کد خبر 798307
تاریخ انتشار: ۲۳ آبان ۱۳۹۶ - ۰۱:۴۵

زمانی که عقربه‌های ساعت به ۱۰ شب نزدیک می‌شد، لوسترها در خانه‌ها با لرزش و تکان‌های سریع خبر از وقوع حادثه‌ای مهیب می‌داد.

به گزارش مشرق، «بیژن یانچشمه» در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:

زمانی که عقربه‌های ساعت به ۱۰ شب نزدیک می‌شد، لوسترها در خانه‌ها با لرزش و تکان‌های سریع خبر از وقوع حادثه‌ای مهیب می‌داد. بسیاری از ساکنان در کشور که در این ساعت در منازل خود بودند با تکان‌های آویزهای لوستر که همانند آونگ حرکت می‌کرد، از وقوع زلزله آگاه شدند.

زلزله ۷/۳ ریشتری یکشنبه‌ شب که چندصد کشته و حدود ۵ هزار زخمی بر جا گذاشت و هزاران خانه و حدود یکصد هزار نفر را آواره کرد، یکی از بزرگ‌ترین زلزله‌های ثبت‌شده در ایران بود.

این زلزله در حالی در کشور به وقوع پیوست که شهرهای غربی نزدیک به کانون زلزله قرار داشتند. در حقیقت با آنکه ایران جزو ۱۰ کشور زلزله‌خیز جهان است، متأسفانه در حوزه مدیریت بحران و ساختار آن هنوز در گام اولیه در جا می‌زند.

ساختار کنونی مدیریت بحران کشور هنوز به شکل منسجم تعریف نشده و لایحه اصلاح ساختار مدیریت بحران همچنان در دولت و مجلس بلاتکلیف رها شده است و یا با حرکت کند، پیگیری می‌شود و این در حالی است که زلزله خبر نمی‌کند و خسارت‌های جانی و مالی را بر جای می‌گذارد.

در کشور ما به دلیل نبود ساختار مشخص مدیریت بحران در حوزه پیشگیری و حین زلزله، کمتر اقداماتی تاکنون صورت گرفته است. به گونه‌ای که تجهیزات و سنسورهای هشدار سریع که می‌تواند ۳۰ ثانیه قبل از وقوع زلزله افراد را آگاه و یا سیستم‌های حساس شریانی و انشعابات همچون گاز و برق را از مدار خارج کند، استفاده نمی‌شود.

همچنین در بحث اقدامات پیشگیرانه و کنترل از افزایش خسارت‌های جانی و مالی بسیاری از سازه‌های کشور که حتی نوساز هم هستند، نیز به گونه‌ای ساخته شده که مقررات و ضوابط ملی و استاندارد ساختمان در آنها رعایت نشده است و بافت فرسوده به حساب می‌آید! ساخت‌وساز روی گسل‌ها در پایتخت و نقاط مختلف کشور بدون در نظر گرفتن مطالعات جامع انجام می‌شود.

در بحث مدیریت بحران حوادث غیرمترقبه، متأسفانه مسئولان کشور در حوزه پیشگیری و کنترل، بعد از حادثه دارای نواقص بسیاری است که این امر بر میزان خسارت‌های جانی و مالی و همچنین طولانی شدن بازسازی می‌افزاید.

لازم است در کشور ما ساختار تشکیلات مدیریت بحران از بالا به پایین و همزمان از پایین یعنی از فرد و خانواده بازتعریف مجدد شود تا وظایف بخش‌های مختلف برای مقابله و کنترل و پیشگیری از این حوادث مشخص شود. در حال حاضر هر چند خسارت‌های زلزله بزرگ کشور محاسبه نشده است، اما توجه به این نکته ضروری است که اگر هزینه‌های بازسازی و سایر هزینه ناشی از تبعات زلزله برای پیشگیری و کنترل حوادث غیرمترقبه صرف شود، می‌تواند در زمان کوتاه نتایج آن را در کاهش خسارت‌های جانی و مالی مشاهده کرد. در کشور ما زلزله خبر می‌کند، ولی مسئولان و دستگاه‌های متولی بی‌خبر هستند و فقط حین زلزله در صحنه حاضر می‌شوند؛ ای کاش مسئولان همیشه  برای زلزله‌خیز بودن کشور در آمادگی همیشگی قرار داشته باشند.