*********

هم‌زمان با تجربه عهدشکنی آمریکا و حمله به ایران در شب مذاکره یک روزنامه اصلاح‌طلب خواهان آن شد که ظریف و روحانی را برای دیدار با ترامپ راهی کاخ سفید کنیم، روزنامه آرمان‌ملی نوشته است:

کنون که خطر ادامه جنگ تقویت شده است دولت‌مردان ما هم باید هشیاری لازم را داشته باشند. هیاتی باید به مذاکره برود که زبان دیپلماسی را داشته باشد. در بین جمع موجود حسن روحانی و جواد ظریف به‌خاطر آشنایی با فضای مذاکراتی باید به تیم مذاکره کننده اضافه شوند زیرا آنها پیش از این با آمریکا گفت‌وگو کرده‌اند حتی شده با حکم حکومتی باید این چهره‌ها به تیم مذاکراتی اضافه شوند.

در بخش دیگری از این یادداشت آمده است:

ما در حالی حرف از مذاکره می‌زنیم که تنها راه موجود است زیرا اگر به این مسیر ورود نکنیم همواره مورد حمله غربی‌ها خواهیم بود هرچند همواره جواب دندان شکن به آنها داده‌ایم. در کنار این مورد باید دستور دهند تا طرفداران واقعی انقلاب برای بهبود شرایط از تندروی دور شوند، هرچند آنها هم برای ایران دغدغه‌ دارند ولی در این شرایط به مدیریتی یکدست نیاز داریم تا به انسجام ادامه دهیم. مدیریت کشور باید به سمت صلح برود ولی در مقابل برخی با ادبیات جنگی و تند فضا را برای جنگ آماده می‌کنند که این خواسته ملت و دولت نخواهد بود.

این روزنامه اصلاح‌طلب می‌نویسد:

ما همواره باید برای حفظ کیان ایران و نظام زمان خریداری کنیم که یکی از وظایف دیپلمات‌ها در این زمینه همین است تا اجازه پایمال شدن خون شهدا را ندهیم. با کنار گذاشتن اختلافات موجود باید برای قدرتمندتر شدن برنامه‌ریزی کنیم. نباید با کارهای احساسی و غیر عقلانی وارد درگیری شویم. اگر این جنگ ادامه داشته باشد همه خاورمیانه را در برمی‌گیرد و مجبور می‌شویم که به پایگاه‌های آمریکا حمله کنیم. اکنون همه تلاش ما برای رسیدن به صلح باید باشد.

در حالی نام اعضای دولت روحانی این روزها به عنوان یک ناجی مطرح می‌شود که نام برخی از آن‌ها چون محمد جواد ظریف در تاریخ خواهد ماند؛ البته نه به عنوان قهرمان ساخته شده توسط ژورنالیست‌ها و رسانه‌های حامی دولت گذشته که به عنوان نمونه قابل تأملی از شکست دیدگاه‌های مماشات‌جویانه و عدم توجه به اقتضائات جدید مناسبات بین‌الملل در زمانه خود.

از این جهت او شبیه‌ترین شخصیت به «نویل چمبرلین» نخست‌وزیر انگلیس در سال‌های ۱۹۳۷ تا ۱۹۴۰ بود. فردی که با خوش‌بینی و عقب‌نشینی در قبال خواسته‌های آدولف هیتلر، با آلمان نازی توافقی امضا کرد و آن را در میان مردم سر دست گرفت و به آن افتخار کرد؛ در نهایت همان توافق برای مردم انگلیس دقیقاً نتیجه عکس داد و با زیاده‌خواهی‌های هیتلر از بین رفت. حال اکنون ظریف می‌تواند یک مورد مطالعاتی جدید و به‌روز برای نشان دادن عاقبت راهبرد مماشات‌ (Appeasement) در عرصه بین‌الملل باشد.

رهبر معظم انقلاب در آخرین دیدار رییس جمهور و دولت دوازدهم با ایشان فرمودند: «در این دولت معلوم شد که اعتماد به غرب جواب نمی‌دهد و آنها کمک نمی‌کنند و هرجا که بتوانند ضربه خواهند زد و اگر جایی هم ضربه نمی‌زنند به این دلیل است که نمی‌توانند»، ایشان در ادامه تاکید کردند: «هر جا که کارها را منوط به غرب و مذاکره با آن و آمریکا کردید ناموفق بودید و هر جا که بدون اعتماد به غرب، حرکت و از آنها قطع امید کردید موفق بودید و پیش رفتید».

متاسفانه رویکرد دولت روحانی در سیاست خارجی بر مبنای اعتماد به آمریکا و اروپا ریل گذاری شد و این رویکرد، خسارت محض برجام را در پی داشت.

پس از حمله موشکی دوم تیرماه رژیم صهیونیستی به بخشی از زندان اوین، جمعی از خانواده‌های زندانیان امنیتی در شبکه‌های اجتماعی هشتگ زندانی ما کجاست راه‌اندازی کردند.

این افراد نه‌تنها جنایت هدفمند رژیم علیه زندان اوین را محکوم نکردند؛ که برعکس این روزها مدعی هستند که از حال بستگانشان در زندان بی‌خبرند و تاکنون مدیریت زندان حاضر به برقراری تماس با آن‌ها نشدند. روزنامه شرق در دفاع از این افراد نوشته است:

دنبال ایجاد هرج‌ومرج و حتی فروپاشی ایران بود، یکی از اهداف این عملیات، بمباران زندان اوین بود که علاوه بر تلفات بالا، با هدف آزادسازی زندانیان خاص، ایجاد ناامنی در تهران و تحریک اپوزیسیون انجام شد، اما به نتیجه نرسید، با توجه به حضور زندانیان امنیتی و مالی در اوین، توصیه می‌شود قوه قضاییه برای آزادی سریع زندانیان سیاسی بی‌آزار اقدام کند و با جلب کمک خیرین، زمینه آزادی بدهکاران مالی را نیز فراهم سازد. / این اقدام نه‌تنها نشانه ضعف نیست، بلکه نقطه قوت حاکمیت محسوب می‌شود.

علت فشارها علیه قوه قضائیه و این کمپین‌های نمایشی را باید از طراحان حمله تروریستی به اوین شناخت. رژیم صهیونیستی از همان ابتدا ژست انسان‌دوستانه به خود گرفت و مدعی شد هدف از این حمله، تخریب درهای زندان برای آزادی زندانیان بوده است. اما بررسی دقیق این عملیات، که با کشتار گسترده هم‌وطنانمان همراه شده بود، نشان داد که انگیزه واقعی صهیونیست‌ها فراتر از ادعاهای رسانه‌ای آن‌ها بوده است.

اما با انتشار جزئیات جنایت رژیم و مستندات تصویری، مشخص شد در میان شهدا علاوه بر کادر اداری زندان، سربازان وظیفه، محکومین زندانی، خانواده محکومین که برای ملاقات و یا پیگیری قضایی بستگان خود به زندان مراجعه کرده بودند و همسایه‌هایی که در مجاورت زندان زندگی می‌کردند، نیز بوده‌اند.

راز پشت پرده ترند شدن این کمپین، همکاری زندانیان امنیتی و خانواده‌هایشان با شبکه‌های فارسی‌زبان و برخی فعالان مجازی داخل کشور است که با هدف فشار بر دستگاه قضایی، به دنبال کسب آزادی بدون سپری شدن دوران محکومیت خود هستند.

این در حالی است که رژیم صهیونیستی حتی به مراکز درمانی و رفاهی زندان اوین آسیب‌های جدی وارد کرده است، با وجود این شرایط، عوامل زندان با تلاش برای حفظ امنیت، در حال انتقال قانونی و امن زندانیان به بندها یا زندان‌های دیگر هستند.

به همین خاطر هم هست که خانواده‌ها با وجود اینکه با آن‌ها تماس برقرار شده و فرد زندانی از سلامت خود به آن‌ها خبر داده است در اقدامی خودخواسته این مورد را به دوستان و اطرافیان محکوم یا متهم منتقل نمی‌کنند تا اینکه به واسطه فضای خبری ایجاد شده در فضای رسانه‌ای قرار بگیرند.