سرویس دفاع و امنیت مشرق _ وبسایت وال استریت ژورنال به تازگی در مقاله ای جنجالی مدعی شد ارتش امریکا در حال انتقال کلیه هواگردها و تجهیزات نظامی خود از پایگاه هوایی الظفره به خاک قطر است.

به گزارش این منبع، پنتاگون جنگنده‌ها، پهپادهای رزمی و سایر هواپیماهای نظامی در امارات را به قطر منتقل می‌کند.

امارات متحده عربی در ماه فوریه به آمریکا اطلاع داد که دیگر به جنگنده‌ها و پهپادهای آمریکایی مستقر در پایگاه هوایی الظفره در شهر ابوظبی اجازه حمله به یمن و عراق را نخواهد داد، مگر اینکه پیش از اجرای حملات مقامات اماراتی از جزئیات آن خبردار شوند.

مقامات آمریکایی گفته‌اند که این امر باعث شده تا هواپیماها را جهت اجرای عملیات به پایگاه هوایی العدید در قطر بفرستند.

با افزایش تنش‌های منطقه‌ای، امارات به شدت نگران است به طور علنی مشخص شود که این کشور به عملیات نظامی آمریکا در منطقه کمک می‌کند و درنتیجه ممکن است امارات توسط نیروهای نیابتی ایران در منطقه مورد هدف قرار گیرد، امارات متحده عربی وضع محدودیت‌ها برای عملیات‌های هوایی آمریکا از خاک خودش را "محدودیت‌های محافظت از خود" خوانده است.

مقامات آمریکایی گفته‌اند علاوه بر انتقال دارایی‌های عملیاتی به قطر، آمریکا در حال بررسی اجرای حملات هوایی از جیبوتی آفریقا علیه یمن است.

اما دلیل اصلی تغییر موضع ناگهانی ابوظبی چیست؟

شیخ نشینان امارات از سالهای گذشته و تجربه تلخ جنگ یمن همواره از احتمال آغاز حملات دوربرد به خاک اصلی و تاسیسات حیاتی خود وحشت داشتند؛ رهبران ۶ شیخ نشین دیگر همواره محمد بن زاید حاکم ابوظبی را نصیحت می کردند که از جاه طلبی منطقه ای و خطرات بزرگی که این موضوع برای کشور متحد امارات خواهد داشت اجتناب کند؛ حمله موشکی و پهپادی بزرگی که در ابتدای سال ۲۰۲۲ از خاک یمن علیه شهر ابوظبی انجام شد زنگ خطر را برای این کشور به صدا درآورد.

در ماه ژانویه ۲۰۲۲ انصارالله یمن در پاسخ به دخالت های بیجای ارتش امارات و مزدوران تحت امرش در حمله به مناطق تحت کنترل دولت صنعا در استان شبوه و مارب، چند موج حمله پهپادی و موشکی بزرگ علیه ابوظبی انجام داد.

پالایشگاه اصلی شهر، ترمینال جدید فرودگاه ابوظبی و پایگاه هوایی الظفره که به شکل مشترک توسط امریکا و امارات استفاده می شود اهداف اصلی این عملیات بودند.

در آن هنگام انصارالله یمن تهدید کرده بود در صورت ادامه دخالت و تجاوزات ابوظبی در خاک یمن، شهر دبی را نیز هدف قرار خواهد داد، این موضوع منجر به سرعت گیری روند آتش بس در یمن و پایان عملیات نظامی امارات تا دو سال آینده شد.

اما اجرای عملیات بزرگ "وعده صادق" توسط ایران علیه اسرائیل و ابعاد گسترده روانی و تبلیغاتی این حمله اثرات فوری بر روند همکاری نظامی میان امارات و ایالات متحده امریکا گذاشته است؛ شلیک انبوه موشک و پهپاد از خاک ایران علیه سرزمین های اشغالی و ناتوانی سیستم پدافند هوایی مشترک امریکا و اسرائیل در دفع این حمله مطمئنا سران ابوظبی را به فکر فرو برده است که اگر روزی امریکا از خاک این کشور علیه منافع ایران اقدام کند و تهران قصد تلافی داشته باشد آنها با چه عواقبی روبرو خواهند شد؟

جای شکی نیست که حمایت گسترده ای که امریکا و چندین کشور دیگر برای دفاع از اسرائیل در برابر حمله ایران انجام دادند برای ابوظبی تکرار نخواهد شد؛ همچنین امارات بر خلاف اسرائیل که فاصله بیش از هزار کیلومتری با ایران دارد در مسافت های کمتر از ۲۰۰ کیلومتر نیز در دسترس خواهد بود و حجم آتشی که ممکن است در عملیات تلافی جویانه ایران بر سر تاسیسات نظامی و اقتصادی آنها ببارد بسیار بیشتر از ظرفیت پدافند هوایی این کشور است و آنها با سطحی از خسارات روبرو خواهند شد که جبران آن در کوتاه مدت ناممکن و در میان مدت نیز بسیار دشوار خواهد بود.

اما مسئله اخراج قوای امریکایی از خاک امارات می تواند سناریو دومینو واری نیز به دنبال داشته باشد؛ امارات به نسبت سایر کشورهای حاشیه خلیج فارس نظیر قطر، بحرین یا کویت مساحت بیشتر و توان نظامی و پدافندی بیشتری دارد، اگر شیخ نشینان اماراتی به این نتیجه رسیده اند که توان دفع حملات تلافی جویانه ایران در صورت استفاده امریکا از خاکشان برای حمله را ندارند این موضوع با نرخ بیشتری برای کشورهای نامبرده نیز صدق می کند.