پريسا عشقي در مراسم رونمايي از مستند « کار در واگن» اين اثر را مستندي تحليلي و واقع گرا معرفي کرد که سعي مي کند بدون قضاوت يا هرگونه سياه نمايي به پديده روزافزون دستفروشي زنان در مترو بپردازد و آن را به عنوان معضل اجتماعي معرفي نکند بلکه اين مستند اجتماعي را تلاشي در جهت ساماندهي زنان دست فروش مي داند. 

اين مستند ساز درباره توليد اثر جديدش در شبکه مستند سيماگفت: دوربين مستند در طي 5 روز تصوير برداري سعي در واقع گرا و مشاهده گر بودن داشته است که درعين حال برخي جاها تعاملي است زيرا به هر حال اين شغل غيرقانوني است و شاغلان آن از دوربين فراري هستند و  از ميان  سوژه هاي ما تنها يک نفرحاضر شد وارد زندگي شخصي اش شويم.

وي  با اشاره به دشواري هاي ساخت مستند اجتماعي به ويژه در مترو افزود: تصويربرداري در مترو قوانين سخت و فشرده اي دارد در حالي که ما نياز داشتيم روزهاي زيادي در اين فضا باشيم اما با همراه شدن شبکه مستند اعتماد به ما جلب شد که قصد سياه نمايي نداريم و توانستيم نمايي واضح از دست فروشي ها در واگن هاي مترو به تصوير کشيم.   

کارگردان «خانه سيمين و جلال» تأکيد کرد: ما اصلا در اين مستند قضاوت نکرديم بلکه به دستفروشي به عنوان پديده اي اجتماعي و سندي جامعه شناسانه نگاه کرديم و موضوع اصلي اين مستند هم زنان دست فروش هستند که بيشتر آنها زنان سرپرست خانوار، مطلقه، يا بدسرپرست بودند، همسرشان اعتياد داشت يا از کار افتاده بود؛ قشر ضعيفي که هيچ تخصصي نداشت و با کوچکترين بحراني زندگي شان  دچار آسيب جدي تر مي شود.

عشقي با اشاره به سختي هاي تصويربرداري در محيط خشن و شلوغ مترو گفت: سعي کرديم با وجود شلوغي و ازدحام ايستگاه ها، طوري تصوير بگيريم و صدا ها را ضبط کنيم که مخاطب با زواياي مساله دست فروشي زنان از ابعاد مختلف نگاه کند و در نهاييت توانستيم مستندي 60 دقيقه اي آماده کنيم.  

«کار در واگن» از توليدات جديد شبکه مستند سيما جزو 71 فيلمي است که به بخش «مسابقه ملي» جشنواره نهم سينما حقيقت در بخش فيلم هاي بلند راه پيدا کرد.