سرویس ورزش مشرق – پیرو شکست ۰-۲ تیم پرسپولیس مقابل کاشیما آنتلرز در دیدار رفت فینال لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۸ یکی از کارشناسان و مدرسان ای اف سی یادداشتی در این باره نوشت.
یادداشتی که مسعود اقبالی در اختیار مشرق قرارداد را در ادامه می خوانید:
**تحلیل بازی پرسپولیس - کاشیما آنتلرز
سیستم ۲-۴-۴ در مقابل ۲-۴-۴
سبک بازی قالب: مستقیم اما کورکورانه و بدون دقت
استراتژی دفاعی نیمه اول: فشار و برتری عددی در تمام نقاط زمین
استراتژی حمله در نیمه اول: سعی در کنترل بازی و حمله از جناحین که تا حدودی در ۲۰ دقیقه اول موفق ظاهر شدند.
موقعیت خطرناک: تنها یک موقعیت که به وسیله علیپور به هدر رفت.
اصل انتقال: در نیمه اول از حمله به دفاع خوب و بالعکس به هیچ وجه چیزی دیده نشد. به جز منشا و رسن بازیکن عراقی که تقریبا آزاد بود بقیه بازیکنان در حفظ توپ و حمایت از یکدیگر بسیار ضعیف عمل می کردند.
**پرسپولیس نیمه دوم انرژی دویدن نداشت!
به دلیل اختلاف ساعت و مسافرت از غرب به شرق آسیا سازگاری بازیکنان دیرتر روی می دهد بنابراین به دلیل فشار و دوندگی بیش از حد در نیمه اول ، نیمه دوم عملا جز دفع و واگذار کردن توپ و زمین به حریف و عدم تمرکز لازم به ویژه در خط دفاعی نه تنها چیزی از پرسپولیس دیده نشد بلکه ۲ گل دریافت کرد. تیم دیگر انرژی نداشت.
**دلیل به ثمر رسیدن گل اول!
گل اول به دلیل عدم سازماندهی صحیح خط دفاع و میانی در ۱/۳ دفاعی و عدم دفاع منطقه ای در بیرون از محوطه و توپ نگری و عدم فشار و گرفتن فضا از حریف به آنها اجازه دادیم تا با یک حرکت ترکیبی و یک ضربه داخل پا به اولین گل برسند .
**بیرانوند می توانست گل دوم را بگیرد!
گل دوم : بار دیگر به دلیل عدم هماهنگی در خروج بعد از دفع و تراکم بیش از حد در مقابل توپ و خالی کردن جناحین و عدم توجه به فضای کنار این فرصت را به حریف دادند که در شرایط نامتعادل و از یک زاویه بسته در حالی که بیراوند روی زمین ثبات لازم را نداشت گل دوم به ثمر رسید. در آن لحظه بیرانوند می توانست با کمی خروج بیشتر زاویه مناسب تری را داشته باشد.
**خشونت بی مورد بدترین اتفاق بود!
بعد از گل اول و به ویژه گل دوم نه تنها مالکیت را از دست دادیم بلکه با توجه به یک اصل مهم روانشناختی که همانا کنترل خشم و تمرکز تا آخرین لحظه بازی است موجب خشونت های بی مورد و از دست دادن زمان بازی و در نهایت اخراج یک بازیکن شدیم در حالی که توجه به وظایف دفاعی و تهاجمی و آگاهی از نقش خود در فازهای مختلف، اصولی است که باید به آنها توجه شود که متاسفانه در فوتبال غیر حرفه ای ما دیده نمی شود.
**در تهران باید سراغ پاشنه آشیل کاشیما برویم!
تیم کاشیما علیرغم تصوری که داشتیم و با توجه به ۷ گلی که در بازیهای گذشته خورده بود نشان داد در امر تکنیکی تیم ضعیفی است که اگر بازیکنان ما قادر بودند با حفظ مالکیت و بازی غیر مستقیم، خود را به یک سوم حریف برسانند و با اضافه شدن و تحرک و سرعت در تصمیم‌گیری حتی به گل برسند اما دوران دفع توپ بدون هدف سپری شده است. در یک جمله باید بگوییم که این تیم از خط دفاعی ضعیفی برخوردار است که باید پاشنه آشیل او را مورد حمله قرار داد.
**راه حل برای بازگشت به بازی!
اما چه باید کرد؟ با کمی اعتماد به نفس و تلاش برای حفظ مالکیت و رساندن خود به یک سوم حریف، ایجاد موقعیت و دقت در ارسال پاس آخر و ضربه نهایی تنها راه حل است. حریف از چند بازیکن با تجربه که کمتر می دوند اما بیشتر فکر می کنند بهره می برد که گلزنان قهاری هستند. این نفرات باید در منطقه خطر مراقبت شوند.
**در تهران گل نخوریم قهرمانیم!
در بازی برگشت ابتدا نباید گل بخوریم. بنابراین بازگشت سریع به پشت توپ بسیار اهمیت دارد و بعد از گرفتن توپ بلافاصله و با اضافه شدن باید نقطه ضعف حریف که خط دفاعی است را مورد حمله قرار دهیم جایی که حداقل باید ۴ بازیکن داشته باشیم. بازی سختی خواهد بود اما توجه به اصول تا آخرین لحظه می تواند راهگشا باشد تا تیم قهرمان شود.
**دفاع خوب شان در تهران هست!
متاسفانه اوچیدا دفاع میانی این تیم که سالها در شالکه آلمان بازی می کرد و به دلیل آسیب دیدگی نتوانست در بازی رفت برای کاشیما بازی کند در بازی آینده احتمالا خواهد بود.