آمریکایی ها به فکر برد – برد یک جانبه به نفع خود هستند، که از یک سو محدودیت هسته ای جمهوری اسلامی ایران را دنبال می کنند و از سوی دیگر به فکر جبران شکست سیاسی خود در منطقه و جهان هستند.

به گزارش مشرق، بعد از تمدید مذاکرات به عنوان دستاورد مذاکرات وین شاید یکی از بهترین کسانی که بتواند ماهیت اصلی این مذاکرات را شفاف کند رئیس کمیته هسته ای مجلس شورای اسلامی باشد. ازین رو به سراغ «ابراهیم کارخانه ای» نماینده مردم همدان در مجلس رفتیم و ابعاد مختلف مذاکرات هسته ای را به بحث نشستیم. رئیس کمیته هسته ای مجلس شورای اسلامی در این گفتگو از خط قرمز آمریکایی ها پرده برداشت و اظهار داشت: «برای آمریکایی ها بهترین گزینه در شرایط موجود تمدید توافق نامه است که هم توقف پیشرفت فعالیت های هسته ای ایران و هم ادامه تحریم ها را در بر دارد و این راهی است که آمریکایی ها برای آن برنامه ریزی کرده بودند» کارخانه ای همچنین تصریح کرد: «محدودیت هایی که آمریکایی ها در برنامه هسته ای ایران دنبال می کنند به قدری انقباضی است که با استیفای حقوق هسته ای ملت ایران به ویژه در عرصه غنی سازی صنعتی، کاملا در تضاد است»

ابعاد گفتگوی نماینده با رئیس کمیته انرژی هسته ای مجلس چنان گسترده است که خواندنش خالی از لطف نیست...

*: هدف و ماهیت اصلی مذاکرات برای آمریکا چیست؟ ماهیت سیاسی این مذاکرات از چه جیزی نشأت می گیرد؟

خط قرمز تصمیم گیری های آمریکایی ها در مذاکرات هسته ای حفظ رژیم صهیونیستی و ارتقاء جایگاه سیاسی آمریکا و متحدانش در منطقه و جهان است و این در حالی است که تیم مذاکره کننده ایرانی صرفا به توافق هسته ای می اندیشد. آنچه که در مذاکرات از مسائل هسته ای مهم تر است حفظ جایگاه رفیع عزت و اقتدار ملی جمهوری اسلامی ایران در معاملات سیاسی منطقه ای  و جهانی است که سیاست های آمریکا را در منطقه با چالش و شکست مواجه ساخته است.

بدون شک برای آمریکایی ها که هزاران کلاهک هسته ای آماده شلیک دارند توهم دست یابی جمهوری اسلامی ایران به یک بمب اتمی بهانه ای است که در مذاکرات اخیر برای جبران شکست سیاسی و نظامی خود در منطقه و جهان از آن بهره می برند. مبارزه هسته ای جمهوری اسلامی ایران با ۱+۵ به ویژه آمریکا در حقیقت یک مبارزه سیاسی است که پیروز میدان آن در دهه گذشته جمهوری اسلامی بوده است و بر همین اساس است که آمریکا ضمن پافشاری بر محدودیت فعالیت های هسته ای جمهوری اسلامی ایران، حاصل مذاکرات را دائم با متحدان سیاسی خود در منطقه کنترل می کند.

آمریکایی ها به فکر برد – برد یک جانبه به نفع خود هستند، که از یک سو محدودیت هسته ای جمهوری اسلامی ایران را دنبال می کنند و از سوی دیگر به فکر جبران شکست سیاسی خود در منطقه و جهان هستند.

*: با این اوصاف رسیدن به توافق پایدار را محتمل می دانید؟

با توجه به تقابل سیاست ها و تضاد منافع جمهوری اسلامی ایران با رژیم صهیونیستی و اینکه آمریکایی ها، سرانجام مذاکرات را با امنیت اسرائیل گره زده اند، دستیابی به توافق پایدار بسیار دور از دسترس خواهد بود.

جان کری پس از پایان مذاکرات با صراحت بیان می کند برای اینکه مطمئن شویم که فعالیت هسته ای جمهوری اسلامی ایران منحرف نخواهد شد می بایست برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران را در حدی محدود کنیم که به عدم انحراف آن اطمینان حاصل کنیم؛ این در حالی است که محدودیت هایی که آمریکایی ها در برنامه هسته ای ایران دنبال می کنند به قدری انقباضی است که با استیفای حقوق هسته ای ملت ایران به ویژه در عرصه غنی سازی صنعتی، کاملا در تضاد است.

برای ملت ایران تنها چرخش سانترفیوژها مطرح نیست بلکه چرخش آن تعداد از سانترفیوژهای مورد نظر است که قادر به تامین سوخت صنعتی نیروگاه های فعال و در دست اقدام کشور باشد. در جایی که برای تامین سوخت مورد نیاز یک نیروگاه ۱۰۰۰ مگاواتی ۱۹۰۰۰۰ سوء اورانیوم غنی شده مورد نیاز است توافق بر سر چند هزار سو سانترفیوژ در سال بیشتر به یک اقدام نمایشی غنی سازی شباهت دارد.

*: تمدید توافق نامه گزینه برد برای چه کشوری تعریف می شود؟

برای آمریکایی ها بهترین گزینه در شرایط موجود تمدید توافق نامه است که هم توقف پیشرفت فعالیت های هسته ای ایران و هم ادامه تحریم ها را در بر دارد و این راهی است که آمریکایی ها برای آن برنامه ریزی کرده بودند. بدون شک آمریکا هرگز راضی نخواهد شد که توافق نامه ای را امضاء کند که راه بهانه جویی های دروغین و بی منتهای آنها بسته شود.

*: روز گذشته در پایان مذاکرات وین نیز شاهد ادعاهای واهی جان کری بودیم، وزیر امور خارجه آمریکا در اظهاراتش مدعی شد: «امروز جهان امن تر از یکسال گذشته است امروز حرکت برنامه ایران به طرف سلاح اتمی که با سرعت پیش می رفت متوقف شده است. » نظر شما در این خصوص چیست؟ آیا مشکل آمریکا تنها مسئله هسته ای ایران است؟

قبل از شروع مذاکرات اخیر جان کری با صراحت اعلام می کند که جمهوری اسلامی ایران به ۴ طریق می تواند به سلاح اتمی دسترسی پیدا کند: از طریق تاسیسات هسته ای نطنز، آب سنگین اراک، اقدامات مخفیانه زیرزمینی در فردو و فعالیت های مخفیانه در دیگر اماکن. چنانچه فعالیت هسته ای جمهوری اسلامی ایران در نطنز و اراک برابر آنچه آمریکایی ها می گویند به طور کامل محدود گردد لیکن جلب اعتماد آمریکا به دو گزینه دیگر با اتهام فعالیت های مخفیانه که مرز مشخصی بر آن متصور نیست هرگز ممکن نخواهد بود!

با کدام منطق قابل توجیه است که ۱۶۰۰۰ کلاهک هسته ای افزون بر کلاهک های آماده شلیک که در اختیار ۵ قدرت جهانی است امنیت جهان را تهدید نکند لیکن توهم ساخت یک بمب دروغین هسته ای از سوی جمهوری اسلامی ایران امنیت جهانی را با تهدید جدی مواجه سازد. بدون شک تمرکز ویژه بر روی فعالیت های صلح آمیز هسته ای جمهوری اسلامی ایران یک انحراف مبنایی است که از سوی آمریکا و هم دستانش به عنوان یک توطئه برای جلوگیری از عزت و اقتدار ملی جمهوری اسلامی ایران در عرصه معادلات سیاسی و منطقه ای و جهانی مدیریت می شود.

مشکل اساسی آمریکا با جمهوری اسلامی ایران هرگز با مسائل هسته ای حل نخواهد شد بلکه دشمنی آمریکا با ایران اسلامی بر سر هویت اسلامی و استکبارستیزی جمهوری اسلامی ایران است که در ذات انقلاب نهفته است

*: با تشکر از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.

منبع: نماینده

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس