به گزارش مشرق، در پاییز ۱۳۶۰، فرماندهان سپاه و ارتش تصمیم گرفتند برای ناامن کردن پشت جبهه‌ی ارتش عراق و قطع کمک‌های حکومت عراق به گروه‌های تجزیه‌طلب، «عملیات سلمان» را در شمال پنجوین طراحی و اجرا کنند.
بدین منظور، پس از شناسایی‌های لازم و طراحی عملیات، در غروب ۲ دی ۱۳۶۰، نیرویی شامل ۸۰ پاسدار و ۷۰ نیروی ارتشی وارد خاک عراق شدند و در نقاط گوناگون جاده‌ی پنجوین ـ کوخلان چندین تیم کمین مستقر کردند. با فراهم شدن موقعیت مناسب، نیروهای پیاده‌ی خودی به پاسگاه کوخلان حمله و ضمن انهدام نیروهای دشمن، پاسگاه را تصرف کردند.
بیشتر بخوانیم:
فرمانده‌ای که یاد پرهیزگاران را در دل‌ها تازه می‌کرد
روایت محصولی از شهیدان باکری
در ادامه‌ی عملیات، یک گردان از ارتش عراق که برای کمک به نیروهای پاسگاه کوخلان به منطقه‌ی درگیری اعزام شده بود، در جاده پنجوین ـ کوخلان به کمین نیروهای خودی افتاد و با دادن تلفات و انهدام چند خودرو مجبور به عقب نشینی شد. نیروهای خودی نیز پس از انهدام نیروها و تجهیزات دشمن، در ۴ دی ۱۳۶۰، به پایگاه‌های خود در مریوان بازگشتند.
قابل ذکر است؛ پنجوین شهر کوچکی است در استان سلیمانیه در کردستان عراق. پنجوین در ۱۰۵ کیلومتری شمال خاوری شهر سلیمانیه، ۷۴ کیلومتری حلبچه و ۱۵ کیلومتر از مرز ایران قرار گرفته‌است. این شهر با جمعیتی نزدیک به ۲۰ هزار نفر، در کوهپایه فلات «شانی حاج شیخ» جای گرفته و از سه سو توسط این فلات دربر گرفته شده‌است.
روستاهای بابوه و برده‌رشه در شهرستان مریوان ایران در روبه‌روی پنجوین قرار گرفته‌اند.
شهر پنجوین مرکز شهرستان پنجوین است. این شهرستان از سه بخش به نام‌های مرکزی، گرمک و نالپاریز تشکیل شده‌است.
شهر پنجوین در دشت شیلر قرار گرفته که بلندی‌های مشرف بر آن، پنجوین یا «زله» نامیده می‌شود. دشت شیلر با فرورفتگی خاص خود، واقع در مرز دو کشور ایران و عراق و در حد فاصل دو شهر مریوان و بانه قرار دارد. از جمله مهمترین ارتفاعات این منطقه، سورن، سورکوه و کانی مانگا است که دهانه دشت شیلر را تشکیل می‌دهد.
بلندی‌های قوچ‌سلطان بلندی‌های راهبردی در جنوب شهر پنجوین و شمال غربی شهرستان مریوان است. بلندترین قله آن، موسوم به کلّه‌قندی «دولبه توتمان» بر کل نوار مرزی مریوان - پنجوین اشراف دارد. به دلیل قرار گرفتن ارتفاعات قوچ سلطان بر روی نقطه پیوستن خاک عراق به ایران، در آغاز تجاوز ارتش عراق به خاک ایران، این ارتفاعات از حیث اشراف دید و تسلط کامل بر کل منطقه، برای هر دو طرف جنگ اهمیت بسیاری داشت.
