به گزارش مشرق،یکی از کاربران توئیتری نوشت:
در منطقهی غرب آسیا و شمال آفریقا، ارتشها دستکم از دوران پس از جنگ جهانی دوم و قرارداد سایکس-پیکو به بعد، برای «نجنگیدن» طراحی شدهاند. ارتش پرمدعای رضاخان و پسرش، با وجود تجهیز تا بن دندان، در برابر هر تجاوز به ایران، جز برخی اقدامات خودجوش، واکنش مؤثری نشان نداد. در میان ارتشهای عربی نیز، جز در مواردی محدود مانند سوریه و مصر، مقاومت جدی در برابر اشغالگری بیگانه دیده نشده است.
طراحان نظم نوین منطقه در ابتدای قرن بیستم، همچنان به اصل «کشورهای کوچک و متفرق با ارتشهایی بیعقیده» پایبندند.
اما انقلاب اسلامی نقطهی تمایزی در برابر این برنامهی چند صد ساله بود. ارتش انقلابی ایران، از ایستادگی در مرصاد گرفته تا دفاع از مقدسات امت اسلامی در سوریه و عراق، و اخیراً در طوفان الأقصی، نشان داد که شکافی جدی در این طراحی تاریخی ایجاد شده است.
امروز میتوان امیدوار بود که ارتشهای بیرمق منطقه، روزی بهجای یاد گرفتن تیراندازی از آمریکاییها، یاد بگیرند به آنها تیراندازی کنند.
*بازنشر مطالب شبکههای اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکهها منتشر میشود.