به گزارش مشرق، به تصریح قرآن و روایات گناهان و اعمال ناشایست آدمی زمینه ساز فرو فرستادن عذاب الهی است اما هستند افرادی که با اعمالشان مانع این عذاب می شوند.

پیامبر خدا (ص) می فرمایند: «آمد و شد به مساجد (مایه) رحمت است و پرهیز از آن (موجب) نفاق است.»(1)

همان حضرت (ص) می فرمایند: «هر گاه خداوند بخواهد به مردمی آسیب برساند، چون به مسجدیان بنگرد آسیب را از آنان دور می کند.»(2)

امیرمومنان علی (ع) می فرمایند: «هر گاه خداوند –تبارک و تعالی- بخواهد که زمینیان را عذاب کند، می فرماید: «اگر نبودند کسانی که به پاس بزرگی و عظمت من، یکدیگر را دوست می دارند و مسجدهایم را آباد می کنند و سحرگاهان آمرزش می طلبند، بی تردید عذابم را فرو می فرستادم.»(3)

امام صادق (ع) نیز به فضل بن عبدالملک فرمودند: «ای فضل! از هر قبیله ای جز برگزیده آن و از هر خاندانی، جز اصیل آن، رهسپار مسجد نمی شود. ای فضل! مسجدرو، دست کم یکی از این سه چیز نصیبش می شود: یا دعایی می کند که خداوند با آن او را به بهشت می برد، یا دعایی که به سبب آن خداوند بلای دنیا را از او دور می سازد و یا برادری که در راه خدای بهره اش می گردد.»(4)

همچنین، پیامبر گرامی اسلام (ص) فرموده اند: «هر که پیوسته به مساجد آمد و شد کند، به یکی از هشت چیز دست خواهد یافت: برادری که در راه خدای از او بهره برد، یا دانشی لطیف و نغز یا سخنی که او را به هدایت رهنمون شود یا از هلاکت برهاند، یا رحمتی که چشم در راهش باشد یا آنکه گناهی را از روی شرم یا ترس (از خدا) ترک گوید.»(5)

پی نوشت ها:
1- کنزالعمال، ج 7، ص 570
2- کنز العمّال: ج 7 ص 285
3- بحارالانوار، ج 73، ص 381 و 382
4- امالی طوسی، ص 47
5- بحارالانوار، ج 73، ص 381 و 382