باید رفت چون رفتن برای شماست برای آنانیکه راه حسین را در امر و نهی ادامه می دهند. برای آنانیکه اگر مسلمان نبودند، لا اقل آزاداده بودند. پس اینچنین رفتنی برای شماست برای شمایی که امر و نهی کردید، مسلمان بودید و آزاده. و البته آزادی دیگران را خواستید. آنهم آزادی ناموس

کسی که امر به معروف و نهی از منکر نکند مرده ای است در میان زندگان . کسی که امر به معروف و نهی از منکر نکند بودن و نبودنش یکی است . والله قسم ما بعد از شهدات تو بی تفاوت نخواهیم بود و با زبان و تذکر لسانی خفته گان را بیدار و بیداران را هوشیار خواهیم کرد .

از نسل "خلیلی"، به "علی"معطوفی در خون تو نیست خُلق و خوی کوفی مــــــــــانند حسین حنجرت را دادی... تـــو نیز شهـــــــــید امــــر به معروفی

شما دوست دارید عید به کام مردم ایران زهر کنید .

خدا کنه این عکس ها رو حضرت آقا نبینه قلبش به درد میاد

,و این است اخر و عاقبت کسی که بخواهد انهی از منکر کند چه برسد به امر به معروف خداوند ایشان را با ارباب بی سرشان محشور گرداند

واقعا جای تاسف داره این حرف - کام مردم با فرهنگ غربی تلخ میشه نه با شهادت یک شهید ...

همه جا جای نهی از منکر است نمیشود این واجب الهی را در دایره کوچک محدود کرد.این کار کار همه است. (مقام معظم رهبری)

شما دیروز میومدی یه سر میدون 7حوض مردمو میدیدی چه جمعیتی اومده بودن

خوش به سعادتش، شهادت نصیب هر کسی نمیشه ... خدایش بیامرزد

واقعا برات متاسفم همین شما ها باعث شهادت این جوان هستید ای مرده دلان

علی جان خوش به سعادتت شهد شیرین شهادت گوارای وجودت شفاعت ما یادت نره دعا کن بتونیم راهت را ادامه بدیم

همهء آنهایی که در خواب غفلتند درقبال خون پاک علی جان مسؤولند شهادت لیاقت علی را داشت نه جامعهء به اصطلاح اسلامی ما یامهدی جان منتظریم

سلام علی جان کاشکی من هم مثل تو شجاعت داشتم تا با فساد مبارزه کنم ودل امامم را شاد کنم تا ولایتی بودنم دروغ نباشد و سعی کنیم ریشو تسبیحمان ظاهری نباشد و راحت را ادامه بدهیم انشاءالله

عزیز خودتم بود همینو میگفتی

واقعا واستون متاسفم که همچین حرفی می زنید بهتره که یک کم نظراتمون رو عوض کنیم

نگو ایران جمع نبندبگو افراد اوباش،باشه بچه فهمیدی!!

آن شب سخنران هیئت با فریادهایش باز هم داغ دل بچه ها را تازه می کرد. او که طبق معمول مسوولان شهر را مورد خطاب قرار می داد این بار از نداشتن جایی برای هیئت گلگی می کرد. پس از تمام شدن هیئت تمام فکر و ذهن بچه ها درگیر یک حیسنیه دیگر برای ایام فاطمیه بود. اما علی که همیشه متفاوت به مسائل نگاه می کرد با پیامکی در نیمه های آن شب ، آب سردی بر آتش عصبانیت بچه ها ریخت : " بچه ها ناراحت نباشید.... مادرمونم جا نداشت گریه کند ."