به گزارش مشرق به نقل از خبرگزاری «تاس»، "میخائیل گورباچف" نخستین رئیس جمهوری اتحاد جماهیر شوروی سابق، در مقالهای که امروز جمعه در روزنامه ژاپنی «Asahi» منتشر شد، چنین ابراز عقیده کرده است که خارج شدن دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا از توافقنامههای بین المللی مربوط به روند خلع سلاح هستهای، جهان را به سمت یک هرج و مرج راهبردی و آیندهای نامشخص سوق داده است.
گورباچف با اشاره به این مسئله، نوشته است: «فناوریهای جدید نظامی و تسلیحات جدید در حال ساخت بوده و خطرات بیشتر و بیشتر در حال افزایش هستند. به همین دلیل تلاشهای بیشتری برای قرار دادن لزوم خلع سلاح هستهای در دستور کار بین المللی لازم است و این مشکلی است که روسیه به عنوان یک قدرت هستهای باید فوری آن را حل و فصل کند.»
این سیاستمدار کهنه کار همچنین یادآور شد که در جهان امروز سیاست رقابت و سیاست متوازن کننده در آستانه درگیری نظامی، باید جای خود را به همکاری در زمینههای اقتصادی و بشردوستانه بدهد و افزود: «شیوع بیماری همه گیر ویروس کرونا باعث ایجاد درگیری دوقطبی جدید و تشدید رویارویی بین ایالات متحده و چین شده است. هیچ سناریوی در جهت توسعه یک درگیری دو قطبی از لحاظ سیاست بین المللی نمی تواند نتیجه مثبتی داشته باشد و روسیه باید از طریق دیپلماتیک از افزایش این اختلافات جلوگیری کند.»
گورباچف با اشاره به اینکه در اواخر دهه 1980، اصل تفکر جدید واقعاً کاربرد پیدا کرد و تأثیر آن را در پایان دادن به جنگ سرد ثابت شد، اضافه کرد: «این کار دشوار بود، ولی این نمونه خوبی از همکاریهای مثبت بود. پس از آنکه ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی برای اولین بار به توافق مهمی در زمینه خلع سلاح هستهای دست یافتند، بشریت در واقع به امکان وجود آیندهای صلح آمیز پی برد و نفس راحتی کشید. اکنون نیز عاقلانه است که روسیه به سمت یک تفکر جدید سیاسی بازگردد و هدف جلوگیری از تشدید درگیری دو قطبی بین ایالات متحده و چین، از طریق دیپلماسی را برای خود تعیین کند.»
رئیس جمهوری اتحاد جماهیر شوروی سابق همچنین معتقد است که تأثیر اقتصادی همه گیری شیوع ویروس کرونا می تواند کشورهای جهان را مجبور به کاهش هزینههای نظامی و خودداری از ادامه مسابقه تسلیحاتی کرده و وجوه آزاد شده به سمت اهداف دیگری، از جمله تولید دارو، آموزش و حفاظت از محیط زیست هدایت شود.
وی یادآور شد که در شرایط فعلی، حل و فصل مشکلات جهانی تنها از طریق همکاری و تقویت اعتماد به موثر عمل کردن سازمانهای بین المللی امکان پذیر خواهد بود.