گروه جهاد و مقاومت مشرق: نزدیک به یکسال ازاسارت ما مجروحین عملیات رمضان گذشته بود که بوی خوش ماه مبارک رمضان آمیخته با بوی جبهه، عملیات و شهـدا به مشام رسیـد. با وجود آنکه هنوز زخم ها و شکستگی های اعضای بدنمان کاملا بهبود نیافته بود و ما می توانستیم با بهانه قراردادن وضعیت بد جسمانی خود روزه نگیریم ولی به لطف خدا آنچنان فضای اردوگاه غرق در معنویت گردیده بود که هیچ اسیری حتی به فکرش هم خطورنمی کرد خود را ازآن سفره ی پر از برکت و نعمت محروم سازد.

روزهــای طولانی ، گرم وسوزان تابستان سرزمین نینوا مـا را به یاد رنج ها وسختی های اسرای کربلا می انداخت . با توکل برخدا وتوسل به ائمه اطهار، خصوصاً سید و سالار شهیدان(ع) ، تمام مشقات دوران اسارت برایمان قابل تحمل می گردید. درماه مبارک رمضان، پناه بردن به قـــرآن ، ادعیه ونمازهای مستحبی به اوج خود می رسید. چون تعداد کمی کتب قرآن وادعیـه دردسترس اسـرا بود به همین علت بازار نوبت گرفتن جهت استفاده از قرآن و دعـا بسیار گرم وپر شور بود.

 هراسیری به این فکر بود که از آن لحظات روحانی نهایت استفاده را ببرد. در اردوگاه ما اسرای ایرانی ، کمترین امکانات رفاهی و بهداشتی وجود نداشت. در هر آسایشگاه، مابین صد الی صد و پنجاه اسیر مظلوم ایرانی، شب و روز اسارت را تنگاتنگ هم سپری می کردند.

در آسایشگاه اسرای ایرانی خبری از کولر، یخچال، آبسردکن، حمام، دستشویی و دیگر امکانات رفاهی و بهداشتی نبود. هجده ساعت از شبانه روز را با دهان روزه در چنان فضا و مکانی گذراندن، جز با یاری خداوند ارحم الراحمین و ائمه اطهار(ع) غیرممکن بود. روزهای سخت اسارت تنهـا یک ناهار ناچیز و بی کیفیت داشت. از صبحانه و شام خبری نبود .چند روزمانده به ماه مبارک رمضان ،اســـرای روزه دار ایرانی از عراقی هـا خواهش کردند اجازه دهند همان یک وعده غذا، به جای ناهار برای سحــرآماده شود تا اسرا توانایی بیشتری برای روزه گرفتن داشته باشند ولی آنها مخالفت کردند و اجازه ندادند. به همین سبب غذایی که به هنگام ظهرآماده شده بود وقتی چندین ساعت در آن هوای گرم آسایشگاه می ماند فاسد و غیرقابل استفاده می شد.

راوی: آزاده علی اصغر افضلی /سایت جامع آزادگان