به گزارش مشرق به نقل از فارس، علی‌اکبر گلرو عضو هیئت علمی گروه حقوق هوافضا در میزگرد فضانورد ایرانی که در حاشیه چهارمین نمایشگاه صنایع هوایی و فضایی ایران در مصلای تهران برگزار شد،‌ گفت: آنچه که بنده از تعریف فضانورد می‌شناسم در موضوع ارسال انسان به فضا تاکید می‌کند و اینکه موضوع ارسال انسان به زیر مدار مطرح می شود با موضوع اصلی مغایرت دارد.

وی با تاکید بر مقایسه‌های تطبیقی صورت گرفته در این حوزه در 15 کشور افزود: در رابطه با این موضوع دو سؤال اساسی وجود دارد اول اینکه آیا به لحاظ اقتصادی امکان انجام پروژه اعزام انسان به فضا میسر است و آیا این پروژه اعزام انسان به فضا در اولویت پروژه‌های فضایی است یا نیست.

گلرو در ادامه خاطرنشان کرد: درصد درگیری کشورها در حوزه هوافضا بر اساس درآمد نشان می‌دهد که تنها 10 درصد کشورها در زمینه این مسئله فعالیت می‌کنند که براساس این تقسیم‌بندی ایران جزو کشورهای کم‌درآمد به حساب می‌آید.

عضو هیئت علمی گروه حقوق هوافضا ادامه داد: برزیل،‌ کانادا، آرژانتین و آفریقای جنوبی در رده‌بندی کشورهایی هستند که پرتاب کننده هستند و ایران در این تقسیم‌بندی جزو گروه آنها به حساب می‌آید.

گلرو افزود: تنها 3 کشور هستند که فضانوردی مستقل دارند و این بیان کننده این است که اگر قرار است به پیشرفتی در این زمینه برسیم اولا باید ماهواره مستقل در فضا داشته باشیم یا بتوانیم از طریق مشارکت با سایر کشورها این کار را انجام دهیم.

وی با اشاره به میزان اعتبار کشورهای اروپایی برای فعالیت در حوزه فضایی گفت: میزان اعتباری که اروپایی‌ها برای آمادگی فعالیت‌های فضایی خلق می‌کنند 500 میلیون یورو به صورت سالانه است و 4 هزار شغل در سراسر اروپا مستقیما برای پروژه‌های فضایی وجود دارد و ما باید چنین شرایطی را به عنوان الگو در نظر بگیریم.

گلرو در پایان تاکید کرد: در حال حاضر دنیا ما را به عنوان 15 کشور پیشتاز در حوزه فضایی قبول دارد اما باید قبول کنیم که فعالیت‌های ما در این حوزه بسیار محدود است. بنابراین اگر بخواهیم برای این مسئله نتیجه‌گیری داشته باشیم بعید می‌دانم در اولویت‌بند‌ی‌های فعلی اعزام انسان به فضا به صلاح ما باشد.