به گزارش مشرق، روحانی شهید حجت الاسلام والمسلمین حاج میرزا رفعت الله حامدی، پانزدهم آذرماه ۱۳۲۰ در شهر میانه از توابع استان آذربایجان شرقی در خانواده ای روحانی چشم به جهان گشود.

دوران کودکی و نوجوانی در سادگی و بی پیرایگی طی شد. باران محبت و مهربانی از وجود مبارک خانوادهای اصیل سرزمین حیاتش را شاداب ساخت.  

پدر بزرگوارش مرحوم حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ محسن حامدی و جد بزرگوارش مرحوم  حضرت آیت الله آخوند ملا مراد علی گرم­رودی حامدی از علمای بنام منطقه بودند.    

دروس علوم دینی را از شهرستان میانه در سال ۱۳۳۸ آغاز نمود. و از محضر حضرات آیات میرزا ابومحمد حجتی، میرزا لطف­علی زنوزی و حاج شیخ هادی نیری، مقدمات و مقداری از سطح را فرا گرفت.  

شهیدحامدی که از همان کودکی، جان به زلال آیه های نور و معارف دین شستشو داده بود، با ورود در گلستان علوم و معارف اهل بیت(ع) عطر و بویی دیگر یافت.  

تحصیل در حوزه علمیه میانه چندان طولانی نبود. در سال ۱۳۴۱ با کوله باری از امید و توکل، کفش هجرت به پای نمود و عزم حوزه علمیه قم کرد. مدرسه شهید حقانی و مدرسه حجتیه، میزبان گرم جوانی با خدا گردیده بود که فرسنگ­ ها ره پیموده و از مهربان­ ترین خاطرات اش عبور کرده بود. او از همه چیز چشم پوشیده بود تا چشم به جمال دلربای یار گشاید.  

او سطوح عالی حوزه (رسائل، مکاسب و کفایتین) را در نزد اساتیدی چون شیخ احمد پایانی، مصطفی اعتمادی و محسن دوز دوزانی تلمذ نمود. پس از آن، قریب بیست سال دروس خارج فقه و اصول در محضر اساتیدی چون آیت الله العظمی گلپایگانی، مکارم شیرازی، میرزا هاشم آملی و شبیری زنجانی و درس تفسیر قرآن را، نزد استاد مرحوم حاج شیخ محمدباقر ملکی میانجی بهره برد.  

شهیدحامدی که از سال ۱۳۴۰ فعالیت های تبلیغی خودرا در ماه مبارک رمضان و ماه محرم و تابستان را به روستاهای اطراف میانه می ­رفت و با شور و شوق فروان در هدایت و خدمت به مرد متلاش می کرد. در سال ۱۳۵۳ فعالیت های تبلیغی وی به منطقه جلفا گسترش یافت و در میان مردم آن مناطق محبوبیت چشمگیری به دست آورد و مورد اعتماد و مقتدای آنان شد.  

با آغاز انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی(ره) شهید حامدی به عنوان یک طلبه جوان و پر نشاط به جمع مبارزان پیوست و با تشکیل کلاس­های تابستانی برای جوانان و سخنرانی برای عموم مردم در شهرهای قم، تهران، شهریار و میانه در جهت افشاگری جنایت­های رژیم پهلوی تلاش کرد. چند بار هم دستگیر و مورد بازجویی ایادی ساواک قرار گرفت.

این روحانی فداکار پس از پیروزی انقلاب اسلامی هرگز انزوا و گریز از مسؤولیت­ها را برخود روا ندانست و هم­چنان در عرصه های خطیر و حساس به تلاش های متعهدانه خود ادامه داد. با توجه به نفوذ و موقعیتی که از قبل در مناطق جلفا داشت، بلافاصله چند مسئولیت مهم را در آن خطه به عهده گرفت و به ایفای وظیفه پرداخت. از جمله در تاریخ ۱۳۵۸/۰۱/۱۴ از طرف دفتر حضرت امام در قم مسئولیت سرپرستی کمیته شهر “علمدارگرگر” را به عهده گرفت. درتاریخ ۱۳۵۸/۰۶/۲۲ به مدت ۳ سال به عنوان حاک شرع در دادگاه­های انقلاب اسلامی علمدار و جلفا و همچنین رسیدگی به وضع رباخواران در همان مناطق معرفی می شود.  

امامت جمعه در جلفا در سال ۱۳۵۹، امام جمعه موقت در مرودشت شیراز به مدت ۵ سال”۱۳۶۸- ۱۳۶۳″ و ریاست سازمان تبلیغات اسلامی شهرستان جهرم به مدت ۲سال “۱۳۷۲ و ۱۳۷۱” و حضور در جبهه های جنوب و غرب در موارد متعدد. تلاش­های فراوانی در راستای کمک رسانی و تجهیز کاروان­ های مردمی به جبهه های حق علیه باطل انجام داد، سپس به امامت جمعه در شهرستان میانه به مدت ۱۳ سال، بین سال های ۱۳۸۵-۱۳۷۳ منصوب شد.  

با توجه به اختلافات و تنش هایی که از سال­های گذشته در این شهر سایه افکنده بود، سعی بسیار نمود از عمق و شعاع آن بکاهد و با صبر و تحمل به نقاط اشتراک همه گروه­ها و گرایش ­ها تکیه کند و مانند پدری مهربان برای همه بتواند یک الفت، محبت و همبستگی نسبی در میان اقشار مختلف مردم میانه به وجود آورد که در جای خود قابل تحسین و تقدیر است. امام جمعه شهید میانه در طول اقامت در میانه همواره در خدمت مردم بود و درب منزل و دفترش پیوسته به روی مردم گشوده بود.  

او به محرومان و مستضعفان و به خصوص به رزمندگان اسلام و خانواده ­های شهدا و ایثارگران عشق می ­ورزید و خود را خادم آنان تلقی می کرد. او در سنگر امامت جمعه به عنوان روحانی همواره مناعت طبع، وقار و ذی طلبگی را نصب العین قرارداد و خدمت به مردم و دفاع از نظام اسلامی را سر لوحه برنامه های خویش برگزید.  

عضو مؤسس و مدیر گروه معارف اسلامی در دانشگاه آزاد شهرستان میانه، تدریس در دانشگاه های آزاد و پیام نور شهرستان های جهرم و میانه را از دیگر فعالیت­ های شهید می توان برشمرد.  

او در زندگی بسیار ساده بود و آغوش دفتر امام جمعه برای عموم مردم همیشه باز بود. امام جمعه مجبوب میانه هر روز مسیر بین دفتر و مسجد جامع شهر را جهت اقامه نماز یومیه و جمعه با پای پیاده رفت وآمد می­کرد و بدون تشریفات در نماز جمعه حاضر می شد.  

 شهید حامدی در کنار مسئولیت خطیر امامت جمعه، که از حجم کاری طاقت فرسا از قبیل تدریس در حوزه و دانشگاه و دیدار روزمره با مسئولین و افتتاح پروژه های شهرستانی و دیدارهای مردمی و رسیدگی به مشکلات و شکایات آنان و ارجاع آنها به مراجع ذی­صلاح، اقامه نماز جماعت در سه وعده در مسجد جامع، به مطالعه، تحقیق و تألیف نیز اهمیت و وقت می گذاشت.  

از آثار علمی شهید می‌توان به تقریرات درس خارج فقه و اصول حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی، شرح رساله حقوق امام سجاد، تهیه و تدوین جزوات درسی دانشگاه آزاد اسلامی و پیام نور شهرستان میانه، شرح مجموعه ای از احادیث اخلاقی امامان معصوم و … اشاره کرد.  

 سرانجام روز سه شنبه بیست و چهارم بهمن ۱۳۸۵ برابر ۲۴ محرم الحرام سالروز شهادت امام سجاد(ع) نزدیک ظهر در حالی که از تشییع جنازه پدر شهید برگشته و وضو گرفته و برای نماز آماده می شد، فرد تبهکاری که از ساده زیستی و بی آلایشی او سوء استفاده کرده بود، به بهانه درخواست کمک مالی وارد اتاق کار امام جمعه محبوب میانه می شود و با ضربات متعدد چاقوی جهل و کینه، این روحانی مظلوم و خدمتگزار را به شهادت می رساند.  

پیکر آغشته به خون امام جمعه میانه با حضور حماسی و انبوه اقشار مختلف مردم تشییع گردید. پس از آن به شهر قم انتقال یافت. درآنجا با حضور طلاب، فضلاء، اندیشمندان و بعضی مراجع تقلید و اقشار مختلف از مسجد امام حسن عسکری(ع) به طرف حرم حضرت معصومه(س) تشییع و پس از اقامه نماز توسط آیت الله العظمی مکارم شیرازی، پیکر مطهر این شهید والامقام در گلزار شهدای علی بن جعفر(ع) قم به خاک سپرده شد. 

بیوگرافی روحانی شهید حاج میرزا رفعت الله حامدی:  

نام پدر: محسن                                محل تولد: قم-ایران

تاریخ ولادت: ۱۳۲۰/۰۹/۱۵              تاریخ شهادت: ۱۳۸۵/۱۱/۲۴

سن شهادت: ۶۵                             عنوان شهادت: ترور-بعد از دوران دفاع مقدس

عامل شهادت: ترور                          محل شهادت: میانه - دفتر کار-ایران

محل دفن: علی بن جعفر-قم-ایران