به گزارش مشرق، محمد ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی در کانال تلگرامی خود نوشت:
محمد مرسی، اولین و آخرین رئیس جمهور پس از انقلاب ناکام مصر، دیروز هنگام محاکمه در دادگاه درگذشت. او دیروز حدود ۲۰ دقیقه در مقابل قاضی حرف زد و گفت رازهایی می‌داند که اگر آنها را فاش کند، موجب آزادی وی خواهد شد اما به جهت حفظ مصالح کشور چنین نخواهد کرد. سپس در محفظهٔ شیشه‌ای نقش زمین شد و جان باخت.
مرسی در انتخابات ۲۰۱۲ میلادی نامزد اخوان المسلمین شد و با شکست احمد شفیق آخرین نخست‌وزیر حسنی مبارک به ریاست جمهوری رسید. اما چند روز قبل از اولین سالگرد تحلیف، با آشوب‌های خیابانی رو به رو شد.
او ۱۲ تیر ماه ۱۳۹۲ (سوم ژوئیه ۲۰۱۳) پس از هفته‌ها آشوب تحت عنوان "جنبش تمرد" که توسط محمد البرادعی (رئیس اسبق آژانس بین‌المللی انرژی اتمی) اداره می‌شد و با کودتای ارتش (ژنرال عبدالفتاح السیسی) برکنار شد.
بیشتر بخوانید:
ضرب الاجل ایران؛ خط قرمز کدام است؟
آخرین فریب
مرسیچند بار به اتهام قتل و جاسوسی از جمله ایران و قطر، به اعدام و حبس محکوم شد و عجیب اینکه مبارک دیکتاتور مخلوع مصر، پس از آزادی از زندان، در دادگاه علیه مرسی شهادت داد! اخوان‌المسلمین نیز گروه تروریستی اعلام، اعضای آن به اعدام و زندان‌های بلند مدت محکوم شدند.
انقلاب سال ۲۰۱۲ مردم مصر، علیه رژیمی بود که به دست نشاندگی آمریکا و قرار داشتن تحت نفوذ رژیم سعودی شهرت داشت اما مرسی به عربستان و آمریکا اعتماد کرد؛ چنان که در اولین سفر به عربستان رفت و وعده تحویل گرفت. او همچنین به وعده‌های دولت اوباما (هیلاری کلینتون، جان کری و لئون پانه تا) اعتماد کرد.
این سو محاسبه در حالی بود که آمریکا و عربستان، بلافاصله پس از پیروزی انقلاب مصر در تدارک کودتا بودند و ارتش و جریان غربگرای البرادعی را برای تدارک کودتا با پوشش مدنی آماده می‌کردند. عربستان در حالی کودتا در مصر را ترتیب داد که چند سال بعد، کودتای ناکام دیگری را علیه دولت "اخوانی" اردوغان در ترکیه مرتکب شد.
اخوانی‌های ترکیه و مصر، به سودای ایجاد امپراتوری در منطقه، در نقشه آمریکایی- سعودی جنگ علیه مقاومت اسلامی در سوریه و عراق نقش بازی می‌کردند و به تروریست‌های جبهه النصره و داعش کمک می‌رساندند. اما این مانع از خیانت آمریکا و عربستان نشد.
جالب اینکه آمریکا در ظاهر از مرسی حمایت می‌کرد، چنان که سایت صدای آمریکا یک بار نوشت: «جان کری ماه گذشته و بی سر و صدا، اقدام به یک کمک نظامی یک میلیارد و سیصد میلیون دلاری به مصر کرد. آقای کری این کمک نظامی را در جهت منافع ملی آمریکا تشخیص داده است.». اما این در واقع تقویت ارتش بود.
اما از همه جالب‌تر، گزارش روزنامه صهیونیستی هاآرتص است که عنوان کرد دوران ریاست مرسی یکی از بهترین دوران تاریخ تشکیل اسرائیل بود. طبق این گزارش، "اسرائیل گمان می‌کرد با روی کار آمدن مرسی عضو اخوان المسلمین، روابط د دچار تنش مضاعف می‌شود ولی در دوران مرسی، مصر و اسرائیل بیشتر از گذشته به هم نزدیک شدند. در این دوره اسرائیل توانست امتیازاتی دریافت کند که کسب آنها در دوره حسنی مبارک نیز ممکن نبود".
هاآرتص افزوده بود "مرسی از همان ابتدای کار پایبندی کامل خود را به پیمان کمپ دیوید اعلام کرد و در جهت آن کوشید. با توجه به نزدیکی و نفوذ اخوان‌المسلمین بر حماس، در طول دولت مرسی، حملات موشکی به اسرائیل متوقف شد. او توانست در مدت یک سال تونل‌های زیرزمینی به داخل نوار غزه را که در شبه جزیره سینا حفر شده بود، منهدم و ارسال سلاح را متوقف کند. برخلاف وعده‌های گذشته، گذرگاه رفح باز نشد".
تحلیل هاآرتص دقیق است، آنجا که می‌نویسد "اظهارات ضد محور مقاومت توسط مرسی، موجب شد اختلافات مذهبی بین شیعیان و سنیان منطقه افزایش یابد". این کار، بازی در نقشه رژیم مرتجع سعودی بود که حتی در مصر نیز می‌کوشید سلفی‌ها را تقویت کند.
محمد مرسی در ۹ شهریور ۱۳۹۱ در سفری کوتاه و توأم با نخوت به تهران، ریاست سه ساله جنبش را از مصر به ایران واگذار کرد. وی در آغاز سخنرانی خود در این نشست به جناب ابوبکر و عمر و عثمان سلام فرستاد و در ادامه به نظام سوریه و بشار اسد حمله کرد و دولت سوریه را سرکوبگر و ظالم خواند؛ این در حالی بود که سوریه همان زمان، درگیر جنگ نیابتی جبهه "ارتجاع عبری-عربی و غربی" بود. وی ۶ بار به سوریه حمله کرد اما تنها دو بار از اسرائیل نام برد.
دیروز پرونده عمر رئیس دولت برآمده از انقلاب ناکام مصر بسته شد؛ پرونده‌ای که می‌شد با شناخت دوستان واقعی و دشمنان حقیقی، شکل و شمایل عزتمندی داشته باشد و تبدیل به عبرت دیگران نشود.