گروه بین‌الملل مشرق - سرویس های اطلاعات الجزایر در اوایل دهه نود با پیشروی میدانی گروه های مسلح جهادی سلفی مواجه شد که حتی یگان های پدافند هوایی و توپخانه ارتش این کشور نیز توان مقابله و رویارویی با آنها را نداشت و همین موجب نفوذ و رخنه افقی و عمودی آنها در الجزایر شد.
برخی از افسران الجزایری در این خصوص اعتراف کرده اند که آنها به بالاترین هرم این گروه‌های سلفی جهادی یعنی فردی به نام "جمال زیتونی" رسیدند که در تابستان سال 1994 امارت اسلامی این گروه را در الجزایر اعلام کرد.
این سرآغاز اطلاع سرویس های اطلاعاتی الجزایر از نقشه عملیات های مسلحانه این گروه ها بود که برای اجرای آنها از پایگاه های خود در دل کوه ها خارج می شده و آنها را به اجرا می گذاشتند.
گروهای جهادی سلفی مسلح در الجزایر موسوم به (GIA) از لحاظ علمکرد، ایجاد تردید و شکاف و تکفیر دیگران معادل داعش امروز در سوریه بودند.
گفته می شود که افسران سرویس های اطلاعاتی موفق به نفوذ و عضویت در مجلس شورای این گروه های جهادی سلفی شده بودند و طبق اعلام برخی منابع در مواردی آنها یک سوم اعضای این مجلس را تشکیل می‌دادند و بر مراکز تصمیم گیری سلطه داشتند. آنها دستاوردها و موفقیت هایی را رقم زدند که در آن زمان تانک ها، هواپیماها و نیروهای مبارزه با تروریسم از تحقق آنها عاجز بودند. در دوره آنها انحراف، غلو و تکفیر به اوج خود رسیده بود و همین موجب آغاز جنگ داخلی در الجزایر شد.
مهمترین دستاورد جنگ داخلی در الجزایر، کشتن اعضای اتاق فکر و رهبران "جبهه نجات" از جمله مسئولان عملیات مسلحانه بود که تعداد آنها بالغ بر 150 شخصیت تاثیرگذار سیاسی و میدانی می شد و در رأس آنها "شیخ محمد سعید"، رهبر جریان "الجزایری سازی در الجزایر" ملقب به "شاطبی الجزایر" بود که گروهش یک گروهک اسلام گرا به شمار می آمد.
با کشته شدن آنها الجزایر وارد دوران خونینی شد که فقط در زمان استعمار فرانسه با آن آشنایی داشت، یک منبع موثق الجزایری در این ارتباط می گوید که تعداد جوانان اسلامگرای الجزایری که در درگیری ها داخلی به دست افراطیان گروه های سلفی جهادی کشته شدند، با تعداد نیروهای مبارزه با تروریسم برابری می کرد.
پیش از این کشتار بزرگ بیانیه هایی در تکفیر و ترور صادر شد و بیشتر افراد تحت تعقیب توسط سرویس های اطلاعاتی به دست گروه های سلفی جهادی کشته شدند.
می توان گفت که در دوران اوج نفوذ و رخنه گروه های سلفی جهادی ( چه بسا از سال 1996 تا 1998) تصمیمات این گروه ها توسط افسران سرویس های اطلاعاتی اتخاذ می شد.
آنچه در این امر می نماید این است که گروهای سلفی جهادی فعال در سوریه نیز به نظر می رسد، در حال استفاده از تجربه خونین الجزایر هستند.
داعش تنها نسخه اصلاح شده و بازبینی شده گروه های سلفی جهادی مسلح در الجزایر است و گفته شده هم اکنون تلاش های زیادی برای نفوذ سرویس های اطلاعاتی اسد در این گروه ها صورت می گیرد و در مواردی آنها به ویژه در زمینه جمع آوری با اهمیت موفق بوده اند.
برخی از افسران الجزایری در این خصوص اعتراف کرده اند که آنها به بالاترین هرم این گروه‌های سلفی جهادی یعنی فردی به نام "جمال زیتونی" رسیدند که در تابستان سال 1994 امارت اسلامی این گروه را در الجزایر اعلام کرد.
این سرآغاز اطلاع سرویس های اطلاعاتی الجزایر از نقشه عملیات های مسلحانه این گروه ها بود که برای اجرای آنها از پایگاه های خود در دل کوه ها خارج می شده و آنها را به اجرا می گذاشتند.
گروهای جهادی سلفی مسلح در الجزایر موسوم به (GIA) از لحاظ علمکرد، ایجاد تردید و شکاف و تکفیر دیگران معادل داعش امروز در سوریه بودند.
گفته می شود که افسران سرویس های اطلاعاتی موفق به نفوذ و عضویت در مجلس شورای این گروه های جهادی سلفی شده بودند و طبق اعلام برخی منابع در مواردی آنها یک سوم اعضای این مجلس را تشکیل می‌دادند و بر مراکز تصمیم گیری سلطه داشتند. آنها دستاوردها و موفقیت هایی را رقم زدند که در آن زمان تانک ها، هواپیماها و نیروهای مبارزه با تروریسم از تحقق آنها عاجز بودند. در دوره آنها انحراف، غلو و تکفیر به اوج خود رسیده بود و همین موجب آغاز جنگ داخلی در الجزایر شد.
مهمترین دستاورد جنگ داخلی در الجزایر، کشتن اعضای اتاق فکر و رهبران "جبهه نجات" از جمله مسئولان عملیات مسلحانه بود که تعداد آنها بالغ بر 150 شخصیت تاثیرگذار سیاسی و میدانی می شد و در رأس آنها "شیخ محمد سعید"، رهبر جریان "الجزایری سازی در الجزایر" ملقب به "شاطبی الجزایر" بود که گروهش یک گروهک اسلام گرا به شمار می آمد.
با کشته شدن آنها الجزایر وارد دوران خونینی شد که فقط در زمان استعمار فرانسه با آن آشنایی داشت، یک منبع موثق الجزایری در این ارتباط می گوید که تعداد جوانان اسلامگرای الجزایری که در درگیری ها داخلی به دست افراطیان گروه های سلفی جهادی کشته شدند، با تعداد نیروهای مبارزه با تروریسم برابری می کرد.
پیش از این کشتار بزرگ بیانیه هایی در تکفیر و ترور صادر شد و بیشتر افراد تحت تعقیب توسط سرویس های اطلاعاتی به دست گروه های سلفی جهادی کشته شدند.
می توان گفت که در دوران اوج نفوذ و رخنه گروه های سلفی جهادی ( چه بسا از سال 1996 تا 1998) تصمیمات این گروه ها توسط افسران سرویس های اطلاعاتی اتخاذ می شد.
آنچه در این امر می نماید این است که گروهای سلفی جهادی فعال در سوریه نیز به نظر می رسد، در حال استفاده از تجربه خونین الجزایر هستند.
داعش تنها نسخه اصلاح شده و بازبینی شده گروه های سلفی جهادی مسلح در الجزایر است و گفته شده هم اکنون تلاش های زیادی برای نفوذ سرویس های اطلاعاتی اسد در این گروه ها صورت می گیرد و در مواردی آنها به ویژه در زمینه جمع آوری با اهمیت موفق بوده اند.
