گروه فرهنگی مشرق- شب گذشته برنامه سینمایی هفت در بخشی از این برنامه اش میهمانی داشت و خبری را منتشر کرد که با و با وجود پیش زمینه هایی که برای آن از چند ماه پیش چیده شده چندان باور کردنی نمی نمود.
قصه به آنجا بر می گردد که سجادپور از دوستان و همکاران شمقدری معون سینمایی ارشاد از چندی پیش پیگیر طرحی بود که طی آن فیلم های جشنواره ای که معمولا یا مخاطب چندانی نداشته و یا در داخل اجازه پخش به آن ها داده نشده بود و در بسیاری از موارد هم صحنه هایی تلخ و سیاه از جامعه ایرانی را برای خوش آیند جشنواره های آن سوی آب ها به نمایش می گذاشتند به صورت محدود به نمایش در بیاورند- البته چند فیلم خوب که در این میانه در لیست های این اکران ها بودند را باید از این قاعده مستثنا دانست- با وجودی که حرف و حدیث ها و بحث های فراوان در این باره صورت گرفت اما خبر دیشب از نوع دیگری بود.
قصه به آنجا بر می گردد که سجادپور از دوستان و همکاران شمقدری معون سینمایی ارشاد از چندی پیش پیگیر طرحی بود که طی آن فیلم های جشنواره ای که معمولا یا مخاطب چندانی نداشته و یا در داخل اجازه پخش به آن ها داده نشده بود و در بسیاری از موارد هم صحنه هایی تلخ و سیاه از جامعه ایرانی را برای خوش آیند جشنواره های آن سوی آب ها به نمایش می گذاشتند به صورت محدود به نمایش در بیاورند- البته چند فیلم خوب که در این میانه در لیست های این اکران ها بودند را باید از این قاعده مستثنا دانست- با وجودی که حرف و حدیث ها و بحث های فراوان در این باره صورت گرفت اما خبر دیشب از نوع دیگری بود.
برنامه هفت دیشب این خبر را منتشر کرد که فیلم "کپی برابر اصل" ساخته عباس کیارستمی که این روزها سینماهای اروپایی را دوره می گردد تا شاید درصدی از فروش اکران های هالیوودی را بدست آورد قرار است در سینماهای ایران به نمایش در آید. "کپی برابر اصل" البته بخش عمده ای از شهرتش را مدیون هنرپیشه زنی است که در آن بازی کرده و هنرپیشه نام آشنای فرانسوی در سینما است.
این که بازی "ژولیت بینوش" در این فیلم به چه شکل است و اینکه این فیلم چه حرفی برای گفتن دارد و اینکه چگونه است که کارگردانی مانند "عباس کیارستمی" چگونه حتی در دوران اصلاحات آثارش اجازه اکران در ایران پیدا نمی کند و یکدفعه درست در ابتدای دولت نهم و در اولین جشنواره فیلم " جاده ها" که فیلمی است پر نیش و کنایه به ایران و پرونده هسته ای ایران، پخش می شود یک مطلب است و اینکه فیلمی از ژولیت بینوش، هنرپیشه ای که حضور فعالی در فیلم هایی که مملو از صحنه های مستهجن و غیر اخلاقی هستند داشته؛ در ایران و به صورت رسمی یک بحث دیگر است.
این که بازی "ژولیت بینوش" در این فیلم به چه شکل است و اینکه این فیلم چه حرفی برای گفتن دارد و اینکه چگونه است که کارگردانی مانند "عباس کیارستمی" چگونه حتی در دوران اصلاحات آثارش اجازه اکران در ایران پیدا نمی کند و یکدفعه درست در ابتدای دولت نهم و در اولین جشنواره فیلم " جاده ها" که فیلمی است پر نیش و کنایه به ایران و پرونده هسته ای ایران، پخش می شود یک مطلب است و اینکه فیلمی از ژولیت بینوش، هنرپیشه ای که حضور فعالی در فیلم هایی که مملو از صحنه های مستهجن و غیر اخلاقی هستند داشته؛ در ایران و به صورت رسمی یک بحث دیگر است.
تنها کافی است تا با یک جستجوی ساده اینترنتی، سوابق این خانم بازیگر در اینترنت را دنبال کنید؛ حداقل در میان پوستر فیلم های وی می شود به یکی دو نمونه مشخص دست پیدا کرد که از نام بردن از این آثار به دلیل احتراز از اشاعه فحشا خودداری می کنیم.
بعید به نظر می آید که دست اندر کاران ارشاد از این دست گل جدید اطلاعی داشته باشند، اما به هر حال همیشه انجام دادن طرح های تبلیغاتی برای پر کردن جای خالی برنامه های سازنده بی هزینه نیست.