مردم ما با باقی مردم جهان فرق دارن

سال ۱۳۶۴ دانشگاه اصفهان قبول شدم . بهمن ماه بود که کلاسهام شروع شد. ورودی ترم بهمن ۶۴ بودم یعنی. ماشین داشتم. وضعمون خوب بود الحمدلله. خیابان های اصفهان خلوت بود رانندگی راحت. اون سالها زاینده رود هم پرآب. اصلا یه چیزی بود ها. اصفهان بهشت روی زمین بود.میگفتم چه خوب که ترافیک نداره اصفهان. چهارباغ بالا از دروازه شیراز تا سی و سه پل رو اگه به چراغ قرمز چهارراه نظر نمیخردی شاید سه دقیقه میشد . باور کردنی نیست؟ اینقدر خلوت بود.خوب، هواپیماهای عراقی بمب بارون می کردند. اصلا هواپیماها رو می دیدیم تو آسمون حتی. بود این حال تا قطعنامه قبول شد و جنگ به پایان رسید.چشمتون روز بد نبینه، اون اصفهان خلوت و زیبا و با هوای پاک و تمیز و رویای چنان شلوغ شد و پر ترافیک که رغبت نمیکردی رانندکی کنی! گاهی میگفتم حیف شد جنگ تموم شد، چون اصفهان، بهشت روی زمین شد یه شهر شلوغ و پر دود مثل بقیه شهرهای بزرگ!!!