کد خبر 780847
تاریخ انتشار: ۹ مهر ۱۳۹۶ - ۱۱:۱۱

نباید انسان در روز عاشورا به امری از امور دنیوی مشغول شود تا اینکه از گریه و نوحه و عزا منصرف شود.

به گزارش مشرق، در عاشورایی دیگر قرار داریم، روزی که مولایمان امام حسین(ع) و بسیاری خوبان دیگر در آن روز به شهادت رسیدند، در روز عاشورا مصیبتی بر اهل بیت عصمت و طهارت(ع) وارد شد که دنیا به خودش ندیده بود، آنقدر این مصیبت سخت و دردناک بود که خدا خودش در زیارت عاشورا ـ که حدیث قدسی است ـ آن را مصیبتی خواند که بزرگ‌تر از آن نیست.

حال به همین مناسبت به حدیثی از امام رضا(ع) درباره روز عاشورا اشاره می‌کنیم:

رُوِیَ عَنِ الْإِمَامِ الرِّضَا عَلَیْهِ السَّلَامُ:

«أَنَّ مَنْ تَرَکَ السَّعْیَ فِی حَوَائِجِهِ یَوْمَ عَاشُورَاءَ وَ لَمْ یَذْهَبْ إِلَی عَمَلٍ فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَی یَقْضِی حَوَائِجَهُ لِلدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ، وَ مَنْ کَانَ یَوْمُ الْعَاشِرِ مِنَ الْمُحَرَّمِ یَوْمَ مُصِیبَتِهِ وَ حُزْنِهِ جَعَلَ اللَّهُ تَعَالَی یَوْمَ الْقِیَامَةِ لَهُ یَوْمَ فَرَحِهِ وَ سُرُورِهِ، وَ أَضَاءَ وَجْهُهُ بِرُؤْیَتِنَا فِی الْجَنَّةِ، وَ مَنْ عَدَّ یَوْمَ عَاشُورَاءَ یَوْمَ الْبَرَکَةِ وَ ادَّخَرَ لِمَنْزِلِهِ شَیْئاً فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ مِنْ أَجْلِ سَنَتِهِ، فَلَنْ یُبَارِکَ لَهُ اللَّهُ تَعَالَی فِیهِ وَ حُشِرَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مَعَ یَزِیدَ وَ عُبَیْدِ اللَّهِ بْنِ زِیَادٍ وَ عُمَرَ بْنِ سَعْدٍ عَلَیْهِمُ اللَّعْنَةُ»؛

هرکه کوشیدن در حوائج خود را در روز عاشورا ترک کند و به دنبال کاری نرود، حق تعالی حوائج دنیا و آخرت او را برآورد و هر که روز عاشورا، روز مصیبت و اندوه و گریه او باشد، حق تعالی روز قیامت را روز شادی و سرور و خوشحالی او گرداند و دیده‌اش در بهشت به ما روشن شود و هر که روز عاشورا را روز برکت نامد و در آن روز برای منزل خود چیزی ذخیره کند، خدا آن ذخیره را برای او مبارک نکند و روز قیامت با یزید و عبید اللّه بن زیاد و عمر بن سعید (علیهم اللعنه) محشور شود.

* علامه مجلسی در شرح حدیث می‌فرماید:

فیجب أن لا ینشغل المرء فی یوم عاشوراء بأمر من الأمور الدنیویة و ینصرف إلی البکاء و النیاحة و العزاء و یأمر أهله و ذویه بإقامة العزاء علی الإمام الحسین علیه السّلام و یشترک فی المآتم کما لو أنه کان فی مأتم أعز أولاده أو أقربائه.

نباید انسان در روز عاشورا به امری از امور دنیوی مشغول شود تا اینکه از گریه و نوحه و عزا منصرف شود. همچنین اهل و عیالش را امر به عزای بر امام حسین(ع) کند و طوری ماتم نگه دارد که گویی بهترین اولادش و نزدیکانش را از دست داده است.

منبع: تسنیم