کد خبر 563611
تاریخ انتشار: ۸ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۱۶:۵۳

نبودن امکان استفاده از کیبورد مجازی در سرویس «بام» بانک ملی، از جمله ابهاماتی است که ضریب امنیت این سامانه در موقع استفاده کاربران عادی را با ابهاماتی مواجه می کند.

  به گزارش مشرق، پس از گذشت 8 سال از راه اندازی سامانه بانکداری اینترنتی بانک ملی ایران، بزرگترین بانک ایرانی اعلام کرد که با استفاده از جدیدترین تکنولوژی های حوزه فناوری اطلاعات و یکپارچه نمودن خدمات قابل ارائه به آنها، سامانه بانکداری اینترنتی جدید خود را با عنوان «بام» راه اندازی کرده است.

بر اساس بخش دیگری از توضیحات رسمی این بانک درباره "بام"، این سامانه براساس «ویژگی هر مشتری یک سامانه» به نحوی طراحی شده است که کاربر علاوه بر دریافت طراحی و پیام‌های ویژه خود می‌تواند بر اساس کاربردهای مورد نیازش چیدمان صفحه پیشخوان خود را با نظر خود انجام دهد.

اما در عین توضیحات و تبلیغات بانک ملی در این خصوص، نبودن امکان استفاده از کیبورد مجازی در این سرویس، از جمله ابهاماتی است که ضریب امنیت این سامانه در موقع استفاده کاربران عادی را با ابهاماتی مواجه می کند.

با بررسی نحوه فعالیت «بام» این سوال را می توان مطرح کرد که با وجود افزایش روزافزون جرایم سایبری و بانکی و نبودن دانش امنیتی کافی بخش عمده ای از کاربران ایرانی اینگونه سرویس‌ها و از طرفی وجود ابزارهای گوناگون دسترسی غیرمجاز به اطلاعات دیگران مانند انواع کی‌لاگرها (نرم‌افزار خواندن کیبورد) چگونه این سرویس با امکانات فراوان شامل (انتقال پول، تعیین مبلغ و تاریخ چک، مدیریت مالی شخصی و خلاصه حسابها) فاقد ساز و کارهای امنیتی لازم است؟

اگرچه خبرنگار مشرق در تماس با مسئولان بخش ارتباط با مشتریان و پشتیبانی شرکت سداد که امور مربوط به بخشهای نرم افزاری این سامانه را انجام می دهد، تلاش کرد پاسخ و استدلال های آنها برای حذف کیبورد مجازی را بشنود، اما مخاطبان مربوطه ضمن تاکید بر امنیت کامل این سرویس بدون استفاده از ابزارهای متداول امنیتی، از ارائه پاسخ های لازم اجتناب کردند.




تصویر بالا: سامانه سبا بانک ملی با امکان استفاده از کیبورد مجازی - تصویر پایین: سامانه بام

این در حالی است که پلیس فتا چندی پیش، با اعلام راهکارهای امن برای خرید اینترنتی بدون دردسر، توصیه هایی را برای افزایش آگاهی کاربران در هنگام خرید اینترنتی ارائه کرد که مهمترین آنها اطمینان از نماد اعتماد الکترونیک و استفاده از « صفحه کلید مجازی» بود.