به گزارش مشرق، جعفرعلیان‌نژادی مطلبی با عنوان فصل نقل و انتقالات سیاسی را در کانال خود در ایتا منتشر کرد و نوشت:

کمتر از دو هفته به موعد برگزاری انتخابات ۱۱ اسفند باقی مانده است. اما هنوز برخی گروه‌ها و تیم‌های سیاسی، با مسأله بدهی‌های زیاد به مردم یا طرفداران خود، مواجه‌اند. آنها نتوانسته‌اند حتی به کف وعده‌های خود عمل کنند و نارضایتی به بار آورده‌اند. همین نارضایتی، پنجره نقل و انتقالاتشان را بسته است.

طبیعی است در هر پنجره گردش نخبگان سیاسی، عده‌ای به دلیل عدم پاینبدی به بندهای قرارداد خود با مردم، به پنجره بسته اعتماد عمومی برخورد می‌کنند. باز کردن این پنجره‌ها ارتباط مستقیمی به جلب مجدد اعتماد مردم دارد. برخی تیم‌ها البته میل دارند، از این راه سخت و مستقیم طفره رفته و به فکر دور زدن بیفتند.

راه درست و منطقی برای جلب اعتماد مجدد، شرکت در آزمون آرای عمومی با اذعان به خطا، کم‌کاری، اشتباه و در مرحله بعد قول به جبران با دادن وعده‌های واقعی است. این مسیر هرچند تضمینی برای قبولی آنان حاصل نمی‌کند، اما می‌تواند تا حدی زمینه اعتماد مجدد مردم را حاصل کند. اما برخی راه اشتباه را انتخاب می‌کنند.

یک راه انحرافی، تصمیم به عدم شرکت در آزمون است. برخی تیم‌های سیاسی با این فرض که شانسی برای باز کردن پنجره اعتماد عمومی ندارند، صورت مسأله را پاک کرده و می‌گویند ما این امتحان را قبول نداریم. ترس از شکست، منجر به فرافکنی و زیر سوال‌بردن اصل آزمون می‌شود.مردم اما براحتی دست آنان را می‌خوانند.

یک راه مذبوحانه دیگر، آن است که چون این عده امتحان را قبول ندارند، در شیپور رأی اعتراضی بدمند و امیدوار به جرزنی باشند. یعنی حالا می‌بینند که نمی‌توانند جلوی رأی دادن مردم را بگیرند، لااقل روی کیفیت رأی آنان اثر منفی بگذارند. امیدوار باشند یا رأی آنان باطله، یا سفید و یا احساسی و نسنجیده شود.

راه غلط دیگر،تعمیم وضعیت خود به دیگر تیم‌های موفق است. یعنی فضا را طوری ترسیم کنند که گویی همه تیم‌های سیاسی دچار پنجره‌های بسته شده‌اند و از بی اعتمادی عمومی رنج می‌برند. برای همین به مردم می‌گویند، باید روزنه‌گشایی کنیم. یعنی می‌گویند اگر در این امتحان، نمره تک هم بیاوریم، گویی که قبول شده‌ایم.

در پایان باید گفت راه‌های انحرافی به همین چند مورد،خلاصه نمی‌شود. اما مقصود آن بود که گفته شود، پنجره‌های باز و بسته، بستگی تام و تمامی به عملکرد و برنامه تیم‌های سیاسی دارد. تیم‌های موفق و خوش‌قول، کسانی هستند که می‌دانند درحال انعقاد قراردادی جدی و جدید با مردم هستند. قراردادی با بندهای سفت و سخت.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.