٣٠ سال پيش تو همچين روزى موقع اذان صبح روز ميلاد امام حسين بدنيا اومدم. قرار بود اسمم بشه حسين. سعادت نشد. اسم پدر بزرگم حسين بود. ( خدا رحمتش كنه) بخاطر همين اسم منو گذاشتن ميلاد. الان ٣٠ سال ميگذره. يه شوق كودكانه اى همه ى وجودمو ميگيره تو اين روز. تو اين روزا خيلى حال و هوام ...(واژه اى در وصفش نيست )ميشه.
هر وقت گير كردم ، حالم بد بوده،دلم پر بوده ،كمك خواستم يه انرژى عجيبى بهم داده.نه تو كارش نيست.ميلادش مبارك.