به گزارش مشرق، کانال تلگرامی نیروهای انقلاب نوشت:

همه سنتهای الهی، یک قاعده کلی تری را توضیح میدهند.

شنیدید در قرآن مثلا میفرماید «الله معکم» خدا با شما است؟ این معیت یعنی همراهی خدا، دو گونه است. یکی همراهی که با همه مخلوقات خود دارد «هو معکم اینما کنتم» هر کس باشید و هر جا باشید، او هست. مسلط و همراه. «لا تاخذه سنه و لا نوم»، یک «آن» هم غافل نمیشود. اما گاهی همراهی اش مثل این است که میآید وارد جامعه شما، وارد جبهه شما میشود، هم جبهه شما میشود، کمک میدهد برای رسیدن به اهدافی که دارید. «قدرت او» میآید.
فَلَا تَهِنُوا وَتَدْعُوا إِلَی السَّلْمِ وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَاللَّهُ مَعَکُمْ وَلَنْ یَتِرَکُمْ أَعْمَالَکُمْ
سست نشوید کوتاه نیایید شما قطعا پیروزید وقتی الله معکم ، خدا همراه شما است. آنچه انجام میدهید ثمر خواهد داشت.

سوال: کی و چگونه خدا پای کار میآید؟

وقتی شما کاری که لازم است انجام دهید. دست به کار شوید. لذا قبلش چنین میفرماید
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَلَا تُبْطِلُوا أَعْمَالَکُمْ.
باید کنار نکشید. باید پای کار بیایید. قانون خدا را و نظام ولایت را مدد کنید که جز این عملتان بی فایده و بی اثر خواهد بود.

با این نگاه یک بار همراهی ها و «مع» های «الله» را در قرآن ببینید. همیشه او میآید، اگر شما پای کار بیایید.
ان الله مع الصابرین. ولو به زحمت، اگر ادامه بدهید، او همراهتان میشود.

ان تنصروا الله ینصرکم. شما آستین بالا بزنید، او هم پای کار میآید.
اینها فرمول اتصال به قدرت بینهایت است در اقتصاد در فرهنگ در سیاست داخله و خارجه، اینها فرمول پیشرفت است.

ان الله لایغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم. اگر دنبال یک تحول تمام عیار با قدرت بینهایت هستید، اول خودتان دست به کار شوید، قدرتهای شما کم و کوچک است اما راه آمدن قدرت بینهایت است.

الذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا راه سعادت و عاقبت به خیری فرد و جامعه آن است که در راه او حداکثری اراده تان را پای بیاورید. آن وقت در طریق رشد دنیا و آخرت پیش میروید.

ببینید همه این سنتها و قواعد و بسیاری از موارد دیگر که خود خدا دست به کار میشود همه ذیل یک قاعده است؛
تو تا نهایت پای کار بمان، اراده بینهایت وسط میآید.
برخی میگویند جمع اراده ها بیشتر از جمع تک تک اراده ها است. درست است اما این چیز دیگری است. بحث از «قدرت لایزال و بینهایت» است.

رای دادن در انتخابات، ابزار آمدن این و آن نیست فقط. دقت کنید! آدمها خوب یا بد اگر رای بیاورند توانی دارند که به کار هم میگیرند. اما رای دادن، خودش، یک اتفاق مهم انفسی در جان جامعه است. اراده مردم وسط میآید، آنگاه اراده بینهایت وسط میآید.

او است که راه را فراتر از چرتکه انداختن ما، «من حیث لایحتسب» حتی، باز میکند. این را توجه کنیم که پای کار آمدن مردم به خاطر «عقیده و آرمانهایشان» در اوج دردها و رنجها و دشمنی ها، صحنه را زیر و رو میکند. چون قبل آنکه انتخاب این و آن باشد، پای کار آوردن اراده بینهایت است.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.