به گزارش مشرق، کانال تلگرامی کشکول در مطلبی نوشت:

این روزها، هر بار که خبر تازه‌ای از تنش ایران و اسرائیل می‌رسد، موجی از ترس و اضطراب فضای رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی را می‌گیرد. از «جنگ حتمی» می‌گویند، از «روزهای آخر آرامش»، از «ایران در آستانه‌ی درگیری مستقیم». اما پشت این هیاهو، واقعیتی پنهان است: اسرائیل بیش از آنکه دنبال آغاز جنگ باشد، به‌دنبال فرصت برای آن است. و جالب آن‌که برخی در داخل، دانسته یا نادانسته، با ترساندن مردم، همان فرصت را برایش هموار می‌کنند.

*فرصت‌محوری به‌جای تهدیدمحوری اسرائیل در منطق امنیتی‌اش بیشتر بر پایه‌ی فرصت تصمیم می‌گیرد تا واکنش به تهدید. او می‌سنجد که کِی فضا آماده است؛ کی افکار عمومی جهان در کنارش قرار می‌گیرد؛ و کی هزینه‌ی اقدامش پایین است. اگر احساس کند زمان مناسب نیست، صبر می‌کند هرچند شعار جنگ را بلند نگه دارد تا ذهن‌ها را در التهاب نگه دارد. در واقع، جنگ روانی برایش کم‌هزینه‌تر از جنگ واقعی است.

*تجربه‌ای که جواب نداد در مقطع قبلی، اسرائیل گمان می‌کرد اگر آتش را روشن کند، جامعه‌ی ایران در فشار جنگ فرو می‌پاشد. محاسبه‌اش این بود که مردم، به خیابان می‌آیند و حکومت فرو می‌ریزد. اما چنین نشد. در عمل، همان چیزی رخ داد که در بیشتر جوامع جنگ‌زده دیده می‌شود: مردم در برابر تهدید خارجی، انسجام پیدا کردند نه فروپاشی. ترس از بی‌ثباتی، حمله، یا ناامنی، اعتراض را موقتاً عقب راند و بازیگر خارجی دریافت که «فروپاشی از بیرون» ساده‌تر از شعار نیست. از همین رو، اکنون به‌جای شروع جنگ، دنبال خلق دوباره‌ی فرصت است؛ شاید با دامن‌زدن به ترس، نه با پرتاب موشک.

*جنگ نرم، میدان واقعی امروز در شرایط کنونی، ابزار اصلی اسرائیل گلوله نیست، خبر است؛ موشک نیست، شایعه است؛ و نیروی زمینی‌اش، ترس در ذهن مردم ایران است. هر بار که عده‌ای بی‌دقت و بی‌تحلیل، از جنگ قریب‌الوقوع می‌نویسند و مردم را مضطرب می‌کنند، ناخواسته همان هدفی را محقق می‌سازند که تل‌آویو به‌دنبالش است: بی‌ثباتی روانی، فرسایش امید، و تهی‌شدن جامعه از اعتماد به آینده. ‌

در این معادله، ترس سلاح است و آرامش، مقاومت. کسانی که بدون تحلیل، با تیترهای بزرگ از «جنگ حتمی» می‌گویند، شاید خود ندانند اما عملاً در جبهه‌ی روانی دشمن بازی می‌کنند. در حالی‌که آگاهی، آرامش و تحلیل منطقی دقیقاً همان چیزهایی است که می‌تواند «تنور جنگ» را خاموش نگه دارد.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.