوه بدیع در روزنامه نگاری دست هرگونه اعلامیه، بولتن و بوروشور تبلیغاتی را زا پشت بسته است و جریان تازهای در روزنامه نگاری محسوب میشود.