رضوان الله تعالی علیه

خداوند روح ایشون رو با روح فرزند شهیدش قرین رحمت الهی قرار بده

امثال من بچه شیعه ارثی و بلورچی هر دو شیعه ایم اما او کجا و من کجا؟ خداوند قرین رحمت و هم نشین فرزندش گرداند انشالله.

خدا این بانوی مکرمه و فرزند شهیدش را با حضرت زینب س و فرزندان شهیدش محشور کند . آمین

تنظیم خبرتون افتضاحه ... چرا کامل خبر رو ارائه نمی کنید؟! این خانم اهل کجا بوده و قبل از اسلام دینش چی بوده ... این ها هم مهم اند

يادت رفت بگي که: قبل از اسلام چه دين و مذهبي داشته؟ اهل کجا بوده؟ چطور مسلمان شده؟ و...

دوشنبه ١٤ اسفند ٩١ از ساعت ١٦ الي ١٨ در مسجد المهدي (خ ستارخان ، سه راه تهران ويلا)

میدونید در همان روز و همان ساعت شهادت پسرشون به ابدیت پیوستند

نمی دانم چرا زندگی امثال این مادررا میخوانم یاد عفت مرعشی رفسنجانی می افتم!!!!

از همرزمان شهید بلورچی هستم....تازگیها شماره موبایل مادرشون رو یافته بودم و تلفنی یکی دو باری باهاشون صحبت کردم...سالگرد شهادت علی به موبایلشون زنگ زدم ولی خاموش بود مسج دادم ولی خبری نشد فکر کردم که اتفاقی افتاده ولی تصور درگذشت ایشون رو نمی کردم تا ایام عید که باز تماس گرفتم و مسج دادم خبری نشد بعد دلم شور افتاد در اینترنت سرچ کردم و دیدم که ایشون از دنیا رفتند از اینکه سعادت نداشتم بعد از دهها سال ایشون رو از نزدیک ببین ام ویاد علی برام زنده بشه تاسف می خورم فهمیدم که زود دیر میشه علی نمونه ی بود که شاید همتا نداشت

علی بلورچي فقط يك اسم نبود، يك راز بود، رازي بزرگ. که کمتر کسی قدرت درک اورا داشت.... کاش علی بلورچی و امثالشون هنوز بودن...

خانم بلورچی یکی از نوادر روزگار و از ایات زنده ی خداوند بودند و زندگی اش پراز شگفتی و عبرت بود. روحشون شاد و در آرامش ابدی. زندگی پرفراز و نشیب ایشون و اتفاقاتی که باعث شد ایشون با تحقیق مسلمان بشن و اینکه پس از فوت همسرشون به تنهایی و با مشکلات عدیده دوفرزندشون رو تربیت و بزرگ کردند و پسری که نفر هفتم کنکور سراسری بود آنقدر غیرت و همت داشت و به مادرش احترام میگذاشت که رضایت قلبی میگرفت برای رفتن به جبهه در حالیکه میدونست در نبود او مادر چقدر تنهاست. نهایتا هم که ایشون درست درهمون تاریخ و ساعتی که پسرشون شهید شده بودن پرکشیدن و پسر شهیدشون توی تشییع و خاکسپاری مادر کاملا حضورشون حس میشد و به قول مادرم صاحب عزای مادر پسر شهیدش بود . خانم بلورچی حس خیلی قشنگی در مورد مرگ و جهان آخرت داشتن با اینکه گاهی شدیدا دلتنک علی آقا میشدن ولی میگفتن تا به حال لحظه ای تو زندگیم نبوده که بگم در این زمان و این مکان ایکاش علی بود . چون میدونم خیلی جاش خوبه و شاید اون بگه ایکاش مادرم اینجا بود . نهایتا هم بسیار ناغافل درست همزمان با زمان شهادت پسرش بعد از ۲۶ سال پرکشید و به دیدار حق نائل شد.