به گزارش ویژه نامه نوروزی مشرق، سال 91 در جهان ورزش مصادف بود با اتفاقات بسیار زیادی که مهمترین آن ها را می توانیم درخشش کاروان ایران در المپیک 2012 لندن یاد کنیم.در خلال مسابقاتی که در طول سال برگزار شد عده ای از ورزشکاران بیش از دیگران خبرساز بودند. امروز در همین ساعات پایانی سال 91 نگاهی به این افراد که دنیای ورزش را روی سر خود گرداندند می اندازیم:

محمد بنا

بی شک می توان خبرسازترین چهره ورزشی ایران را بنای کشتی فرنگی ایران دانست او با تیمی که راهی مسابقات المپیک کرد توانست طلسم 40 ساله کسب مدال ایران را در کشتی فرنگی بشکند و کاروان ایران با درخشش شاگردان او که سه مدال طلا کسب کردند در رتبه 17 قرار گرفت. این مربی کارکشته پس از بازگشت از لندن با مشکلاتی که با فدراسیون داشت عطای مربیگری را به لقایش بخشید و استعفا داد. شاید بتوان از دست رفتن قهرمانی کشتی فرنگی تهران را اولین ضربه خداحافظی او از تیم ملی دانست.

احسان حدادی

دوومیدانی ورزشی بسیار مفرح برای بسیاری از کشورهای دنیاست اما در ایران از آنجایی که هیچوقت سرمایه گذاری های درستی روی آن نشده است نمایندگان کشور نیز نمی توانند مدال درخشانی برای میهنشان کسب کنند اما امسال احسان حدادی ورق را برگرداند و با کسب مدال نقره در رشته پرتاب دیسک باردیگر ایرانی ها را به این رشته امیدوارتر کرد. مدال نقره ای که او توانست کسب کند به گفته بسیاری حتی از طلای رشته های دیگر نیز باارزش تر است.

بهداد سلیمی

پس از آنکه حسین رضا زاده از ورزش حرفه ای خداحافظی کرد بسیاری از این می ترسیدند که مبادا رکرودها و خاطرات وزنه برداری برای همیشه از بین برود که با آمدن جوانی از قائم شهر بار دیگر همه نگرانی های از بین رفت. سلیمی با رکوردشکنی در مسابقات جهانی وارد المپیک شد و در اولین تجربه اش مدال طلا را به گردن آویخت تا ایران در وزنه برداری نیز صاحب مدال شود. او همچنین امسال به عنوان برترین وزنه بردار سال نیز انتخاب شد.

اشکان دژاگه

بسیاری از مربی های تیم ملی در ادوار گذشته سعی در جذب یک بازیکن آلمان نشین و ناشناس داشتند که البته هیچکدام آن ها موفق به این کار نشدند. دژاگه همیشه به دنبال آن بود تا بتواند وارد تیم ملی بزرگسالان آلمان شود که البته با متوجه شدن عدم حضورش در آلمان تصمیم گرفت به ایران سفر کند. آمدن آن به تیم ملی و شروع بازی هایش باعث شد تا تیم ملی در داشتن مهاجم و هافبک قوی تر شود.

زهرانعمتی

سال 91 به غیر از المپیک، ایران در پاراالمپیک نیز موفقیت های بسیای کسب کرد که البته مهمترین آن ها را می توان طلای زهرا نعمتی دانست که در رشته تیر اندازی با کمان بدست آمد. او که ابتدا در رشته تکواندو فعالیت می کرد پس از حادثه ای معلول شد و به تیراندازی روی آورد او در مسابقات امسال توانست مدال طلای انفرادی و برنز تیمی را بدست آورد.

حمید سوریان

در سال 2005 جوانی جویای نام و مستعد به حمید سوریان در دنیای ورزش ایران پیدا شد. او که در رشته کشتی فرنگی کار می کرد تواسنت 5 بار پیاپی قهرمان کشتی فرنگی دنیا شود ولی همیشه در سبد افتخاراتش مدال طلای النپیک را خالی می دید تا اینکه او نیز امسال در المپیک توانست طلسم 40 ساله طلای ایران را کشتی فرنگی بشکند. او این روزها طلایی ترین کشتی گیران است .

مه لقا جام بزرگ

او اولین ورزشکار ایرانی بود که سهمیه المپیک را بدست آورد و البته نخستین بانوی ابرانی نیز محسوب می شود که در تاریخ المپیک ایران را صاحب سهمیه تیراندازی کرده است. جامبزرگ در المپیک به مدالی نرسید اما نمادی برای آن شد که حجاب هیچگاه مانع از قهرمانی نخواهد بود. تصاویر او هنگامی که در حال جابه جا کردن وسایل خود با چادر است مدتی سوژه بسیاری از خبرگزاری ها بود.

محمد رویانیان

بعد از بنا می توان اورا خبرسازترین چهره ورزشی ایران دانست. جذب بازیکن های میلیاردی، کری خوانی هایش با مدیرعامل استقلال و چندبار استعفا و دعواهایش همه و همه دلایلی برای خبرساز بودن آن است. حاشیه های مدیر پرسپولیس در سال 91  انقدر زیاد است که همه آن ها را نمی توان در چند خط گفت.

نوشاد عالمیان

پینگ پونگ رشته ای است که هیچگاه ایران فکر کسب سهمیه ان را نیز در المپیک نمی کرد اما نوشاد عالمیان توانست امسال وارد مسابقات شود و البته در دو مسابقه ابتدایی خود نیز به پیروزی رسید. او با کسب این افتخار توانست اولین ایرانی باشد که در این رشته حضور داشته و البته پیروزی نیز کسب کرده است. عالمیان شاید خیلی در لندن باقی نماند اما تجربه زیادی برای المپیک بعدی کسب کرد.

مهرداد کرم زاده

پرتابگر دیسک ایران در پارالمپیک تواسنت مدال نقره کسب کند ولی آنچه بیش از این همه را متعجب کرد زمانی بود که عروس ملکه انگستان قصد داشت مدال را به او اهدا کند و او از دست دادن امتناع کرد. این موضوع چند روزی سوژه بسیاری از رسانه های خارجی و داخلی بود که پس از مدتی او اعلام کرد قبل از مراسم دست ندادن هماهنگ شده بود و عروس ملکه نیز آن را پذیرفته بود.