کد خبر 1640001
تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۴۰۳ - ۰۲:۰۴

به گزارش مشرق، کانال تلگرامی نگاه دیگر نوشت:

طوفان الاقصی و جنگ غزه خارج از منازعه کنونی، بیانگر تحولی در عرصه سیاست ورزی در سپهر خاورمیانه است و آن هم برآمدن و نقش آفرینی بازیگران غیر دولتی است؛ از حماس در غزه و حزب‌الله در لبنان گرفته تا انصارالله در یمن و حشد شعبی در عراق. در مقابل اما شاهد ضعف تاریخی نقش آفرینی بازیگران دولتی عربی به ویژه مصر و سوریه هستیم. این تحول نیز در وهله نخست مولود شکاف حداکثری دولت و ملت در خاورمیانه است.

این شکاف عمیق عملا برخی از این کشورها و بازیگران را در مواجهه با چالش‌ها و تهدیدهای بیرونی به شدت آسیب پذیر کرده و باعث شده است که بعضا تمامیت ارضی، حاکمیت ملی و ژئوپلیتیک کشورها نیز دستخوش تغییر، بده‌بستان دیگران و حتی در معرض حملات مستمر پرپیامدی هم قرار گیرند، اما ضعف جبهه داخلی، بیم از شورش و برافتادن نظام حاکم، آن‌ها را فاقد ابتکار عمل موثر برای دفع تهدیدهای خارجی ساخته است.

سوریه که از غایبان بزرگ جنگ غزه است و این امر به دور از تاثیر عامل روسی و احتمالا بازتعریف نقش منطقه‌ای آن نیست، مصر نیز با آن شکوه تاریخی در این جنگ با این که از دو جهت مورد تهدید ژئوپلیتیک جدی قرار گرفته است؛ اما حکومت مصر واکنش درخوری به این تهدیدها از خود نشان نداده است.

از یک طرف، حدود سه ماه است که پس از اشغال نوار مرزی فیلادلفیا یا صلاح الدین میان مصر و باریکه غزه کاملا مرز مصر و فلسطین قطع شده است. نتانیاهو تاکید می‌کند که اسرائیل به هیچ وجه قصد خروج از این منطقه را ندارد که در صورت عملی شدن آن عملا پیوند جغرافیایی میان مصر و فلسطین از بین می‌رود و همین خود پیامدهای ژئوپلیتیک، سیاسی، امنیتی سهمگینی برای خود مصر و تمامیت ارضی، حاکمیت و امنیت ملی آن در بر دارد؛ آن هم مصری که مهد ناسیونالیسم عربی و داعیه‌دار رهبری جهان عرب بود؛ اما امروز در مقابل فروکاست تاریخی نفوذ ژئوپلیتیکش و قطع یکی از مرزهایش حتی عاجز از فراخواندن سفیر طرفی است که این مرز را ملغی کرده است!

هدف اسرائیل از سیطره مدام بر فیلادلفیا فراتر از تحکیم محاصره باریکه غزه از چهار جهت جغرافیایی و برای پایان دادن به نفوذ و ارتباط فیزیکی و معنوی مصر با پرونده فلسطین است.

از دیگر سو، به علت تحولات دریای سرخ و به تبع آن رویگردانی بیشتر شرکت‌های کشتیرانی جهان از عبور از کانال سوئز و یافتن مسیرهای دریایی جایگزین عملا این کانال مصری به عنوان یکی از مهم‌ترین منابع درآمدی این کشور با درآمد سالیانه حدود ۱۰ میلیارد دلار در معرض از دست دادن اهمیت ژئواکونومیک خود قرار گرفته و تداوم این وضعیت می‌تواند آسیب جبران ناپذیری به این موقعیت بزند. ظرف این ۱۱ماه از جنگ غزه حدود دو میلیارد دلار از درآمد مصر از این کریدور دریایی کم شده است.اما حکومت مصر در مواجهه با این تهدید نیز دست بسته صرفا نظاره‌گر است. مواجهه با این تهدید نیز می‌طلبید که قاهره دستکم بیشتر از هر طرف دیگری برای پایان دادن به جنگ غزه مداخله می‌کرد تا به تبع آن دریای سرخ آرام گیرد و کانال سوئز به روال طبیعی خود بازگردد.

اما چرا مواجهه مصر با چنین تهدیدهای سترگ و تاریخی تا این سطح تنزل یافته و کان لم یکن شده است؟ در حالی که همین وضعیت اقتضا می‌کرد که یک طرف جنگ باشد و نه میانجی و نظاره‌گر؛ در حالی که ارتش مصر اسما پانزدهمین ارتش دنیاست و این کشور توانایی و پتانسیل لازم برای دفع این تهدیدها را دارد.

مشکل در همان شکاف دولت ملت است. وقتی حاکمیتی برآمده از انتخاب واقعی مردم و اراده آن‌ها نباشد، بقای نظام سیاسی و شخص حاکم اولویت نخست قرار می‌گیرد و لو این که از کیسه تمامیت ارضی، امنیت و حاکمیت ملی خرج کند. وقتی تمام هم و غم ارتش ماندن در قدرت باشد و به یک الیگارشی و حیاط خلوتی برای تضمین حاکمیت یک نفر تبدیل و درگیر کار اقتصادی و فساد سیستماتیک می‌شود و با ماهیت و علت وجودی خود فاصله می‌گیرد، طبیعی است که مداخله برای دفع تهدیدهای بیرونی را مسبب از بین رفتن منافع کلان داخلی خود بداند و از آن پرهیز کند.

اما شکاف دولت ملتی در مصر به این معنا نیست که اگر حکومت این کشور در صرافت مواجهه جدی با این تهدیدها برآید، مردم پشت آن را خالی و شورش می‌کنند. اتفاقا همراهی خواهند کرد و چه بسا پایه‌های نظام سیسی نیز تقویت شود، اما فرضا اگر او اراده‌ای برای این کار داشته باشد، نگرانی از حذف خود و کودتای ارتش در آینده در نتیجه بازی پیچیده قدرت بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی چون شمشیری داموکلس بر گردنش بازدارنده است.

شرایط امروز مانند سال ۱۹۶۷ نیست و مصر هم می‌توانست بدون ورود به جنگ‌ تهدیدهای پیشگفته را دفع و جنگ غزه را متوقف کند؛ اما این توانستن مصر و مداخله جدی آن مساوی است با برافتادن نظام حاکم و این چیزی نیست که ارتش و سیسی بخواهند.خلاصه این که دموکراسی‌ها بهتر از دیکتاتوری‌ها می‌جنگند!

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • انتشار یافته: 11
  • در انتظار بررسی: 0
  • غیر قابل انتشار: 1
  • IR ۰۴:۰۴ - ۱۴۰۳/۰۶/۱۸
    2 0
    مصر از انرژی اتمی رسید به پیدا کردن تونل در مرز غزه و ....
  • IR ۰۶:۳۹ - ۱۴۰۳/۰۶/۱۸
    4 0
    کشورهای اسلامی بیشترین خطر را برای مردم فلسطین دارند
  • ۰۷:۰۱ - ۱۴۰۳/۰۶/۱۸
    4 0
    مصر هم خائن است می تونست به فلسطینیان کمک کنه و نکرد
  • IR ۰۷:۵۹ - ۱۴۰۳/۰۶/۱۸
    1 0
    متن جالبی بود
  • IR ۰۸:۰۰ - ۱۴۰۳/۰۶/۱۸
    1 0
    کاش نسل اعراب خائن از روی زمین برچیده میشد. کسانی که به هم نوع خودشان اهمیت نمیدن. به امید پیروزی فلسطین با یاری خداوند متعال
  • IR ۰۸:۱۲ - ۱۴۰۳/۰۶/۱۸
    5 0
    مصر امروز، دقیقا مثل حکومت ننگین پهلوی هست. مطمئنا اگر لازم هم باشد، مثل پهلوی های بی غیرت، خاک کشور خود را اهدا خواهندکرد.
  • DE ۰۸:۲۲ - ۱۴۰۳/۰۶/۱۸
    0 0
    قصد رژیم صهیونیستی در ورود به جنوب غزه در رفاه برداشتن حصار و تخلیه غزه از مردمش بود.مصر با استقرار نیرو در مرز و ایجاد دیوار حائل بتنی جدید عملا از کوچ دادن ملت فلسطین به سرای سینا ممانعت کرد. امروز هم مصر پافشاری می کند که اسرائیل حق داشتن نیرو در رفاه را ندارد و بايست عقب نشینی کند.
  • هادی IR ۰۸:۵۹ - ۱۴۰۳/۰۶/۱۸
    2 0
    مصر نمونه یه کشور سازشکاره. نشون از اینکه رابطه با آمریکا و پذیرش اسرائیل و تجارت آزاد با غرب قرار نیست واست خوشبختی بیاره.
  • سید IR ۰۹:۰۶ - ۱۴۰۳/۰۶/۱۸
    2 0
    خداوند یک بار مردم مصر را در بوته آزمایش قرار داد و سلطه مزدور غرب یعنی حسنی مبارک را از سرشان کوتاه کرد اما آن ملت قدرنشناسی کردند و خیلی زود انقلاب خود را فراموش کردند و با انتخاب یک اصلاح طلب تهوع آور به نام مُرسی بار دیگر با دست خود سلطه آمریکا و رهبری یک مزدور دیگر به نام سیسی را گردن نهادند !!!
  • DE ۱۴:۱۹ - ۱۴۰۳/۰۶/۱۸
    0 0
    جالب بود
  • IR ۱۷:۳۸ - ۱۴۰۳/۰۶/۱۸
    0 3
    بی عرضه تر از سوریه و لبنان نداریم تو دنیا ... ایران هم فقط ادعا میکنه و جز تماشا کردن کاری نکرد

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس