به گزارش مشرق، «مهدی محمدی» در یادداشت روزنامه «وطن امروز» نوشت:
یکمـ ترامپ در راهبرد جدید خود پایبندی ایران به برجام را تایید نکرد. طبق قانون کروکر-کارین مصوب سال ۲۰۱۵ اکنون توافق در اختیار کنگره قرار دارد و باید ظرف مدت ۶۰ روز درباره آن تصمیم بگیرد.
ترامپ به صراحت گفت در صورتی که کنگره و متحدان آمریکا با اصلاحات مدنظر او موافقت نکنند، برجام را لغو خواهد کرد. اصلاحاتی که ترامپ در پی آن است مشخصا بازرسی از مراکز نظامی، گنجاندن محدودیت برنامه موشکی ایران در برجام و حذف سقفهای زمانی تعهدات ایران در برجام را دربرمیگیرد.
اگر ترامپ واقعا بر انجام این اصلاحات مصر باشد و کنگره نیز در مصوبات روزهای آینده خود بر این موضوع صحه بگذارد، آن وقت میتوان گفت او عملا برجام را پاره کرده و این توافق تمام شده است.
دوم ـ سناریوی دیگر این است که ترامپ دست بالا را گرفته تا چانه بزند. در این سناریو، او جایی در ۶۰ روز آینده از برخی از درخواستهای خود درباره مذاکرات مجدد درباره متن برجام کوتاه خواهد آمد و در عوض خواهان مذکرات مکملی در حوزه منطقهای و موشکی خواهد شد. این چیزی است که بعید است اروپاییها هم با آن مخالف باشند همچنان که مکرون رئیسجمهور فرانسه چیزی شبیه به آن را بیان هم کرده است.
این بدترین حالت ممکن است: یعنی آمریکا خود را از برجام کنار بکشد، سنگینترین تحریمهای تاریخ را علیه ایران اعمال کند، هزینهای ندهد و تازهخواهان امتیازهای بیشتر در حوزههای فراهستهای هم باشد.
سوم- برخی جزئیات فنی در روزهای آینده مشخص خواهد شد. مثلا بسته به نحوه تغییر دو فهرست FTO (فهرست سازمانهای تروریستی در آمریکا) و SDGTخواهیم دانست که ترامپ دقیقا سپاه را به عنوان یک سازمان تروریستی شناسایی کرده یا اینکه صرفا همانطور که در قانون کاتسا آمده خواستار اعمال مجازاتهای مرتبط با گروههای تروریستی ذیل فرمان اجرایی ۱۳۲۲۴ علیه سپاه شده است.
هر کدام که باشد، تقریبا روشن است که متوقفکردن برنامه موشکی و منطقهای ایران –یعنی همان دو برنامهای که ایران را از خطر جنگ در امان نگه داشته- اولویت اصلی ترامپ است.
چهارم- مسیر روزهای آینده بشدت به رفتار ایران وابسته است. آمریکا اکنون عملا از برجام خارج شده و مسیر آینده خود را بر اساس نوع واکنش ایران تنظیم خواهد کرد. هیچ چیز برای آمریکا مهمتر از این نیست که جامعه و حکومت در ایران را به دو دسته موافقان و مخالفان مذاکرات بر سر برنامه موشکی و منطقهای تقسیم کند.
اگر چنین شکافی ایجاد نشود آمریکا قطعا بازی را باخته است. از آن مهمتر، آمریکا میخواهد به آشتی و همزیستی میان تحریمها و برجام رسمیت بدهد و ایران رسما بپذیرد که تعهدات خود در برجام را حفظ کند بدون توجه به اینکه آمریکا چه تحریمهای شدیدی وضع کرده است.
این روند را هم تنها زمانی میتوان متوقف کرد که آمریکا بداند، حد پایبندی ایران به برجام عدم بازگشت تحریمهاست.