در حالی که همه در انتظار توجه آمریکا و روسیه به این پیشنهادها هستند، کشمکش‌هایی در پشت پرده میان کشورهای موسوم به دوستان سوریه(حامیان گروه‌های تروریستی و عاملان ویرانی و کشتار در سوریه) رخ داده است و علاوه بر آن باید به خشم و نارضایتی گروه موسوم به ائتلاف مخالف سوری از این طرح اشاره کرد.

منابع دیپلماتیک به نارضایتی فرانسه از پیشنهادهای استفان دی میستورا و طرح وی اشاره کردند که تقدیم بان یک مون دبیرکل سازمان ملل متحد شده است. این منابع اعلام کردند انتخاب دی میستورا به جای اخضرالابراهیمی با توافق روسیه و آمریکا صورت گرفت و فرانسه هم به وی به این دلیل که شهروند ایتالیایی است، اعتراض نکرد تا ناخرسندی ایتالیا را به دنبال نداشته باشد.

همین منابع تصریح کردند نگاهی به عملکرد و تاریخ دیپلماسی دی میستورا، شکست وی در تمام ماموریت‌هایی را که به وی موکول شده بود، نشان می دهد، ماموریت‌هایی که از جنوب لبنان در سال 2001 آغاز شد و به عراق در سال 2007 و افغانستان در سال 2010 منتهی شد به همین سبب دیپلماسی فرانسه با سکوت و از پس پرده به ماموریت جدید وی نگاه می کند.

منابع دیپلماتیک اضافه می کنند که علت اساسی موضع تقریبا بی طرفانه ایتالیا در جنگ سوریه به انتخاب دی میستورا برمی گرددف زیرا روس‌ها قبلا تلاش کرده بودند تا یک دیپلمات اسپانیایی به سبب آن‌که اسپانیا در چارچوب اتحادیه اروپا خصومت ورزی کمتری با سوریه داشت، انتخاب شود و انتخاب دیپلمات ایتالیایی الاصل به عنوان راه حل میانه صورت گرفت.

بر اساس این گزارش، فرانسه معتقد است که پیشنهادهای استفان دی میستورا بنا به تمایل آمریکا و روسیه مطرح شد و هدف از آن پایان یافتن فعالیت گروه موسوم به دوستان سوریه به نفع کشورهای عضو دائم شورای امنیت به علاوه کشورهای تاثیرگذار در جنگ سوریه(ایران و عربستان) است که سعودی‌ها آن  را نمی پذیرند و از طریق فرانسه برای به شکست کشاندن پیشنهادهای نماینده سازمان ملل متحد در امور سوریه فشار وارد می کنند.

منابع دیپلماتیک می گویند که روسیه خواهان پیوستن ایران به کشورهای شرکت کننده در کنفرانس ژنو 1 و ژنو 2 است و به نظر می رسد توافق هسته ای اخیر(جمع بندی مذاکرات هسته ای میان ایران و گروه پنج به علاوه یک)، واشنگتن را وادار کرده است تا موضع خود را که همواره از زمان برگزاری کنفرانس‌های ژنو 1 و ژنو 2 با مشارکت ایران در هر نهاد و تشکل بین المللی درباره بحران سوریه مخالفت می کرد، تغییر دهد و این موضوع نگرانی سعودی‌ها را به دنبال داشته است که معتقدند موافقت باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا با پیشنهادهای استفان دی میستورا نماینده سازمان ملل متحد در امور سوریه به معنای حضور ایران در گروه کاری بین المللی مربوط به سوریه و همچنین به معنای باقی ماندن بشار اسد رئیس جمهوری سوریه در مقام خود است و ریاض از موافقت شورای امنیت سازمان ملل متحد با طرح دی میستورا برای حل بحران سوریه نیز می ترسد و به همین سبب برای شکست این طرح و جلوگیری از تصویب آن در شورای امنیت به فرانسه تکیه کرده است، اما تصمیم گیری در این زمینه به دست آمریکاست که اکنون با روسیه درباره موضوع سوریه هماهنگی می کند.

به باور منابع دیپلماتیک، قطعنامه اخیر شورای امنیت برای تحقیق به منظور شناسایی طرف مسئول استفاده از گاز شیمیایی در غوطه شرقی در سال 2013 و در خان العسل در نزدیکی حلب در همان سال، خواسته روسیه و سوریه بود که غرب دو سال پیش با آن مخالفت کرده بود.

منابع دیپلماتیک همچنین می گویند که طرح دی میستورا با مخالفت ائتلاف مخالف سوری روبرو شده است که بند مربوط به تشکیل کمیته های سوری متشکل از مخالفان و موافقان دولت برای بررسی تمام مسائل مورد اختلاف به طوری که کمیته گفت و گویی برای مسائل نظامی و کمیته دیگری برای حل مسائل سیاسی و دیگری برای رانده شدگان تشکیل شود، این طرح را به مثابه پایان یافتن حضور این ائتلاف و مشارکت تمام طیف‌های مخالف و دولت سوریه و وارد شدن آنها در کمیته‌های گفت و گویی که پایان نمی یابد، قلمداد می کند. ائتلاف مخالفان از این می ترسند که پیشنهادهای دی میستورا به مانعی در برابر دولت موقت مخالفان سوری در منطقه ای تبدیل شود که آمریکا آن را منطقه امن در شمال سوریه اعلام کرده است.