مشرق- امام صادق علیه السلام: خدمتکار علی بن الحسین (زین‌العابدین) علیه السلام، ایشان را در شبی سرد، ملاقات کرد، در حالی که جامه و ردا و عمامه‌ای از خَز پوشیده و خود را با عطری، خوش‌بو کرده بود. گفت: فدایت شوم! در چنین ساعتی و با این وضع، رهسپار کجایی؟
امام علیه السلام فرمود: به مسجد جدّم پیامبر خدا می‌روم تا از خدای عز و جل حوریان را خواستگاری کنم.

متن حدیث:

الإمام الصادق علیه السلام:
إنَّ عَلِیَّ بنَ الحُسَینِ علیه السلام استَقبَلَهُ مَولیً لَهُ فی لَیلَةٍ بارِدَةٍ، وعَلَیهِ جُبَّةُ خَزٍّ ومِطرَفُ خَزٍّ وعِمامَةُ خَزٍّ وهُوَ مُتَغَلِّفٌ بِالغالِیَةِ، فَقالَ لَهُ: جُعِلتُ فِداکَ، فی مِثلِ هذِهِ السّاعَةِ عَلی هذِهِ الهَیئَةِ إلی أینَ؟
قالَ: فَقالَ: إلی مَسجِدِ جَدّی رَسولِ اللّه‌ِ صلی الله علیه و آله، أخطُبُ الحورَ العینَ إلَی اللّه‌ِ عَزَّوجَلَّ.

*الغالِیَةُ: نوع من الطیب مُرکّب من مسک وعنبر ودُهن، والتغلّف بها: التلطُّخُ